W sobotę i niedzielę odbędą się trzy pokazy w ramach programu Scena dla tańca 2017 Instytutu Muzyki i Tańca. sobotę 14 października w ramach projektu Jaram się. Taniec, który buduje wspólnotę Rydułtowskie Centrum Kultury FENIKS zaprasza na pokaz spektaklu Jaram się w choreografii Rafała Urbackiego. Spektakl bada sytuację ciała robotnika podczas jego codziennej pracy, w kontekście tożsamości lokalnej oraz jego sytuacji ekonomicznej. Projekt jest artystycznym komentarzem do przemian w przemyśle ostatnich dekad, szczególnie na terenie Śląska i Zagłębia.
Tego samego dnia w Słupskim Ośrodku Kultury zostanie pokazany rojekt #moiprzyjacieletancza według koncepcji i w choreografii Magdaleny Przybysz oraz w reżyserii i dramaturgii Agaty Życzkowskiej. Kolejny pokaz zaplanowano 15 października w Małopolskim Ogrodzie Sztuki w Krakowie. Projekt jest efektem poszukiwań strategii związanych z opowiadaniem historii – tzw. storytelling.
Dla naszych czytelników mamy dwa podwójne zaproszenia na pokaz w Krakowie, osoby zainteresowane prosimy o maile na adres: julia.hoczyk@taniecpolska.pl
O spektaklach:
Jaram się
#moiprzyjacieletancza
Projektowi przyświeca mu prosta zasada:
To, czego się nie da opowiedzieć słowami – zatańcz lub zaśpiewaj.
To, czego się nie da zatańczyć – powiedz.
To, czego nie da się w żaden sposób wyrazić – przemilcz.
Proces projektu bazuje bazuje wokół poszukiwań odpowiedzi na następujące pytania:
Jak ważny jest sam początek?
Czy współczesne rytuały umożliwiają budowanie społecznych więzi opartych na demokratycznej komunikacji?
W jaki sposób możemy recyklingować nasze wspomnienia oraz rzeczy, które posiadamy?
Czym jest kaprys sceniczny?
Czy musimy tańczyć, jak nam zagrają?
Spektakl dla widzów dorosłych.
koncepcja i choreografia: Magdalena Przybysz
reżyseria i dramaturgia: Agata Życzkowska
współpraca artystyczna: Wojciech Grudziński, Mikołaj Prynkiewicz
wykonanie: Wojciech Grudziński, Mikołaj Prynkiewicz, Magdalena Przybysz, Agata Życzkowska
produkcja: Fundacja Rozwoju Teatru ‘NOWA FALA’
trailer spektaklu: https://youtu.be/QJlBfaUJg2c
Czas trwania: 90 minut
Hoteloko Movement Makers /HMM powstał z inicjatywy aktorki, reżyserki, performerki i producentki Agaty Życzkowskiej, która współpracuje z choreografką i tancerką Magdaleną Przybysz. Hoteloko realizuje artystyczne, edukacyjne i społeczne projekty na pograniczu tańca, teatru i performansu łącząc te dziedziny sztuki. Nazwa jest związana z ideą:
Jesteśmy tam, gdzie jest dobry flow.
***
Jaram się
Projekt jest próbą zdiagnozowania narzędziami z pogranicza tańca krytycznego, imprezy rave, reportażu i video-artu sytuacji przemysłu metalurgicznego, hutniczego i obróbki metali na terenie Górnego Śląska. Spotykając ze sobą pierwszy w Europie traktat o hutnictwie „Officina ferraria” Walentego Roździeńskiego z wypowiedziami pracowników działających zakładów obróbki metali, powstaje zdarzenie o przemianach gospodarczych, polityce państwa względem regionu, drogach rozwoju myśli technologicznej oraz obecnej sytuacji pracowników fizycznych na Śląsku.
Jaram się to choreodokument badający sytuację ciała robotniczego podczas jego codziennej pracy, w kontekście tożsamości lokalnej oraz jego sytuacji ekonomicznej. Nawiązując do doświadczeń brytyjskiego tańca zaangażowanego okresu tacheryzmu oraz imprez rave’owych, ciała tancerzy zaczynają współgrać z obecną sytuacją pracowników kuźni i hut. Rave’y odbywające się najczęściej w opuszczonych postindustrialnych przestrzeniach to komentarz do przemian w przemyśle ostatnich dekad. Zdarzenia te powstawały jako efekt nieposłuszeństwa obywatelskiego względem polityki państwa.
Za koncepcję i reżyserię odpowiada Rafał Urbacki.
Występują: Agata Meyer-Lüters, Paweł Konior, Radosław Lis, Piotr Stanek.
Choreografia powstała zespołowo, autorem muzyki jest Michał Wajdzik [Rabbit On The Moon], światło opracował Marek Kutnik, wideo jest autorstwa Anu Czerwińskiego.
Produkcja: Paweł Biernacki, Julia Korus.
Każdy z 4 pokazów spektaklu Jaram się będzie poprzedzony cyklem 4 dwugodzinnych warsztatów ruchowych prowadzonych przez tancerzy i choreografa projektu. Warsztat ten z jednej strony będzie pełnił funkcję edukacyjną, z drugiej promującą wydarzenie, z trzeciej rozbudowywał świadomość miejscową w różnych grupach wiekowych dotyczącą pracy poprzednich pokoleń. Każdorazowa prezentacja spektaklu będzie poprzedzona ok. 10-15-minutową prelekcją choreografa na temat projektu i nawiązań wykorzystywanych w procesie. Po występie publiczność zostanie zaproszona do dyskusji. Jednym z dyskutantów w trakcie dyskusji będzie pracownik/-czka z zaprzyjaźnionych zakładów przemysłowych. Każdorazowo miejscowość otrzyma zatem prezentację spektaklu połączoną z prelekcją i dyskusją oraz 4 dwugodzinnymi warsztatami.