Renata Piotrowska-Auffret „Śmierć. Ćwiczenia i wariacje”. Fot. Marta Ankiersztejn.
Aerowaves to europejska sieć specjalistów w dziedzinie tańca, która wspiera młodych choreografów, stwarzając im możliwości zaprezentowania spektakli na zagranicznych scenach. Co roku członkowie Aerowaves spotykają się, by wybrać najciekawsze zgłoszenia choreograficzne młodych twórców tańca, którzy otrzymują miano „zespołów priorytetowych” (priority companies). Po przeliczeniu głosów oddanych w ostatniej turze obrad, jurorzy wyłonili grono artystów priorytetowych Aerowaves 2017. Pośród 20 zespołów i artystów wyłonionych spośród ubiegających się o miano artystów priorytetowych w roku 2017 znaleźli się twórcy z 15 krajów europejskich, w tym najbardziej obiecujący młodzi choreografowie i choreografki. Tegoroczny wybór po raz kolejny udowadnia różnorodność gatunkową, tematyczną i kulturową, jaką reprezentują młodzi artyści i młode artystki z całej Europy, potwierdzając witalność i ciągły rozwój europejskiej sceny tańca współczesnego.
Wśród wybranych artystów znalazła się Renata Piotrowska-Auffret ze spektaklem Śmierć. Ćwiczenia i wariacje, zrealizowanym we współpracy z dramaturżką Bojaną Bauer. Serdecznie gratulujemy!
O spektaklu:
Śmierć jest doświadczeniem, które nie może być opowiedziane. Jest granicą, po przekroczeniu której nie ma powrotu. Ten, kto jej doświadcza, na zawsze odchodzi. W swoim nowym spektaklu choreografka i performerka Renata Piotrowska konfrontuje to doświadczenie z teatrem – zgodnie z myślą Peggy Phelan, dla której teatr jest miejscem, gdzie społeczeństwo „przygotowuje się na stratę, a w szczególności na śmierć”.
Piotrowska, usiłując wprost zainscenizować spotkanie ze śmiercią, podchodzi do tego zadania z zaangażowaniem, dystansem i humorem. Gromadzi różne scenariusze składające się na performatywny dyptyk, w trakcie którego choreografka podróżuje przez wieki (nie)doświadczania śmierci i korzysta z artystycznych, kulturowych i społecznych reprezentacji tego ostatecznego doświadczenia.
Wychodząc od obserwacji, że współczesne ciało bardziej niż kiedykolwiek neguje własną śmiertelność, a medialnej wszechobecności umierania towarzyszy chęć wymazania śmierci z codziennego życia, artystka zwraca się w stronę niektórych historycznych zjawisk i fantazmatów związanych z problematyką śmierci, takich jak średniowieczna ikonografia danse macabre, rytuał, personifikacja kostuchy, makabryczna estetyka gore czy petite mort erotyki. Raz za razem kreując spotkanie ze śmiercią, wciągając ją w choreografię jak nieuchwytną partnerkę, Piotrowska w przewrotny sposób bada współczesne rozumienie umierania lub jego brak.
koncept, choreografia, wykonanie: Renata Piotrowska-Auffret
dramaturgia: Bojana Bauer
światło: Ewa Garniec
produkcja: Fundacja Burdąg
partnerzy: Centrum w Ruchu, Wawerskie Centrum Kultury, Centrum Sztuki Współczesnej – Sala Laboratorium, Narodowe Centrum Tańca w Paryżu, La Briqueterie – CDC du Val-de-Marne, Teatr Soho.
premiera: 28 października 2014, Instytut Teatralny, Warszawa.
Podziękowania dla Simona Auffret, Anny Gołdanowskiej, Małgosi Ignatowskiej i Marysi Stokłosy.
Renata Piotrowska-Auffret – choreografka i performerka. Absolwentka Wydziału Sztuki Lalkarskiej Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Białymstoku oraz Wydziału Choreografii w I.C.I – Centre Chorégraphique National de Montpellier/Languedoc-Roussillon w Montpellier (program studiów magisterskich exerce „research and performance”). Piotrowska zestawia choreografię afektywną z myśleniem konceptualnym. Interesują ją działania konfrontujące dualizmy umysłu i ciała, doświadczenia i obrazu, konceptu i praktyki, humoru i powagi, indywidualnego i wspólnego. Kontempluje współczesny świat poprzez czerpanie inspiracji z własnych doświadczeń i tekstów teoretycznych z zakresu nauk humanistycznych. Interesują ją współczesne polityki ciał, analizowane przez pryzmat polityk i reprezentacji ciał historycznych i z obcych kultur
W latach 2007-2011 prowadziła regularne zajęcia z improwizacji i improwizajci kontaktowej w Warszawie oraz warsztaty w Polsce i za granicą dla dorosłych. Prowadziła równiez zajęcia z tańca współczesnego z młodzieżą w latach 2009-2011. Współpracowała z pracownią wideo prowadzoną przez Grzegorza Kowalskiego na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, na Wydziale Rzeźby, prowadząc warsztaty z improwizacji i świadomości ciała. Jest twórczynią programu edukacyjnego o tańcu Mam ochotę na taniec w Teatrze Ochoty w Warszawie, który zakłada łączenie teorii z praktyką. Obecnie prowadzi zajęcia z młodzieżą w Teatrze Ochoty oraz Laboratorium Tańca Współczesnego. Jest również współtwórczynią i jednym z pedagogów Rocznego Kursu Choreografii Eksperymentalnej organizowanego przez Fundację Burdąg.
Pełna lista wybranych projektów:
Oona / Oona Doherty: Hope Hunt and the Ascension into Lazarus – Wielka Brytania/Irlandia Północna
Anastasia Valsamaki: Sync – Grecja
Mithkal Alzghair: Displacement – Francja
Jonas & Lander: Adorabilis – Portugalia
Company Furinkaï / Satchie Noro & Silvain Ohl: Origami – Francja
Timothy and the Things / László Fülöp & Emese Cuhorka – Your Mother At My Door – Węgry
Hege Haagenrud: The Rest is Silence – Norway
Himherandit Productions – Andreas Constantinou : WOMAN – Dania
Francesca Foscarini: Vocazione all’Asimmetria – Włochy
Inside Out / Linda Hayford: Shapeshifting – Francja
Žigan Krajnčan and Gašper Kunšek:Alien Express – Słowenia
LOCATION X / Taneli Törmä: Classical Beauty – Dania
Martin Hanse: Monumental – Niemcy
Botis Seva: Rek – Wielka Brytania
Alessandro Schiattarella:Altrove – Szwajcaria
Daniele Ninarello: Kudoku – Włochy
Luke Baio & Dominik Grünbühel: Ohne Nix – Austria
Jesús Rubio Gamo: Bolero – Hiszpania
Vera Ondrašikova: GUIDE – Czechy
Renata Piotrowska-Auffret: Śmierć. Ćwiczenia i wariacje – Polska
Więcej informacji: www.aerowaves.org
