Wersja do druku

Udostępnij

Centrum w Ruchu, miejsce sztuk performatywnych i kolektyw niezależnych choreografów eksperymentalnych (Warszawa-Wawer, ul. Żegańska 1a)  zaprasza w sobotę 13 lutego o 16.00 do swojej siedziby na pokaz pracy pracy w procesie Marii Stokłosy. Pokaz jest oparty na praktyce improwizacyjnej Action is Primary Meg Foley, amerykańskiej choreografki, która razem z Marią Stokłosą przygotowuje w kwietniu premierę w The Ice Box w Filadelfii. W programie spotkania rozmowa oparta na Feedback Sessions Georga Weinada opracowana w Das Arts w Amsterdamie. Po pokazie organizatorzy zapraszają na rozmowę inspirowaną metodą Feedback Sessions Georga Weinanda. Rozmowę poprowadzi Alex Baczyński-Jenkins.

 

Action is Primary to metoda tworzenia w czasie rzeczywistym, której przedmiotem jest badanie tego, jak uwaga, wyobraźnia, cielesna obecność oraz powidoki naszych decyzji ujawniają się w formie. Jej autorka, Meg Foley, zaprosiła do współpracy Marię Stokłosę, Kristel Baldoz, Annie Wilson do realizacji projektu pod tym tytułem w Filadelfii. Prezentacja odbędzie się w Icebox Project Space at Crane Arts w Filadelfii w  kwietniu tego roku. Dokumentację wizualną z procesu można śledzić na: www.facebook.com/actionisprimary.

 

Przed pokazem publikujemy rozmowę z Marysią Stokłosą Wiele wymiarów tańczenia.

 

 Czym jest Action is Primary?

 

AiP jest formą treningu improwizacji. Jest kompleksowym studium bycia w ciele, tu i teraz, bycia w ruchu, ale także bycia w kontakcie z emocją, z myślami, z językiem, z wyobraźnią. To trening totalnej inkluzji. Także trening ekscesu – nadmiernej ekspresji, nadmiernego mówienia, wielokrotności ruchu. To dla mnie także spotkanie grupy twórców: Meg Foley, Kristel Baldoz, Annie Wilson, Marissy Perel, Jeanine Durning, Thomasa Choinacky’ego.

 

Dlaczego to robisz?

 

W tej chwili robię to, ponieważ twórczyni AiP, Meg Foley z Filadelfii, zaprosiła mnie do swojego projektu, który rozpoczął się w październiku 2015 i będzie finalizowany w marcu i kwietniu w Filadelfii. Tak jak pozostałe 3 uczestniczki – przynajmniej raz w tygodniu ćwiczę zestaw zadań Action is Primary, żeby oswoić i rozwinąć tę metodę improwizacji oraz przebyć drogę od praktyki do występowania, nadania praktyce formy scenicznej. Dodatkowo każda z nas tańczy (w bardzo szerokim znaczeniu tego słowa) codziennie o godz. 15.15 bez względu na okoliczności. Dokumentacja z naszych codziennych „praktyk 3.15” znajduje się na stronie AiP i będzie wystawiona równolegle z naszymi występami w The Ice Box w Filadelfii.

 

Co jest dla Ciebie ważne w tym procesie? 

Ważna jest dla mnie ciągłość praktyki ruchowej: to, jak z czasem zdobywam wiedzę i tworzę strategie korzystania z niej. Ważny jest dla mnie element konieczności i determinacja w działaniu, która jest wpisana w AiP. Wielowymiarowość łączenia ruchu, mowy, ekspresji. Bardzo lubię to, że za każdym razem przejście przez tę praktykę to dla mnie przygoda.

 

Jakie zadajesz sobie pytania teraz na tym, na etapie?

Jak moje doświadczenie robienia, bycia w zadaniu, przekłada się na doświadczenie widza? Co robię, kiedy myślę „teraz tańczę”? Jakie warunki muszą zostać spełnione żebym mogła nazwać daną sytuację tańcem? Praktykuję otwartość na wszystko, co może się pojawić – czy jestem gotowa zaakceptować siebie przy widzu, mówiąc to, co przychodzi mi na język, poruszając się, odgrywając emocje? Czy jestem na tyle odważna żeby bez oceny zrealizować, ucieleśnić, a tym samym w pewnym sensie zaakceptować wszystkie wytwory danej chwili?

 

Co chciałabyś, żeby wynikło z tego doświadczenia?

Praca nad własną praktyką zawierającą w sobie naraz wiele aspektów, jest czymś co bardzo mnie interesuje. Projekt Meg Foley, tak jak moje spotkanie z Lisą Nelson zeszłej wiosny, stanowią ważny dla mnie moment. Jest to integracja mojej pracy improwizatorskiej i choreograficznej, inna niż dotychczas, inna niż w moich spektaklach. To fascynujący moment. Chwilo trwaj!

 

***

 

Pokazy Centrum w procesie work in progress to prezentacje spektakli w fazie rozwoju. Odbywają się na różnym etapie zaawansowania pracy – mogą być ukazaniem efektów pierwszych poszukiwań choreograficznych, fragmentów, wyników badań, szkicu całości spektaklu lub eksperymentem testującym konkretny pomysł. Prezentacje w Centrum w Ruchu połączone są z otwartymi rozmowami moderowanymi przez gości, osobami profesjonalnie związanymi ze sztuką. Spotkania work in progress dają możliwość sprawdzenia, jak tworzony materiał spektaklu funkcjonuje wobec widza i rozmowy z nim – usłyszenia w jaki sposób prezentowana wersja oddziałuje, co komunikuje, jakie budzi w nim pytania. Połączenie prezentacji i rozmowy pozwala na wkroczenie we wciąż płynną przestrzeń procesu twórczego, zobaczenie pracy na etapie, w którym wciąż możliwe jest rozwijanie jej w różnych kierunkach; poznanie pytań jakie zadaje sobie twórca oraz metod, jakimi się z nimi mierzy. Jest to zaproszenie do wspólnej praktyki patrzenia, słuchania i mówienia o choreografii, o tym, jakie doświadczenie proponuje dana praca i jaką pozycję wobec niej zajmujemy.

 

* * *

 

WSTĘP WOLNY
Dojazd: PKP Międzylesie (kolejką S1 lub autobus 521) lub przystanek Pożaryskiego (autobus 525).

Wydarzenie jest częścią projektu Centrum w procesie – prezentacji prac choreograficznych i dyskusji.  

Pokaz współfinansowany ze środków m. st. Warszawy.

 

Zakochaj się w Warszawie - logo (miniaturka)  Logo Wawerskie Centrum Kultury (miniaturka) Logo Centrum w Ruchu (miniaturka)

W ramach naszej witryny stosujemy pliki cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb.

Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu końcowym.

Kliknij tutaj, aby dowiedzieć się więcej.

Close