Na zdjęciu: New (Dis)Order.Fot. Marta Ankiersztejn.
W sobotę w ramach przeglądu „Spring Forward” odbywającego się w szwedzkim mieście Umeå, pełniącym rolę Europejskiej Stolicy Kultury w 2014 roku, w ramach europejskiej platformy Aerowaves swoją pracę New (Dis)Order pokaże Ramona Nagabczyńska.
Polska artystka należy w tym roku do grona tzw. „zespołów priorytetowych” (priority companies), których europejscy specjaliści w dziedzinie tańca wybrali spośród kilkuset prac młodych choreografów. Spektakl zostanie pokazany w nowej obsadzie, oprócz występującej w nim od początku Magdy Jędry udział wezmą Konrad Szymański i Anita Wach.
O spektaklu:
„Taniec rockandrollowy był energetyczny, radosny i anarchiczny w swojej złożoności, taniec sceniczny natomiast był zwykle mało inspirujący i raczej minimalistyczny w formie. Jak głosił znany dowcip, na początku lat 60. dwudziestego wieku szło się na spektakl taneczny, by popatrzeć na ludzi stojących wokół, a następnie wszyscy udawali się na zabawę potańczyć.”[1]
Cynthia J. Novack – Looking at movement as culture
New (Dis)Order (2012) to spektakl zrealizowany i wykonywany przez trzech tancerzy. Tworząc go, artyści zastanawiali się nad muzyką rockową jako zjawiskiem kulturowym, a także nad władzą, jaką muzyka sprawuje nad ciałem. Spektakl został uznany za jeden z dwunastu najlepszych polskich prac choreograficznych ostatnich dwu lat i zaprezentowany na Polskiej Platformie Tańca w 2012 roku.
Choreografia: Ramona Nagabczynska (z wkładem twórczym tancerzy)
Wykonanie: Magda Jędra, Anita Wach i Konrad Szymański
Światła: Jan Cybis
Muzyka: NEU!, Srianka, Chinawoman, Nisennenmondai, Brian Eno
Ramona jest choreografką, tancerką i nauczycielką tańca. Urodziła się w Kanadzie, ma kanadyjskie i polskie obywatelstwo, pracuje w różnych krajach Europy, uważa się jednak za polską artystkę tańca. Jako choreografka zajmuje istotne miejsce na polskiej scenie tanecznej, jest jednak także mocno związana z brytyjską sceną tańca, głównie dzięki swojej długoletniej współpracy z teatrem eksperymentalnym/zespołem tańca Clod Ensemble utworzonym przez Suzy Willson i Paula Clarka. Ścieżki zawodowe zawiodły ją ostatnio także do Francji, gdzie nawiązała współpracę z jedną ze wschodzących gwiazd francuskiej choreografii – Davidem Wampachem, oraz do Irlandii, gdzie pracuje z Emmą Martin i Junk Ensemble. Tworzy choreografie od 2009 roku. W 2012 zrealizowała dwa spektakle – New (Dis)Order i Accumulation © Trisha Brown, ten ostatni stworzony za zamówienie Komuny// Warszawa w ramach cyklu RE//MIX.
Więcej: http://www.aerowaves-springforward.org/index.html
[1] W oryginale: “Rock dance tended to be exuberant and anarchically complex, while theatre dance was often pedestrian and minimal. The familiar joke summarized the situation: in the early 1960s people would go to a dance concert to watch people stand around, and afterwards everyone would go to a party and dance.” (tłumacznie: IMiT)
