"mufmi" teatr tańca "Out of structure"
Styczeń jest pierwszym miesiącem Roku Wyklętych w Polskim Teatrze Tańca. Podczas jego trwania organizatorzy zapraszają do wspólnej podróży nieutartym traktem wypartych wątków i tematów, oswajania postaci, historii i zjawisk napiętnowanych, zapomnianych, zepchniętych na margines, okrzykniętych tabu, postrzeganych jako Jungowski cień na poziomie zbiorowym lub osobistym, ale też fascynujących, nieznanych, domagających się zgłębienia, być może „przepisania”, reinterpretacji, ponownego odkrycia. Zanim powstaną nowe spektakle (pierwsza premiera 29 kwietnia, w Międzynarodowym Dniu Tańca), Teatr pokaże produkcje z Roku Bogów 2018 i Roku Guślarzy 2017, które pozwalają zobaczyć boskie wątki w ludzkich historiach i przyjrzeć się materialnemu i duchowemu wymiarowi polskiej tradycji i obyczajowości.
22 stycznia 2019 roku, godz. 20.00, No more tears, CK Zamek, Sala Wielka
Wracamy na poznańskie sceny ze spektaklem No more tears – ubiegłoroczną produkcją, której autorska koncepcja zwyciężyła w konkursie na realizację premiery, organizowanym przez Polski Teatr Tańca w Roku Bogów 2018, a premiera odbyła się w ramach programu partnerskiego Malta Festival Poznań 2018 „Poznań na Malcie”. Czerpiący z biografii milionerki polskiego pochodzenia, Barbary Piaseckiej-Johnson, spektakl w hipnotyzujących, transowych obrazach oddaje atmosferę zbiorowego uniesienia w Polsce Anno Domini 1989 i przywołuje rozbudzone polskie nadzieje na ustrojową transformację, która odbędzie się „bez łez”. Kolektyw artystyczny: Iwo Vedral (reżyseria), Krystyna Lama Szydłowska (choreografia) i Dawid Dąbrowski (muzyka), zadają pytanie, jaki zbiorowy sen przyśnili Polacy, wyobrażając sobie, że do nich należy fortuna Barbary? Jej historia to amerykański sen i polska rozbudzona tęsknota religijna. Nadzieja na cud. Wizyta uzdrowiciela. Zbiorowa terapia. Próba wybudzenia z autystycznego snu – piszą twórcy spektaklu. Organizatorzy zapraszają do refleksji nad uniwersalną motywacją ludzkich działań, jaką jest pragnienie lepszego życia i do zadania sobie pytania, jakim postaciom historycznym skłonni jesteśmy my, Polacy, przypisywać boską sprawczość?
Spektakl prezentowany był podczas VII Festiwalu Teatru Dokumentalnego Sopot Non-Fiction.
24 stycznia 2019 roku, godz. 18.30, rozmównica pt. Dlaczego na trzy, skoro na dwa?, CK Zamek, Sala Wielka
Każda scena spektaklu Wesele. Poprawiny w reżyserii Marcina Libera mogłaby stać się impulsem do dyskusji. Z nieprzebranego bogactwa tematów, które wywołuje spektakl będący jednocześnie przykładem teatru krytycznego i odwołaniem do polskiej tradycji i obyczajowości, organizatorzy pragną wybrać jeden, szczególnie nam, jako teatrowi tańca, bliski. Przed kolejną prezentacją Wesela. Poprawin organizatorzy zapraszają na spotkanie poświęcone jego niezwykłej strukturze ruchowej. Bo przecież, odnosząc się do polskich zabaw weselnych, a jednocześnie będąc interpretacją dramatu Wyspiańskiego, Wesele. Poprawiny zderza co najmniej dwa języki tańca – współczesnego i ludowego. Co łączy szalonego oberka z chocholim tańcem? – o to organizatorzy zapytają ekspertów, opiekunkę choreografii do spektaklu Iwonę Pasińską oraz Leszka Rembowskiego, znawcę stylów i technik polskich tańców ludowych i narodowych.
24 stycznia 2019 roku, godz. 20.00, Wesele. Poprawiny, CK Zamek, Sala Wielka
Pierwszy raz w tym roku zostanie zaprezentowany spektakl Wesele. Poprawiny – „seans zbiorowej pamięci”, opowiadający o nas samych i dzisiejszej Polsce. Premiera Wesela. Poprawin odbyła się w ramach Roku Guślarzy 2017, w którym w Polskim Teatrze Tańca pragnęli zachęcić do dyskusji nad współistnieniem światów materialnego i duchowego, dawności i teraźniejszość. Utwór posiłkuje się przetwarzaniem tradycji, towarzyszących polskim zabawom weselnym, ale też doświadczeniami pokolenia Millenialsów, które określa demokracja, kapitalizm, konsumpcja i pop kultura. Jacy jesteśmy my, Polacy, na tle historii wystawiania Wesel – pytają twórcy spektaklu. Przedstawienie wyreżyserował Marcin Liber, kojarzony z nurtem teatru krytycznego, laureat wielu nagród za reżyserię, współpracujący z najbardziej znaczącymi scenami teatralnymi w Polsce, ze stołecznym Teatrem Dramatycznym, Teatrem Studio czy Teatrem Powszechnym. Autorem scenografii, kostiumów i reżyserem świateł jest Mirek Kaczmarek, absolwent Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu, w 2012 roku nominowany do Paszportu Polityki w kategorii Teatr „za uprawianie zaawansowanej sztuki widzenia i myślenia za pomocą przestrzeni i obrazów teatralnych, za zmysł materialności i nierealności sceny”. Elektroniczną muzykę na żywo komponuje duet RSS B0YS, określający rozpiętość swoich inspiracji od „afrykańskich pustyń” po „eurotancbudy”.
27 stycznia 2019 roku, godz. 19.00, Polka, Filharmonia Sinfonia Baltica, Słupsk
W Roku Bogów Wesele. Poprawiny, w Roku Wyklętych – Polka. Polski Teatr Tańca ponownie wystąpi w filharmonii w Słupsku, prezentując spektakl w reżyserii i dramaturgii Igora Gorzkowskiego, choreografii Iwony Pasińskiej, z muzyką Zbigniewa Kozuba i w scenografii Andrzeja Grabowskiego. Polka to wieloznaczne słowo – polka to taniec, forma muzyczna, Polka to kobieta. W spektaklu Polka wszystkie te odcienie semantyczne znajdują swoje odzwierciedlenie. Jaka jest Polka? Co robi? Czego nie robi? Co je na śniadanie? Czego nie zdążyła ? O czym marzy? O co się modli? Do kogo lub do czego? Czy jest namiętna? Na co czeka? – pytają jego twórcy. W recenzji pt. Smutna Polka w nr. 7 „Polityki” Joanna Brych pisała o spektaklu, że „pierwszą w tym sezonie premierę Polskiego Teatru Tańca należy zaliczyć do jednych z najciekawszych propozycji naszej sceny tańca współczesnego ostatnich lat.” Premiera Polki wpisała się w program Roku Bogów 2018 w Polskim Teatrze Tańca. Jego idea zogniskowana jest wokół polskich boskich spraw, postaci oraz symboliki. Rok Bogów jest częścią programu działalności Polskiego Teatru Tańca na lata 2016-2020.
