Teatr Tańca NTF i Teatr Limen Butoh w jednym wieczorze

W czwartek, 14 marca o godz. 19.00 Centrum Sztuki Tańca w Warszawie zaprasza na wieczór z butoh i flamenco. Pokazane zostaną dwa spektakle – Bolero de Ravel Teatru Tańca NTF w choreografii Małgorzaty Matuszewskiej oraz Zmierzch opuszczonych miast Teatru Limen Butoh, według koncepcji i w wykonaniu Sylwii Hanff. Zmierzch… po raz pierwszy był wystawiony w ośrodku kultury cyfrowej Le Cube pod Paryżem w 2017 roku; czwartkowy pokaz jest premierą polską.

Po spektaklu organizatorzy zapraszają na spotkanie, które poprowadzi Julia Hoczyk.

Bilety na cały wieczór: 20 zł

Bolero de Ravel

NTF Teatr Tańca Małgorzaty Matuszewskiej

Choreografia: Małgorzata Matuszewska
Muzyka: Maurice Ravel
TT NTF w składzie: Karolina Łucznik, Małgorzata Matuszewska, Anna Ochman, Agata Teodorczyk

Premiera: 25 listopada 2017, Europejskie Konfrontacje Taneczne Zawirowania w Warszawie
Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=UqxnpsbxVvw

O czym opowiada wachlarz? Zapewne każdy zrozumie jego mowę inaczej. Teatru Tańca NTF to przede wszystkim opowieść o kobiecie – zmiennej, pełnej pasji i życia.

Justyna Stanisławska

Utwór Maurice’a Ravela jest stylizacją tańca hiszpańskiego o tej samej nazwie – bolero. Został skomponowany w 1928 roku dla zespołu baletowego Idy Rubinstein, a pierwszą w historii tańca choreografię przygotowała Bronisława Niżyńska. Małgorzata Matuszewska w oryginalny sposób przenosi klasyczny temat na współczesną scenę, nadając mu nowy, świeży wymiar.

Ideą spektaklu jest taneczny dialog dwóch kolorów – bieli i czerni – odzwierciedlających koncepcję ying/yang. Naczelnym elementem kompozycji jest mowa wachlarzy (czarnych i białych), poczynając od perkusyjnych brzmień, poprzez operowanie linią, dynamiką, aż po ukrytą symbolikę. Kolejnym elementem formotwórczym jest struktura utworu, narastające napięcie powściąganej ekstazy i hipnotyzującej rytmiczności. Wynika to bezpośrednio z budowy dzieła Ravela, jednostajnego rytmu granego na werblu połączonego z nieustannie narastającą dynamiką, otrzymaną poprzez włączanie coraz to nowych instrumentów.

Bohaterkami są cztery kobiety. Każda posiada odmienną naturę, jednak łączą się w jeden głos. Nieodparte uczucie siły, kontroli, a jednocześnie zmysłowości i kobiecej miękkości – to wrażenie, jakie uderza odbiorcę.

Flamenco

Forma tańca hiszpańskiego (andaluzyjskiego) powstała w XIX wieku na fali romantycznej mody oraz opozycji do święcącej w XVIII wieku tryumfy techniki bailes boleros (będącej fuzją tańców narodowych Hiszpanii i techniki tańca klasycznego). Taniec flamenco utożsamiany popularnie z tańcem Cyganów, zamieszkujących od XV wieku Andaluzję jest w rzeczywistości fuzją tańców nagromadzonych przez wieki na ziemi andaluzyjskiej, a następnie aflamencados. Jako aflamencado rozumie się przekształcenie istniejącej formy na modłę flamenco, czyli „al modo de los Gitanos” (w stylu cygańskim). Oznacza to tyle, co tańczyć na sposób cygański, a nie, jak się błędnie potocznie rozumie, tańczyć taniec cygański. Flamenco jest zaliczane do jednej z czterech form tańca stanowiących razem Danza Española (Taniec Hiszpański): escuela bolera, flamenco, clasico español, tańce folklorystyczne. Stanowi również główny element składowy, obok technik klasycznych, tańca clasico español.

www.ntf.pl

Zmierzch opuszczonych miast

Sylwia Hanff / Teatr Limen Butoh

PREMIERA POLSKA

Koncepcja i wykonanie: Sylwia Hanff
Muzyka: Pierre Boeswillwald
Wideo: Robert Jędrzejewski i Sylwia Hanff
Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=p2Ozt_zEIzA

Performans odnosi się do kulturowego zjawiska postapokaliptycznych wizji świata jako odbicia lęków społeczeństw ryzyka i współczesnej cywilizacji. Premiera performansu odbyła się w 2017 roku na Międzynarodowych Spotkaniach Muzyki Akusmatycznej i Butoh «En Chair et en Son» w słynnym ośrodku kultury cyfrowej Le Cube pod Paryżem. Solo Sylwii Hanff w Centrum Sztuki Tańca w Warszawie to polska premiera performansu.

Pierre Boeswillwald o swoim utworze: Moja wizja to <<istota>> samotnie poruszająca się w bezludnej przestrzeni jak Czarnobyl, Fukushima, Kłomino – miasto widmo, Machu Picchu. W tych wyobrażonych miejscach pojawiają się sonorystyczne wspomnienia – duchy wydarzeń, których przyczyny zostały zapomniane. Samotna istota podąża za tymi dźwiękowymi obiektami jak za swoim przeznaczeniem.

Interpretacja Sylwii Hanff jest inspirowana filmem Andrieja Tarkowskiego Stalker. Film opowiada o ekspedycji prowadzonej przez Stalkera do zamkniętego obszaru nazywanego „Strefą”, który sam w sobie jest czymś mistycznym – czującą i myślącą przestrzenią, do której nie stosują się zwykłe prawa fizyki. Centrum „Strefy” stanowi „Pokój”, który spełnia ukryte życzenia i nieświadome pragnienia. Stalker to ktoś, kto posiada zdolność przekraczania granic tego, co nieznane, niebezpieczne i zakazane. To „jurodiwy” – „Święty głupiec”, niewinny w oczach Boga. Takie właśnie „Strefy” można znaleźć w opuszczonych miastach…

Butoh

Kontrkulturowa forma współczesnego tańca, która narodziła się w Japonii na przełomie lat 50 i 60 XX wieku. Zrywa z kanonami tradycyjnej sztuki, nie tylko japońskiej. Inspiracją były też ekspresjonizm, koncepcja teatru okrucieństwa Antonina Artauda, filozofia Nietzschego, pisma Bataille’a, twórczość Geneta. Odwołuje się do ludowej estetyki brzydoty, sama w sobie jest rytuałem wyzwalającym wewnętrzną energię i eksplorującym mroki podświadomości. Z premedytacją ukazuje zakazane dotąd obszary życia. Butoh to taniec, którego istotą jest poszerzona percepcja ciała wyzwolonego z automatyzmów codzienności, poszukiwanie tego, co autentyczne w ciele, tajemniczego piękna, otwarcie na kontakt z Jaźnią i jedność Uniwersum w jego wiecznym cyklu życia i śmierci. Butoh jest stanem jedności umysłu i ciała, umożliwiającym subtelne odczuwanie świata wewnętrznego i zewnętrznego, to czyste doświadczenie zmieniających się stanów istnienia. Tancerz, istniejąc na krańcach czasu, otwiera przestrzeń, w której ujawniają się rzeczy niewidzialne.

więcej o artystach wieczoru

——————–

Organizatorzy projektu CST: Fundacja Artystyczna PERFORM, Fundacja Rozwoju Teatru ‘NOWA FALA’ / HOTELOKO movement makers

Partner projektu: Mazowiecki Instytut Kultury

Współpraca: Centrum w Ruchu, Fundacja Burdąg, Fundacja B’cause, Fundacja Ciało/Umysł, Fundacja Grab Art Foundation / h.art company, Fundacja Movementum/Warsaw Dance Department, Fundacja „Myśl w Ciele” / Warszawska Pracownia Kinetograficzna, Fundacja Rezonanse Kultury, Fundacja Rozwoju Tańca „Eferte” / Mufmi Teatr Tańca, Fundacja Scena Współczesna / Teatr Tańca Zawirowania, Fundacja Sztuka i Współczesność, Fundacja Sztuki Tańca, Fundacja Tradycji i Transformacji Sztuki / Teatr Tańca NTF, Stowarzyszenie „Akademia Umiejętności Społecznych”/ Teatr Limen Butoh, Stowarzyszenie i Kolektyw Artystyczny Format ZERO, Stowarzyszenie Ja Ja Ja Ne Ne Ne / TukaWach, Stowarzyszenie Strefa Otwarta / Warszawski Teatr Tańca, Stowarzyszenie Sztuka Nowa, ZASP-Stowarzyszenie Polskich Artystów Teatru, Filmu, Radia i Telewizji, Sekcja Tańca i Baletu, oraz niezależni artyści: Anna Godowska i Sławek Krawczyński, Wojciech Grudziński, Ilona Trybuła.

Patronat medialny: portal taniecPOLSKA.pl, TVP Kultura, RDC, e-teatr, miesięcznik TEATR, Teatr dla Wszystkich, Teatralia.com.pl, TANIEC, Warsawholic, Notes na 6 tygodni, Going.

Centrum Sztuki Tańca w Warszawie
Siedziba: Mazowiecki Instytut Kultury
ul. Elektoralna 12
00-139 Warszawa

Dokładny program i szczegółowe informacje na stronach:
www.centrumsztukitanca.eu
https://www.mik.waw.pl/
Facebook: www.facebook.com/cstwarszawa
Instagram: https://www.instagram.com/centrumsztukitancacst/