Projekt: Maciej Salamon.
W spektaklu wykorzystano muzykę XV-wiecznej Europy. Basse danse był wówczas jednym z najpopularniejszych tańców dworskich. Był to tzw. taniec niski, posuwisty, budowany z powolnych i dostojnych kroków.Konstrukcję spektaklu określa styl muzyczny i struktura ruchów. Muzyka z epoki odzwierciedla harmonię, przemijanie, rozrywkę i taniec, czyniąc życie wzniosłym, lekkim i eleganckim.Zasadą tej choreografii jest nieprzewidywalność, współdziałanie mięśni, jednoczesność poruszeń. Wspólnota rodzi się, gdy ruchy zaczynają się synchronizować. Niezintegrowane elementy zaczynają budować nowe formy. Fizyczność wpływa na stan umysłu, który z kolei określa ruch, zapętlając choreografię w nieskończoność.
Spektakl odbywa się dzięki wsparciu Węgierskiego Instytutu Kultury w Warszawie.
hodworks
Basse Dance
Choreografia:Adrienn Hód
Taniec:Emese Cuhorka, Júlia Garai, Marco Torrice, Csaba Molnár
Muzyka na żywo, głos:Zoltán Mizsei
Dramaturgia:Ildikó Végh
Scenografia:Rózsa Sebő
Kostiumy:Kati Imre/Artista Studio
Światła:Bas Bersen
Koprodukcja:Grand Theatre Groningen
Spektakl wyprodukowany dzięki wsparciu:Ministerstwa Zasobów Ludzkich Węgier, Tempus Public Foundation (EU Lifelong Learning Programme), New Performing Arts Foundation, Off Foundation, Workshop Foundation, Miasta Budapeszt, L1 Dance Works, Gödör Club, Tanzfabrik Berlin oraz Radialsystem V Berlin
Adrienn Hód – choreografka i nauczycielka. Znana z radykalnego podejścia do ciała, przestrzeni oraz muzyki eksperymentalnej, ich wzajemnych relacji, a także relacji z publicznością. Podczas studiów i pracy scenicznej poznała różne aspekty tańca współczesnego – obecnie całą uwagę poświęca tancerzom, konstrukcji i dekonstrukcji ich ruchu. Poszukuje tego, co naprawdę „dzieje się” w tancerzach, co „rozgrywa się” między nimi a publicznością, często w sposób pełen humoru i autorefleksji. „Rdzeń moich prac to minimalizm. Ciało i głos zapełniają całą przestrzeń. Pociąga mnie czysta nicość. Próżnia to inspiracja, na którą odpowiada moja dusza” – mówi Adrienn Hód.
