W czerwcowym numerze miesięcznika „Teatr” opublikowane zostały dwa artykuły na temat tańca – relacja Jadwigi Majewskiej z VII Festiwalu Wiosny w Poznaniu i recenzja Opowieści biblijnych z Teatru Wielkiego – Opery Narodowej (premiera: kwiecień 2012), autorstwa Magdaleny Zych. W tekście Święta Wiosna – karnawał i Ukrzyżowanie autorka opisuje tegoroczne spektakle festiwalu, poczynając od wieczoru z choreografiami Niżyńskiego, Gata i Béjarta w realizacji Teatru Wielkiego – Opery Narodowej z Warszawy. W drugiej części artykułu Majewska dokładnie opisuje dwa spektakle zapreazentowane podczas przeglądu przez zespół Tero Saarinena z Finlandii –autorską wersję Pietruszki na podstawie uwtoru Strawińskiego i Fokina, oraz solowy spektakl HUNT samego Saarinena, wg Święta wiosny Niżyńskiego i Strawińskiego, kultową już dziś propozcyję w repertuarze choreografa (2002 roku). Przy opisie dwóch, diametralnie różnych, przedstawień fińskiego twórcy, autorka posługuje się opozycyjnymi kategoriami, sygnalizowanymi już w tytule (karnawał i Ukrzyżowanie).W recenzji Dwie przypowieści i proroctwo Magdalena Zych omawia choreografie, które złożyły się na Opowieści biblijne: Syna marnotrwanego Balanchine’a; Kaina i Abla Wesołowskiego oraz Sześć skrzydeł aniołów Jacka Przybyłowicza. W swoim tekście stawia teżę, że choreografowie i realizatorzy vwszystkich spektakli „snują refleksje nad wolnością, gniewem i pięknem”.
Natomiast w najnowszym, wakacyjnym numerze „Didaskaliów” (nr 109/110) Marta Michalak rozmawia w Kayą Kołodziejczyk, tancerką, choreografką i pedagogiem tańca współczesnego, która na początku wywiadu Czas biegnący do tyłu definiuje siebie jako reżysera ruchu. W rozmowie z Michalak opowiada o swoich kolejnych doświadczeniach zawodowych – od pracy w belgisjkiej grupie ROSAS Anny Teresy de Kersmaeker, oprzez decyzję o powrocie do Polski, realizację projektów z założonym przez siebie kolektywem U/LOI oraz pracę pedagogiczną, głównie za granicą.