W niedzielę 29 listopada, w ramach wieczoru tańca na kanale YouTube Teatru Modrzejewskiej w Legnicy, będzie można obejrzeć spektakl R.O.Z.G.R.Y.W.K.A. w reżyserii Anny Piotrowskiej. Spektakl, inspirowany obrazem Fernanda Khnopffa Memories (Lawn tennis), stworzony został przez duet osobowościowy: Anna Piotrowska i Aleksandra Bożek-Muszyńska. W wersji online zobaczymy go po raz pierwszy, a po pokazie organizatorzy zapraszają na rozmowę z artystkami, którą poprowadzi Joanna Brodniak. Początek wieczoru o godz. 19.00.
Wydarzenia odbywają się w ramach projektu Wczorajsze jutra – kontynuacja. Prezentowane w nim spektakle są współorganizowane przez Instytut Muzyki i Tańca w ramach programu Scena dla tańca 2020.
O spektaklu:
Inspiracją do stworzenia przedstawienia był obraz Fernanda Khnopffa Memories (Lawn tennis) z 1889 roku. Obraz ten wywołuje poczucie napięcia i zawieszenia w milczącej rozgrywce pomiędzy kobietami. Gęstość erotycznych marzeń. Wyczytane tęsknoty nierozumianej miłości. Napięcie pomiędzy graczami wynika z pragnień, nie z chęci bezpośredniego starcia. Zawieszenie niespełnionej miłości, erotycznego spodu zawartego w masie rozleniwionej kobiecości.
Tenis – rozgrywka pomiędzy graczami, których zadaniem jest odbicie piłki rakietą ponad lub obok siatki na pole przeciwnika w sposób utrudniający jej odbiór. Jak rozegrają grę zawodniczki Piotrowska & Bożek zaangażowane w R.O.Z.G.R.Y.W.K.Ę?
Spektakl otrzymał III nagrodę podczas XV Festiwalu Sztuki Teatralnej w Rybniku (2013) przyznaną przez jury w składzie: Anna Wieczur-Bluszcz, Łukasz Drewniak i Krzysztof Sielicki.
Już w pierwszej scenie spektaklu pojawiają się dwie krwiście czerwone plamy rozpływające się w czarnej, błyszczącej podłodze – być może w zastępstwie „czerwonych bucików”, które w obrazowej mowie psychoanalizy symbolizują seksualność. To z nich „wyczłowieczą się” tancerki (Aleksandra Bożek-Muszyńska, Anna Piotrowska) i przyjąwszy wdzięczne pozy zaczną wirować, jak dwie porcelanowe figurki wystawione za szkłem na mechanizmie obrotowym. Ich gra przyjmie formę zabawy, erotycznej igraszki. Frywolnym (choć chwilami raczej łobuzerskim) figlom tancerek-tenisistek towarzyszyć będzie wymykająca się spod spódnicy lub bezwstydnie, na ułamek sekundy, obnażana płomienna czerwień satyny, zderzona z delikatnym dźwiękiem cymbałków (muzyka: Michał Mackiewicz), kojarzącym się raczej z aurą pokoju dziecinnego – fragment tekstu Magdaleny Zamorskiej, taniecPOLSKA.pl
koncepcja i reżyseria: Anna Piotrowska
kreacja i wykonanie: Aleksandra Bożek-Muszyńska, Anna Piotrowska
muzyka: Michał Mackiewicz
kostiumy: Justyna Spaleniak
light & space: Anna Piotrowska
premiera: 19 maja 2012, Warszawa, Teatr Druga Strefa
produkcja: Anna Piotrowska, eferte_FUNDACJA ROZWOJU TAŃCA
współprodukcja: KLUB DGW
współpraca: Teatr Druga Strefa
Przedstawienie zostało zrealizowane ze środków Miasta Stołecznego Warszawa Dzielnicy Mokotów.
Anna Piotrowska – doktor w dziedzinie sztuk muzycznych w dyscyplinie rytmiki i tańca, choreograf, reżyser, nauczyciel tańca współczesnego, tancerka. Fundator i Prezes Zarządu Fundacji Rozwoju Tańca eferte, założycielka „mufmi” w Warszawie (1995). Od 1996 roku stworzyła ponad 110 autorskich choreografii i przedstawień. Obecnie dyrektor Bytomskiego Teatru Tańca i Ruchu ROZBARK i prodziekan Wydziału Teatru Tańca w Bytomiu Akademii Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie. Otrzymała nagrodę Województwa Śląskiego „Złota Maska 2016” za całokształt pracy, za reżyserie i choreografie spektakli dla Bytomskiego Teatru Tańca i Ruchu ROZBARK w 2015 roku. Pomysłodawczyni i koordynatorka wielu ogólnopolskich i międzynarodowych programów edukacyjno-kulturalnych. We wrześniu 2015 roku spektakl w jej reżyserii i wykonaniu Łukasza Pawłowskiego toniejestpostawartystyczna! czyli premiery nie będzie! zdobył Grand Prix XIII Ogólnopolskiego Przeglądu Monodramu Współczesnego w Warszawie i Nagrodę Główną 3. Koszalińskich Ogólnopolskich Dni Monodramu. Spektakl bless the king_nieliryczna pieśń otrzymał nagrodę na Festiwalu SzekspirOFF 2018 w Gdańsku.
Artystycznie Piotrowska zainteresowana jest improwizacją i pogłębianiem świadomości ciała i umysłu jako narzędzia zwielokrotnionej, wielofunkcyjnej obserwacji. Poszukuje relacji obiektywnego ciała w kategorii, którą nazwała „onebodyspacerecognizer”. Od wielu lat zajmuje się zagadnieniem pracy procesowej, odkrywając m.in. narzędzia zgłębiające laboratoryjną pracę nad tekstem, kreacją postaci, jak również wzmacniając doświadczenia w podwyższonych stanach ciała i umysłu, poprzez działanie na wyobrażeniach i emocjach, które wpływają na kreację ruchu i poszukiwanie kanałów energetycznych uwalniających sam taniec.
Aleksandra Bożek-Muszyńska – tancerka, choreografka, performerka, instruktorka tańca współczesnego, trenerka biznesu, filolożka, uczestniczka wielu warsztatów i coachingów ruchowych. Od kilku lat prowadzi regularne zajęcia z tańca współczesnego i improwizacji, gimnastykę dla seniorów; tworzy autorskie choreografie i jest aktywna na polskiej scenie tańca i performansu. Stypendystka Alternatywnej Akademii Tańca 2015 realizowanej przez Art Stations Foundation by Grażyna Kulczyk, Intensive Course w School For New Dance Development w Amsterdamie w 2015 roku oraz beneficjentka programu Global Practice Sharing w Movement Research w Nowym Jorku. Od roku 2007 związana z warszawskim Teatrem „mufmi” Anny Piotrowskiej, gdzie aktualnie jest koordynatorem do spraw artystycznych i instruktorem. Zdobywczyni wielu nagród w konkursach choreograficznych (m.in. The Best Solo 2014 za solo I know №Thing na międzynarodowym festiwalu Solo Duo w Budapeszcie) i tanecznych. Jej prace były prezentowane m.in. w Berlinie, Budapeszcie, Krakowie, Warszawie i Wiedniu. W 2017 roku wraz z Hanną Bylką-Kanecką założyła kolektyw Holobiont, którego celem są interdyscyplinarne projekty wielopokoleniowe. Jako freelancerka współpracowała m.in. z: Rebeccą Lazier (There Might Be Others), Anną Godowską i Sławkiem Krawczyńskim (Bataille i świt nowych dni), czy Yoshiko Chumą (Dead end – Ponderosa). Na co dzień nieustannie szuka sposobności do improwizacji.
http://abozek.wix.com/dzikibozek
Michał Mackiewicz jest artystą pracującym wielopłaszczyznowo. Swoją synestetyczną wizję sztuki konsekwentnie realizuje w formie multimedialnych środowisk. Potrafi sprawnie i swobodnie łączyć rozmaite środki ekspresji. Prowadzi poszukiwania w obszarach współczesnego malarstwa, designu, grafiki, abstrakcyjnych form przestrzennych, technik oświetleniowych i eksperymentalnej muzyki elektronicznej. Swoje doświadczenia zdobywał, przygotowując liczne wystawy, audycje, spektakle. Współpracuje z Fundacją Rozwoju Tańca Anny Piotrowskiej jako muzyk, kompozytor. Zajmuje się również iluminacją i scenografią. Prezentował swoją twórczość w Polsce, Niemczech, Norwegii, we Włoszech na Litwie i Węgrzech.
https://soundcloud.com/lucidlines
O projekcie:
Główną ideą projektu Wczorajsze jutra – kontynuacja jest ponowne spotkanie tańca z publicznością na scenie teatru dramatycznego. Spotkanie teatru i tańca, zdarzeń, myśli, kreacji przeplatających się z przeszłością i dniem dzisiejszym. Ponowne spotkanie, które jest kolejnym zaproszeniem do jutra. Głównym tematem tegorocznego programu jest relacja. Zaprezentowanych zostanie osiem spektakli tanecznych na dwóch scenach teatralnych: w Teatrze im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy oraz w Teatrze Tańca i Ruchu Rozbark w Bytomiu.
Wszystkie prezentowane spektakle zgłębiają i ukazują wielowymiarowość relacji, różne jej aspekty związane z bliskością i oddaleniem, tożsamością człowieka w kontekście upływającego czasu. Spektakle podróżujące po wymiarach kobiecości, niekiedy spoglądające na świat z przymrużeniem oka, czy też filozoficzne i z dystansem rozważania o tańcu.
Założeniem partnerów jest kontynuacja obecności tańca na scenie teatralnej, na której doszło już do owego spotkania. Program ma na celu budowanie stałej publiczności dla tańca i rozwijanie stałej współpracy z teatrem jako partnerem i miejscem dla tańca.
Wczorajsze jutra – kontynuacja to projekt realizowany w ramach programu Scena dla tańca 2020. Przedstawiane w nim spektakle współorganizowane są przez Instytut Muzyki i Tańca.
Organizator: Fundacja Rozwoju Tańca „Eferte”
Koordynacja projektu: Marlena Rita Bełdzikowska – MarWit
Partner: Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy