Fot. Regina Brocke.
W jubileuszowym, majowym numerze miesięcznika „Dialog”, obchodzącego swoje 60-lecie, ukazał się blok tekstów o tańcu. Ramą kontekstową wszystkich artykułów jest multimedialna wystawa Let’s Dance, którą można było oglądać w roku 2015 w Starym Browarze w Poznaniu (Galeria Art Stations). Blok zatytułowany Taniec otwierają teksty wprowadzające dwójki kuratorów – Tomasza Platy i Agnieszki Sosnowskiej (kuratorką była także Joanna Leśnierowska, odpowiadająca za program „Stary Browar Nowy Taniec”) –oraz czarno-biała dokumentacja fotograficzna samej wystawy i towarzyszących jej spektakli prezentowanych w ramach zeszłorocznego cyklu Stary Browar Nowy Taniec na Malcie. W serii tekstów problemowych znalazły się cztery artykuły wybitnych badaczek/badaczy i teoretyczek/teoretyków tańca oraz praktyka teatru. Każdy z nich w inny sposób podejmuje tematykę czerpania tańca współczesnego i – szerzej – kultury tanecznej z popkultury i obecnych w niej technik oraz stylów tańca, a także ich osadzenia w społeczno-kulturowym kontekście. Sally Banes pisze o breakdance, natomiast Cynthia J. Novack ujmuje temat bardziej przekrojowo, pisząc o „ruchu jako elemencie kultury” (podtytuł jej tekstu to „od improwizacji kontaktowej do disco”).
Ostatnie dwa artykuły są już analizą konkretnych przypadków i przybliżają, w jaki sposób wybrani twórcy tańca inspirują się popkulturą. Madison Moore przygląda się twórczości znanego w Polsce z występów w Warszawie (Międzynarodowy Festiwal Tańca Współczesnego Ciało/Umysł, z kolektywem Mimosa; Muzeum Sztuki Nowoczesnej – wydarzenie towarzyszące wystawie W sercu kraju) i Poznaniu (Stary Browar, w ramach programu performatywnego wystawy Let’s Dance) amerykańskiego artystę Trajala Harella. Autor wyraźnie zaznacza swoję perspektywę już w tytule Chodzisz dla mnie. Taniec postmodernistyczny w House of Harrell, zarysowując zarówno zakorzenienie choreografa i tancerza w estetyce postmodern dance, jak i tradycji voguingu.
Blok zamyka tekst Tima Etchellsa, dyrektor artystycznego brytyjskiego zespołu Forced Entertainment (i kuratora zeszłorocznego idiomu Malta Festival Poznań) poświęcony precyzyjnej analizie spektaklu The Show Must Go On Jérôme’a Bela. Warto przypomnieć, że polską wersję spektaklu, z obsadą składającą się zarówno z zawodowych tancerzy i performerów, jak i amatorów, można było zobaczyć podczas X edycji Międzynarodowego Festiwalu Tańca Współczesnego Ciało/Umysł oraz ponownie w ramach Warszawskiej Sceny Tańca (2011).
Numer w sprzedaży od 23 maja 2016.
Więcej o twórcach postmodern dance oraz improwizacji kontaktowej w książkach wydanych we współpracy z Instytutem Muzyki i Tańca:
Sally Banes: Terpsychora w tenisówkach. Taniec post-modern
