Fot. Zuza Krajewska
Przed nami kilka wydarzeń przygotowanych w sieci przez organizatorów projektu Wczorajsze jutra – kontynuacja. Już w jutro – 21 listopada o godz. 19.00 – w ramach wieczoru spektakli tańca na kanale YouTube Teatru Modrzejewskiej w Legnicy odbędzie się premiera online spektaklu UJĘ(Ci) w choreografii Wojciecha Mochnieja. Zaraz po nim organizatorzy zapraszają na wykład Jak rozmawiać o tańcu, który poprowadzi Anna Duda. Linki do spektaklu i wykładu udostępnione zostaną w dniu prezentacji na stronie wydarzenia na Facebooku oraz na profilu Teatru Modrzejewskiej w Legnicy.
Następnego wieczoru – 22 listopada o godz. 19.00 – tym razem na kanale YouTube Bytomskiego Teatru Tańca i Ruchu ROZBARK odbędzie się premierowy pokaz online spektaklu Dyptyk na trzy duety w choreografii i wykonaniu Teatru Tańca KIJO. Spektakl poprzedzony będzie panelem dyskusyjnym, który poprowadzi Anna Banach (link do wydarzenia: tutaj). Z kolei w poniedziałek, 23 listopada o godz. 19.00, na tym samym kanale, organizatorzy zapraszają na lecture performance na temat kontakt improwizacji. Spotkanie poprowadzą Michał Ratajski i Emilia Biskupik. Dwa dni później – 25 listopada o godz. 19.00 – wracamy na kanał YouTube Teatru Heleny Modrzejewskiej w Legnicy, by posłuchać rozmowy o improwizacji tańca z Anną Piotrowską i Alexeyem Torgunakovem, którą poprowadzi Anna Duda.
Wszystkie spektakle i wydarzenia projektu Wczorajsze jutra – kontynuacja odbywają się w ramach programu Scena dla tańca 2020 i są współorganizowane przez Instytut Muzyki i Tańca.
Więcej informacji o wydarzeniach:
na stronie projektu Wczorajsze jutra – kontynuacja oraz na stronach teatrów: www.teatr.legnica.pl i www.teatrrozbark.pl
O spektaklach:
UJĘ(Ci)
Premiera online: 21 listopada godz. 19.00, kanał YouTube Teatru Heleny Modrzejewskiej w Legnicy
UJĘ(Ci) to wyjątkowy duet artystów, którzy po ponad dziesięciu latach spotkali się ponownie na scenie. Koncentruje się na przedstawieniu relacji i różnych jej odcieni. Pokazuje także, jaki wpływ na nas ma dynamiczne wchodzenie w role, które nie zawsze są oczywiste. To poszukiwanie zrozumienia w wielowymiarowości związku.
Spektakl skupia się także na tożsamości dorosłego człowieka w kontekście uciekającego czasu i cykli dojrzałości. Mówi o odkrywaniu w sobie na nowo dzikości oraz otwartości na życie i na partnerstwo. Artyści poszukują odpowiedzi na pytanie, czy można utrzymać relację z drugim człowiekiem, gdy na przestrzeni czasu zmieniają się jej odcienie i pojawiają się rysy. Niewątpliwym atutem jest dojrzałość tancerzy, którzy korzystając ze swoich doświadczeń, zbudowali poruszający spektakl.
Choreografia: Wojciech Mochniej
Light Concept: Steve Isom, Wojciech Mochniej
Artistic Director: Melissa Monteros
Artyści: Iris Heitzinger, Wojciech Mochniej
Producent: Aleksandra Machnik
Artyści:
Iris Heitzinger – performerka, choreograf, pedagog. Absolwentka Uniwersytetu Antona Brucknera w Linzu w Austrii. Rezydentka La Caldera (Barcelona) oraz tanz_house w Salzburgu. Była członkiem x.IDA (Linz), a także laureatką stypendium austriackiego Ministerstwa Kultury, dzięki czemu kontynuowała naukę w Anglii, Holandii, Belgii i Finlandii. Jako tancerka/performerka współpracowała z takimi zespołami i twórcami jak: Vincent Dance Theatre, H2Dance, Jeremy Wade, Ted Stoffer, Willi Dorner, Laroque, Editta Braun Company, Guillermo Weickert, Lanònima Imperial, Natalia Jiménez, Group LaBolsa, Thomas Hauert, W&M Physical Theatre. Od 2007 roku Iris tworzy własne choreografie; interesuje ją interdyscyplinarna i międzykulturowa współpraca badająca ekspresję ciała z różnych perspektyw. Jej najnowszy spektakl: Wallflowering jest duetem stworzonym wraz ze szwajcarską aktorką i reżyserem teatru Françoise Boillat, prezentowanym w koprodukcji z ARGEkultur (Salzburg).
Wojciech Mochniej – tancerz, choreograf, pedagog. W latach 1991-1994 był tancerzem Śląskiego Teatru Tańca. Od 1995 roku wykładowca na Wydziale Tańca w School of Creative and Performing Arts na Uniwersytecie w Calgary (Kanada). Współpracował z wieloma artystami, takimi jak m.in.: Anna Sokolow, Talley Beatty, Marek Haim, Stephanie Skura oraz Risa Jaraslow. Brał udział w produkcjach Alpo Aaltokoskiego (Finlandia), Aviego Kaisera (Belgia/Izrael), Pauli Ross, Davidy Monk, Tani Alvarado oraz Peggy Baker (Kanada). Jako artysta improwizujący doskonalił swoje umiejętności oraz współpracował z wybitnymi przedstawicielami tego nurtu jak: Ray Chung, Chris Aiken, David Dorfman oraz Martin Keougha. Wspólnie z Melissą Monteros założył Gdański Teatr Tańca oraz Gdańską Szkołę Tańca Współczesnego (1994-2001). Od 2002 roku Gdański Teatr Tańca działa jako W&M Physical Theatre z siedzibą w Calgary, Kanada. Teatr prezentował swoje spektakle w m.in. w Kanadzie, Polsce oraz Austrii, Estonii, Finlandii, Francji, Niemczech i we Włoszech. Prace solowe Mochnieja były przedstawiane m.in. w Kanadzie, Finlandii na Festiwalu „Full Moon Dance” oraz wielokrotnie w Polsce, na najważniejszych scenach i festiwalach. Jako pedagog prowadzi warsztaty z tańca współczesnego, improwizacji, choreografii, GYROKINESIS® oraz pracy z kamerą. W 2002 roku był rezydentem na Uniwersytecie Antona Brucknera w Linzu (Austria). Był członkiem zespołu artystycznego Theatre Junction Company of Artist (Calgary) oraz pedagogiem zespołu Decidedly Jazz Danceworks. Stworzył choreografie w polskiej edycji You can dance – po prostu tańcz. Magazyn „Dance Europe” nagrodził jego solową pracę Just po prostu jako najlepszy performans w kategorii „Male Dancer”. Jest laureatem nagród miasta Gdańska oraz miasta Lublin za zasługi dla tańca współczesnego w Polsce. Mochniej jako wykładowca na Uniwersytecie w Calgary prowadzi zajęcia z tańca współczesnego, choreografii, dance and the camera, improwizacji, performansu i repertuaru.
Dyptyk na trzy duety – Teatr Tańca KIJO
Premiera online: 22 listopada o godz. 19.00, kanał YouTube Bytomskiego Teatru Tańca i Ruchu ROZBARK
Spektakl o spotkaniu, o zabawie, jej zasadach i miejscu człowieka w grze. Ruch i muzyka stają się polem komunikacji, w której dynamika relacji między graczami wpływa na sposób interpretowania tego, co będziemy mogli zobaczyć. Choreografia staje się grą, której reguły ciągle się zmieniają.
Taniec/choreografia: Emilia Biskupik, Adrian Bartczak, Michal Ratajski
Muzyka: Aleksandra Chciuk, Kuba Krzewiński
Spektakl zrealizowany w ramach Dotknij Teatru 2016.
***
O projekcie:
Główną ideą projektu Wczorajsze jutra – kontynuacja jest ponowne spotkanie tańca z publicznością na scenie teatru dramatycznego. Spotkanie teatru i tańca, zdarzeń, myśli, kreacji przeplatających się z przeszłością i dniem dzisiejszym. Ponowne spotkanie, które jest kolejnym zaproszeniem do jutra. Głównym tematem tegorocznego programu jest relacja. Zaprezentowanych zostanie osiem spektakli tanecznych na dwóch scenach teatralnych: w Teatrze im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy oraz w Teatrze Tańca i Ruchu Rozbark w Bytomiu.
Wszystkie prezentowane spektakle zgłębiają i ukazują wielowymiarowość relacji, różne jej aspekty związane z bliskością i oddaleniem, tożsamością człowieka w kontekście upływającego czasu. Spektakle podróżujące po wymiarach kobiecości, niekiedy spoglądające na świat z przymrużeniem oka, czy też filozoficzne i z dystansem rozważania o tańcu.
Założeniem partnerów jest kontynuacja obecności tańca na scenie teatralnej, na której doszło już do owego spotkania. Program ma na celu budowanie stałej publiczności dla tańca i rozwijanie stałej współpracy z teatrem jako partnerem i miejscem dla tańca.
Wczorajsze jutra – kontynuacja to projekt realizowany w ramach programu Scena dla tańca 2020. Przedstawiane w nim spektakle współorganizowane są przez Instytut Muzyki i Tańca.
Organizator: Fundacja Rozwoju Tańca „Eferte”
Koordynacja projektu: Marlena Rita Bełdzikowska – MarWit
Partner: Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy
