
Na zdjęciu: Mizuki Kurosawa i Yauheni Yatskevich. Fot. Victor Korpusenko
Sfera Ruchu_Toruń to prezentacje spektakli opartych na technice tańca współczesnego, połączonych z warsztatami dla tancerzy. Festiwal skierowany jest do choreografów i tancerzy powyżej 16 roku życia. W festiwalu mogą wziąć udział zespoły taneczne, duety oraz soliści wykorzystujący twórczo technikę tańca współczesnego. W dniach 30 czerwca – 2 lipca 2017 odbędzie się III edycja festiwalu.
Podczas pierwszego dnia prezentacji, 30 czerwca, wystąpią: Teatr Tańca Alacarte; Bettina Schneidewin, Robert Kowalski, Magdalena Bujalska, Małgorzata Pośpiech, Marta Pańka; Teatr Tańca Akro; Teatr Tańca Enza; Justyna Śmietańska, Marta Pelińska, Teatr O de la.
Drugiego dnia, 1 lipca, swoje prace pokażą: Iwona Olszowska, Natalia Iwaniec; Omar Karabulut; Teatr Tańca Akro; Karolina Kardasz, Dominika Wiak; Joanna Miś-Fudali; Marta Pańka; Pracownia Teatru Tańca.
Miejsce: Młodzieżowy Dom Kultury w Toruniu, Przedzamcze 11/15.
Program 30 czerwca 2017, godz. 19.00
Materia, Teatr Tańca Alacarte, choreografia: Anna Hampel, 20 minut
Wyobrażanie sobie jest w gruncie rzeczy stwarzaniem, jest mostem pojednania między materią a duchem. Zwłaszcza. Gdy robi się to często i intensywnie. Wtedy obraz przekształca się w krople materii i włącza do przepływów życia. Czasem po drodze coś się w nim zniekształca i zmienia. Materia jest więc końcem i początkiem…
Taniec: Agata Gabryel, Sandra Połeć, Patrycja Suchan, Dominika Serafin
Muzyka: Marc Leclair, Microvisionary, Ezio Boso, Max Richter
Palenie wzbronione, Bettina Schneidewin, Robert Kowalski i Projekt PańFu, choreografia: Robert Kowalski, 15 minut
Gdzie zaczynają się a gdzie kończą granice, i kto je wyznacza? Jak tworzą się schematy i normy? Przesłuchanie, biorące w nim udział postaci, które poszukują odpowiedzi dotyczące własnej tożsamości lub może tylko naświetlają to, co niewidoczne?
Taniec: Bettina Schneidewin, Magdalena Bujalska, Małgorzata Pośpiech, Marta Pańka, Robert Kowalski
Muzyka: Gerschwin, Gesaffelstein , Howie feat. Joe Hrist
Kocioł, Teatr Tańca Akro, choreografia: Joanna Miś-Fudali, 10 minut
Postanowiłam wrzucić w ogromny kocioł wszystkie uczucia i porządnie zamieszać. Ruch, bulgot, zmiana, wrzenie. Para w ruchu, ruch w parze. Napięcie, niepewność – pragnienie spełnienia, uwolnienie. Proces. I tylko jeden kocioł.
Taniec: Alina Kosewska, Alicja Minc, Nicole Kwaśniewska, Weronika Bolewska, Julia Góralska, Zuzanna Borek, Marta Kozakiewicz, Kalina Dorożyńska, Kaja Bejfus, Julia Seredyn
Muzyka: Rene Aubry, Jun Miyake
Koniec kontemplacji, Teatr Tańca Enza, choreografia: Gabriela Keller-Janus wraz z zespołem, 14 minut
Spektakl zainspirowany jest twórczością René Magritte’a.
Taniec: Martyna Majewska, Klaudia Janus, Ania Rzyska, Wiktoria Banaszewska, Agnieszka Kowalczys
Muzyka: Sur Cinnammon, Leszek Możdżer
Sis, Justyna Śmietańska, Marta Pelińska, choreografia: Justyna Śmietańska, Marta Pelińska, 15 minut
Siostra – rzeczownik, liczba pojedyncza, rodzaj żeński; siostra zakonna, pielęgniarka, przyjaciółka. Siostry nie zawsze są spokrewnione. Czasem wychodzą razem protestować, czasem wspierają się nawzajem a czasem spierają, potrafią podnieść na duchu, dają oparcie w ciężkich chwilach. Podadzą basen, różaniec, dobre wino, dobrą radę.
Taniec: Justyna Śmietańska, Marta Pelińska
Muzyka: Maja Koman, Vshood &Karolina Czarnecka, Alicia Keys
Ogrody przyjemności, Teatr O.de.la
, choreografia: Marta Bury, 30 minut
Spektakl Ogrody przyjemności to kilka scen pokazujących ciało wolne, improwizujące, ale też ulegające konwenansom i formom.
Ciało w kontakcie z drugim ciałem. Ciało prywatne, rytualne, indywidualne i społeczne. Ciało jako mięso i jako poezja. Ciało, które staje się przestrzenią.
Taniec: Katarzyna Paluch, Anna Puzio, Olga Bury, Agnieszka Kramarz, Piotr Sito, Łukasz Żółtek, Tomasz Przeszłowski, Tomasz Kuliberda
Muzyka: La Morra – Ogrody przyjemności
***
Prezentacje we wnętrzu MDK poprzedzi o godz. 18.00 plenerowy spektakl Zabawa Pracowni Teatru Tańca z Zielonej Góry.
Zabawa, Pracownia Teatru Tańca, choreografia: Marek Zadłużny, 25 minut
Działania grupy są próbą ustosunkowania się do uniwersalnej, obecnie bardzo aktualnej relacji pomiędzy grupą sprawującą władzę a społeczeństwem. Projekt jest zaangażowanym społecznie komentarzem wobec tyranii narzucanych treści. Powstał w roku 2013 we współpracy z Martą Pohrebny (dobór tekstów i słowo) i Bartoszem Wilkiem (muzyka). Powrót do tego dzieła i jego rekompozycja, na spektakl grany plenerowo, doprowadziła nas do jakościowo nowych rozwiązań ruchowych i warstw interpretacyjnych.
Zabawa ludzkim losem. Zabawa życiem. Gra o życie.
… wpadła bomba do piwnicy, napisała na tablicy, SOS…
Taniec: Justyna Śmietańska, Agnieszka Jodłowska, Marta Pelińska, Magda Bębenek, Katarzyna Pawlak, Kalina Grupa, Kinga Górska, Natalia Zaleszczak, Karolina Pachurka, Dorota Margalska, Martyna Blachowska, Agata Kierońska, Marek Zadłużny, Radosław Bajon, Gabriel Zaborniak
Muzyka: Bartosz Wilk, dobór tekstów i słowo: Marta Pohrebny
Program 1 lipca 2017, godz. 19.00
Naiwny rekreacyjny taniec, choreografia, koncepcja: Iwona Olszowska, Natalia Iwaniec, 40 minut
Inspirowany językiem ruchu GaGa. Gorąca improwizacja. Dla tych, co na wakacjach byli lub będą. Dla tych, co już po wakacjach, dla tych, co planują i o wakacjach marzą. (Premiera: 8 sierpnia 2014, Kraków)
Taniec: Iwona Olszowska, Natalia Iwaniec
Muzyka: Marcin Janus
Terminal B, Omar Karabulut, choreografia Omar Karabulut, 6 minut
Terminal B to miejsce pomiędzy rzeczywistością a wyobraźnią, w którym to, co racjonalne spotyka się z emocjonalnym.
Mogę tu:
– snuć wiele fantazji na temat życia pani po lewej, pani po prawej, czy tego pana po środku, wychodząc od najmniejszego szczegółu czy gestu;
– zwrócić uwagę na to co mi się śni, a śni się dużo: latające mango, intensywny zapach potu, szybka jazda na tandemie i ta drąca się gęś;
– pozwolić sobie na powiedzenie wielu myśli na głos, których i tak nie usłyszę.
Taniec: Omar Karabulut
Muzyka: Else Marie Pade
Ciałokształt, Teatr Tańca Akro, choreografia: Joanna Miś-Fudali, 10 minut
Metamorfozy i transformacje. Ciało musi posiadać kształt. Ale jaki? Ciałokształt – w płynnej tkance rzeczywistości, jest równie dynamiczny i zmienny jak ona sama.
Taniec: Aleksandra Dziwulska, Aleksandra Lichocka, Kinga Ulatowska, Martyna Fudali, Pola Cołbecka, Marta Koralewska, Julia Nowicka, Marta Pańka, Krzysztof Skibicki
Muzyka: Digitonal
work in…, Karolina Kardasz, choreografia: Karolina Kardasz, 10 minut
Czy na pozór niespójne działania mogą stworzyć jedność? Brak tu z góry założonej historii i linearności. Czy zawsze wszystko jest przemyślane, czy czasem wygrywa przypadek? work in… to praca zbudowana na przypadkowości – rządzi impuls, pierwsza myśl, pierwsze skojarzenie. To praca nieustannie zmieniająca się. Czy zdajemy sobie sprawę jak często naszym życiem rządzi przypadek? A jednak wszystko zdaje się być spójne.
Taniec: Karolina Kardasz
Muzyka: Kinga Duda (tekst), Steve Reich
Melancholia, Dominika Wiak, choreografia: Jakub Lewandowski, 11 minut
Trudno wnosić cokolwiek trwałego, mając świadomość bezbarwnej otaczającej rzeczywistości i przeświadczenia o konieczności nadejścia jakiejś „lawiny”. Wszystko co przynosi nam los pochodzi z fantazji. Miejsce między obecnością a nieobecnością, pustką i nadmiarem. „Przez chwilę myślałam, że moja nieobecność będzie dłuższa, ale zmieniłam zdanie.”
Taniec: Dominka Wiak
Muzyka: Michał Lis
Mijanie, Joanna Miś-Fudali, Marta Pańka, choreografia: Joanna Miś-Fudali, Marta Pańka, 15 minut
Mijanie – o-mijanie, wy-mijanie, prze-mijanie. Przepływanie obok siebie ludzkich ciał, losów, myśli, uczuć. Codziennie mijamy setki ludzi. Jak odnajdujemy się w przestrzeni: ja – sam względem siebie, ja – inny człowiek, ja – układ ciał? Czy mijając ludzi zauważamy ich, czy może nasze twarze są zamknięte i nieobecne?
Taniec: Joanna Miś-Fudali, Marta Pańka
Muzyka: Lamb, Olafu Arnalds
9.81, Pracownia Teatru Tańca, choreografia: Marek Zadłużny, 25 minut
Teoria dysonansu społecznego utworzona przez Leona Festingera zakłada, że wszyscy posiadamy silną potrzebę zgodności myśli i sądów. Jeśli jednak elementy te są ze sobą sprzeczne, organizm reaguje silnym napięciem i dążeniem do natychmiastowej redukcji przykrego stanu emocjonalnego. Jednym ze sposobów radzenia sobie w takiej sytuacji jest przeformułowanie znaczenia wypowiedzianych słów lub przyjętej postawy. Innymi słowy znacznie łatwiej jest się przyznać, nawet samemu przed sobą, że „hejtuje” się daną osobę czy grupę społeczną, niż że się ją nienawidzi. Zjawisko mowy nienawiści ma poważne konsekwencje, często niedostrzegane lub bagatelizowane przez obrońców naiwnie rozumianej wolności słowa. Reakcja na mowę nienawiści wśród mniejszości (etnicznych, seksualnych etc.) przypomina reakcję na każde inne traumatyczne przeżycie i może prowadzić do depresji, wyuczonej bezradności, uzależnień, a nawet do prób samobójczych.
Taniec: Justyna Śmietańska, Agnieszka Jodłowska, Marta Pelińska, Katarzyna Pawlak, Kalina Grupa, Kinga Górska, Natalia Zaleszczak, Dorota Margalska, Martyna Blachowska, Łukasz Szpilski, Marek Zadłużny, Radosław Bajon, Gabriel Zaborniak
Muzyka: Frank Bretschneider, Ø, Sigma, Jónsi and Alex
***
Warsztaty 30 czerwca – 2 lipca
Prowadzenie: Iwona Olszowska, Anna Krysiak i Natalia Iwaniec.
***
Sfera Ruchu_Toruń to prezentacje spektakli opartych na technice tańca współczesnego z pogranicza teatru oraz performansu, połączonych z warsztatami dla tancerzy. Sfera Ruchu_Toruń to: przestrzeń do prezentacji działających w Polsce i zagranicą twórców zajmujących się tańcem współczesnym; wymiana doświadczeń z zakresu tańca współczesnego, choreografii, kompozycji, improwizacji; integracja środowiska tanecznego.
Więcej:
https://www.facebook.com/SferaRuchuTorun/?fref=ts
http://mdktorun.pl/wydarzenie/sfera-ruchu-torun-2017/