fot. materiały PTT
W najnowszym numerze „Didaskaliów” (nr 154, grudzień 2019), ostatnim, jaki ukazuje się w wersji papierowej, opublikowano blok tekstów o tańcu, na który złożyły się trzy artykuły. Agata Kwiatkowska recenzuje premierowy spektakl Tomasza Bazana Koniec śmierci w Teatrze Nowym Proxima w Krakowie, Alicja Müller w Performatywnych snach omawia letnią odsłonę przeglądu Performing Europe, organizowaną przez Fundację Ciało/Umysł, a Zuzanna Berendt w Mapie i terytorium relacjonuje zeszłoroczną Polskę Platformę Tańca w Gdańsku. Matomiast poza tanecznym blokiem, w omówieniu Festiwalu „Okna Zbliżenia: Głosy Kany” w Szczecinie autorstwa Julii Niedziejko pojawia się obszerny fragment na temat spektaklu Fałszywy Dawid w wykonaniu szwajcarskiego tancerza butoh, Imre Thormanna. Zachęcamy do lektury!
Omówienia tekstów bloku Taniec w oparciu o materiały wydawcy – Instytutu Grotowskiego:
Agata Kwiatkowska:Laboratorium ciałomaszyn
W recenzji Końca śmierci Tomasza Bazana z Teatru Nowego Proxima w Krakowie autorka zestawia spektakl z licznymi kontekstami literackimi i teatralnymi, aby nakreślić poruszany w przedstawieniu problem granic ludzkiego ciała, rozpływającego się w efemerycznej chmurze algorytmów. Kwiatkowska zauważa, że zarówno elementy scenograficzne, jak i skąpekostiumy mają stworzyć wrażenie przestrzeni laboratoryjnej, w której odbywa się eksperyment badający związki tego, co ludzkie i androidalne. Istotnym problemem poruszanym w recenzji jest też kwestia seksualności w spektaklu Bazana. Na ile pojęcie to może być wciąż tak ściśle związane z cielesnością, skoro ta druga ulega rozmyciu – zdaje się pytać Bazan w ujęciu Kwiatkowskiej.
Alicja Müller: Performatywne sny
Alicja Müller recenzuje warszawską odsłonę czteroletniego projektu Performing Europe (PERFORMING EUROPE, sezon III, Fundacja Ciało/Umysł, Warszawa 1-7 lipca 2019) odbywającego się jednocześnie w jedenastu krajach, którego celem jest wspieranie międzynarodowej współpracy artystek i artystów sztuk performatywnych. Tematem edycji kuratorowanej przez Edytę Kozak było poszukiwanie punktów przecięcia rzeczywistości snów i opowieści. Autorka podkreśla, że pokazywane w ramach Performing Europe spektakle łączy uniwersalizująca perspektywa i zwrócenie uwagi na potencjał wytwarzania tożsamości poprzez narrację. Prezentowane podczas festiwalu performanse stały się też narzędziem do komentowania społeczno-politycznej rzeczywistości i zajmowania wobec niej stanowiska.
Zuzanna Berendt: Mapa i terytorium
W relacji z Polskiej Platformy Tańca (Gdańsk, 5-8 września2019), autorka analizuje polityczny horyzont funkcjonowania tego wydarzenia. Zauważa, że decyzje selekcyjne organizatorek i organizatorów skutkowały wyeksponowaniem produkcji, w których podstawowym medium jest taniec rozumiany jako ruchowo-muzyczny środek wyrazu. Jako ciekawą opozycję dla zarysowanej powyżej tendencji autorka przedstawia performans Bartosza Ostrowskiego Babel. The Resonance of Language oraz spektakl flow Compagnie Linga, który wpisuje w spektrum artystycznych poszukiwań nieantropocentrycznych środków wyrazu.
