Wersja do druku

Udostępnij

W weekend otwarcia na widzów XVI Międzynarodowego Festiwalu Ciało/Umysł czekają niezwykłe wydarzenia.  W piątek o godz. 20.30 w Teatrze Studio  wystąpi Ruth Childs z rekonstrukcją spektakli swojej słynnej ciotki, Lucindy Childs Pastime/Carnation, Museum Piece. Natomiast w sobotę i niedzielę o godz. 20.30 Ramona Nagabczyńska zaprasza na premierę swojego spektaklu More (Morus/Więcej), zainspirowanego transhumanizmem duetu, w którym artystka wspólnie z Magdaleną Jędrą przygląda się rozpadowi i przekształceniu tego, co indywidualne. Prezentacjom towarzyszyć będą spotkania z artystkami.  Ponadto w sobotę  organizatorzy zapraszają do czynnego udziału w grupowym pasażu choreograficznym zaczerpniętym z Goździków  [Nelken] Piny Bausch oraz interdyscyplinarnej instalacji edukacyjnej Kiosk w Ruchu.

 

Patronujemy i polecamy!

 

O spektaklach:

 

Ruth Childs/ Scarlett’s (Szwajcaria): Rekonstrukcja: 3 x solo Lucinda Childs: Pastime, Carnation, Museum Piece

 

Amerykańsko-brytyjska tancerka i performerka Ruth Childs składa hołd swojej ciotce Lucindzie Childs, legendarnej choreografce Judson Dance Theater w Nowym Jorku. Trzy solowe prace Lucindy z lat 60.XX wieku zyskują nowe sceniczne życie w wykonaniu Ruth.Aż do lat 90. Europa powoli odkrywała dokonania amerykańskiego tańca eksperymentalnego z lat 50. i 60., którego ważną postacią była m.in. Lucinda Childs. Po zakończeniu bogatej kariery ta innowacyjna choreografka i tancerka przekazała „w spadku” swojej siostrzenicy Ruth Childs – także tancerce, trzy ze swoich wczesnych solowych choreografii, które powstały w czasach, kiedy Nowy Jork buzował twórczą energią. W 2015 roku Lucinda i Ruth rozpoczęły wspólną pracę nad rekonstrukcją tych solówek tanecznych.

 

W Pastime (1963) tancerka, wykorzystując elastyczną tkaninę, którą jest owinięta, imituje i przetwarza rozmaite przestrzenne efekty zainspirowane… kąpielą w wannie. Z kolei w Carnation (1964) wykonawczyni krok po kroku dekonstruuje obraz samej siebie, używając do tego przedmiotów codziennego użytku, takich jak kuchenne myjki, wałki do włosów, metalowy koszyk czy worek na śmieci. I wreszcie w Museum Piece (1965) performerka wchodzi niejako „do środka” obrazu (jest to Cyrk autorstwa francuskiego malarza Georges’a Seurata) i używa swojego ciała, słów, ale i poczucia humoru, by możliwie najpełniej opisać to dzieło.

 

Jak mówi Ruth Childs: Starałyśmy się być tak blisko oryginalnych wersji, jak tylko się da, wiedząc, że nie ma dokumentacji filmowej jej prac z Judson Dance Theater. Lucinda dała mi bardzo dokładne wskazówki choreograficzne. Podzieliła się anegdotami i archiwaliami z tamtych czasów. A potem zostawiła mi przestrzeń do znalezienia mojego własnego sposobu na te solówki.

 

Przedstawiając je na nowo, Ruth Childs nie tylko składa hołd wybitnej krewnej dzieląc się rodzinnym i artystycznym dziedzictwem, ale przede wszystkim sięga do przeszłości, by dać historycznym przedstawieniom nowe życie. Childs bada, jak czas obchodzi się z materią tak ulotną jak taniec. Czy rewolucyjna choreografia sprzed pół wieku, zrywająca z ówczesnymi tanecznymi konwencjami, nadal działa? I czy skrupulatnie ją odtwarzając, można „zatrzymać czas”? Sądząc po odbiorze przez współczesną publiczność, eksperymenty taneczne Lucindy Childs nadal zachowują zaskakującą świeżość, wciąż zachwycając dadaistycznym humorem i nawiązaniami do sztuki Marcela Duchampa.

 

Po spektaklu spotkanie z artystką, prowadzenie: Joanna Szymajda.

 

 

choreografia: Lucinda Childs

wykonanie: Ruth Childs

światło:  Eric Wurtz

kierownictwo techniczne: Marie Predour

asystentka: Anja Schmidt

produkcja: SCARLETT’S

koprodukcja: ADC – Association pour la danse contemporaine

finnasowanie: Miasto Genewa, Fundacja Stanley Johnson, Loterie Romande, Fundacja Nestlé dla sztuki (the Nestlé Foundation for Art.), Fundacja L. Vuitton foundation, Corodis,

The State of Geneva.

premiera: ADC, Genewa: 4 lutego 2016

 

Ruth Childs – urodzona w 1984 roku w Londynie amerykańsko-brytyjska tancerka, performerka i piosenkarka mieszkająca w Genewie. Studiowała taniec klasyczny i muzykę w Stanach Zjednoczonych. W 2003 roku przyłączyła się do Ballet Junior w Genewie i pracowała tam z wieloma twórcami wykorzystującymi różne metody tańca. Wśród nich byli m.in: Jean-Marc Heim, Foofwa d’Imobilité, Jozsef Trefeli, Massimo Furlan, Gilles Jobin i La Ribot. W 2014 zaczęła rozwijać swoją autorską twórczość pod nazwą SCARLETT’S, łącząc performans, film i muzykę. Prowadzi również zespół muzyczny SCARLETT’S FALL w duecie ze Stéphanem Vecchione. W 2015 roku  „odziedziczyła” zestaw tanecznych solowych choreografii po swojej ciotce, Lucindzie Childs, legendarnej artystce Judson Dance Theater w Nowym Jorku, które z sukcesem wykonuje do dziś.

 

Lucinda Childs (ur. 1940)  – amerykańska tancerka i choreografka, zaliczana do nurtu postmodernizmu w tańcu współczesnym. Nieustannie eksperymentując stworzyła niepowtarzalny styl, w ramach którego z najprostszych ruchów ciała kreowała skomplikowane choreograficzne arcydzieła. Karierę rozpoczęła w 1963 roku w Judson Dance Theater w Nowym Jorku, a w 1973 roku założyła własną grupę taneczną, z którą stworzyła ponad 50 prac, solo i w zespole. Wielokrotnie pracowała dla teatru i opery, m.in. z Robertem Wilsonem i Philipem Glassem. Laureatka Bessie Award for Sustained Achievement (2001) oraz NEA/NEFA American Masterpiece Award. (2009). W 2016 roku Narodowe Centrum Tańca w Paryżu zorganizowało wystawę retrospektywną dedykowaną jej twórczości.

 

***

 

Ramona Nagabczyńska: More (Morus/Więcej)

 

 More to spektakl taneczny na dwie tancerki, choreograficzna utopia na miarę Utopii brytyjskiego filozofa Tomasza Morusa (org. Thomas More), przywołanego w podwójnym znaczeniowo tytule. Stawia pytanie o wizje przyszłości, o to, czym jest/będzie tożsamość i ciało w nieustannie zmieniającym się świecie, w którym kluczową rolę odgrywają nowe technologie.

 

More, czyli „więcej”. Więcej niż człowiek, więcej niż ciało, więcej niż taniec. Przedstawienie Ramony Nagabczyńskiej (powstałe w ścisłej współpracy z Magdą Jędrą) jest pierwszą częścią trzyletniego cyklu Shift inspirowanego transhumanizmem, czyli dziedziną zajmującą się tym, jak przy pomocy maszyn, nauki i technologii człowiek poszerza/zwiększa swoje możliwości, zmierzając w przyszłości ku wyobrażonej ludzko-technologicznej hybrydzie.

 

W czasach, w których wydaje się, że dotychczasowe rozwiązania się wyczerpały, zwiększa się tendencja do fantazjowania na temat przyszłości, przy czym te fantazje więcej mówią o tym, kim jesteśmy dziś, niż o tym, co nadejdzie. Choreografkę szczególnie zainteresowały dwa fakty z dalszej i całkiem bliskiej przeszłości, odnoszące się do fantazji na temat przyszłości ludzkości. Oto w 1993 roku performer Genesis P’Orridge i jego partnerka Lady Jaye Breyer zaczynają proces stopniowej, wieloletniej transformacji własnych ciał. Ma ona doprowadzić do sytuacji, w której obydwa ciała nie tylko będą wyglądały tak samo, ale staną się tym samym, tworząc razem nową pandrogyniczną istotę. W 2017 roku Elon Musk zakłada firmę Neuralink, która pracuje nad bezprzewodowym interfejsem mózg-komputer, dzięki któremu ludzkie umysły połączą się bezpośrednio z bankiem pamięci cyfrowej, a kategorie tożsamości indywidualnej i zbiorowej będą musiały ulec radykalnemu przeobrażeniu.

 

Wychodząc od tych inspiracji, a także korzystając ze stylistyki sci-fi, horrorów klasy B i z projektów NASA, Nagabczyńska buduje sytuację, w której tożsamość traktowana jest, jako podlegająca ciągłej transformacji płynna materia, którą w procesie eksperymentów i zabawy wytwarzać można wciąż od nowa. Narzędziem transformacyjnym jest w More ruch i zmiana, które pozwalają przekraczać granice podmiotu. Pozwalają sprawdzić jak performujące ciało zachowa się w nowych, niemożliwych do przewidzenia warunkach. Choreografka główną strategią twórczą ustanawia mutację, powtórzenie, odbicie, symetrię, by szukać nowej samotransformującej się figury ruchowej – utopijnego systemu ruchowego.

 

Po spektaklu 1 października spotkanie z artystkami, prowadzenie: Anna Sańczuk.

 

choreografia: Ramona Nagabczyńska

wykonanie: Magda Jędra i Ramona Nagabczyńska

konsultacje dramaturgiczne: Karolina Kraczkowska

muzyka: Sasha Zakrevska

światła: Jan Cybis

tekst: Marcin Cecko

producent wykonawczy: Maria Sapeta

produkcja: Fundacja Ciało/Umysł

dofinansowanie: apapPerforming Europe 2020 w ramach programu Unii Europejskiej Kreatywna Europa, m. st. Warszawa, MKiDN

premiera: 30 września 2017 Teatr Studio w Warszawie w ramach Festiwalu Ciało/Umysł

pokaz pracy w procesie: 17 lipca 2017 Nowy Teatr w Warszawie w ramach projektu Performing Europe

 

W spektaklu możliwe sceny nagości.

 

 

Ramona Nagabczyńska – urodzona w 1984 roku w Kanadzie polska tancerka i choreografka. Ukończyła Państwową Szkołę Baletową w Warszawie, a następnie uczyła się na wydziale tańca współczesnego w Hochschule für Musik und Darstellende Kunst we Frankfurcie nad Menem oraz w London Contemporary Dance School. Związana z polską i brytyjską sceną taneczną. Współzałożycielka warszawskiego ośrodka Centrum w Ruchu. Jako tancerka współpracowała m.in. z Polskim Teatrem Tańca w Poznaniu, Darkin Ensemble i Tom Dale Company (Wielka Brytania), Davidem Wampachem z Francji oraz Clod Ensemble z Londynu, z którym występowała m.in. w galerii Tate Modern. W 2009 roku zrealizowała pierwszy solowy spektakl Man’s Best Friend w ramach programu Solo Projekt w Starym Browarze, a jej praca New (Dis)Order z 2012 została zaproszona do prestiżowej sieci AEROWAVES. Jest stałym gościem Festiwalu Ciało/Umysł, na którym prezentowano jej prace: interdyscyplinarny projekt Turao/Dziw (2010) i spektakl Actions to relate to Verbs (2015)  współprodukowane przez Fundację C/U, oraz performans The way things dinge (2014).

 

 

 

***

 

 

Bilety na spektakle Ruth Childs i Ramony Nagabczyńskiej: 50/30 zł.

 

Festiwal Ciało/Umysł

Organizator: Fundacja Ciało/Umysł

Współorganizator: Nowy Teatr w Warszawie, STUDIO teatrgaleria

Partnerzy: Network APAP – Advancing Performing Arts Project, Węgierski Instytut Kultury w Warszawie, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski.

Partner festiwalu i konferencji ,,Today Tomorrow”: Goethe-Institut

Patronat medialny: Aktivist, Didaskalia, E-teatr.pl, Notes na 6 Tygodni, Radio Dla Ciebie, taniecPOLSKA.pl, Teatrdlawas.pl, TVP Kultura, Uroda Życia.

Festiwal Ciało/Umysł jest współfinansowany ze środków m.st. Warszawa, Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, programu Unii Europejskiej „Kreatywna Europa”.

 

Więcej informacji o wydarzeniach na: www.cialoumysl.pl

 

W ramach naszej witryny stosujemy pliki cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb.

Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu końcowym.

Kliknij tutaj, aby dowiedzieć się więcej.

Close