Punktem wyjścia dla performansu Ramony Nagabczyńskiej i Barbary Kingi Majewskiej, zrealizowanego w imponującej scenerii rzadko odwiedzanych sal Pałacu Kultury i Nauki, jest skomponowana przez Jaques-Dalcroze’a piosenka dziecięca Le jeu de massacre ze zbioru Chansons d’Action z roku 1919. Tradycja rytmiki zostaje tu poddana surowemu egzaminowi. Wspominając własne szkolne doświadczenia z rytmiką, artystki podejmują się reinterpretacji utworu. Piosenka uwolniona zostaje ze schematu ustalonego przez Szwajcara, odczytana przez pryzmat świeższych, mniej restrykcyjnych strategii rozwijanych przez obie artystki w ich własnej twórczości. Wydarzenie odbędzie się na zakończenie projektu Plac Defilad w sobotę 2 października o godz. 17.00 i 22.00 (Sala Skłodowskiej, IV piętro Pałacu Kultury i Nauki).

Wersja do druku

Udostępnij

Na początku XX wieku szwajcarski kompozytor Émil Jaques-Dalcroze wymyśla zestaw fizycznych ćwiczeń, które mają pomóc muzykom w zrozumieniu struktury wykonywanych przez nich utworów. Tak powstaje rytmika. Niebawem Jaques-Dalcroze trafia do niemieckiego Hellerau, pierwszego w kontynentalnej Europie miasta-ogrodu. Tam wspólnie m.in. z wybitnym scenografem Adolphem Appią tworzy jeden z najważniejszych ośrodków sztuki awangardowej. W Hellerau rytmika staje się czymś na kształt nowego stylu choreograficznego. Uczniowie (a raczej głównie uczennice) Jaques-Dalcroze’a rozjeżdżają się po świecie. Rytmika zdobywa coraz większą popularność, także poza niszą artystycznego eksperymentu. W Polsce zostaje włączona do programów szkół i przedszkoli. Dziś na zajęcia z rytmiki trafiają już kilkuletnie dzieci. Historia rytmiki to wciąż nieopowiedziana część dziejów awangardy. Przywołując dziedzictwo Jaques-Dalcroze’a, uświadamiamy sobie, że w awangardzie ważne było nie tylko dążenie do radykalnego wymazania kultury przeszłości, ale także zamysł wychowawczy.

Awangarda jako projekt edukacyjny – do tej koncepcji na zaproszenie projektu Plac Defilad wracają śpiewaczka i performerka Barbara Kinga Majewska oraz tancerka i choreografka Ramona Nagabczyńska. To ich kolejne wspólne przedsięwzięcie po niedawnym ciepło przyjętym spektaklu Silenzio!.

Twórcy:
Barbara Kinga Majewska: koncepcja, muzyka, performans
Ramona Nagabczyńska: koncepcja, choreografia, performans|
Jędrzej Jęcikowski: reżyser światła

Partner wydarzenia: Goethe Institut

W ramach naszej witryny stosujemy pliki cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb.

Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu końcowym.

Kliknij tutaj, aby dowiedzieć się więcej.

Close