Warszawa: „Miastofonie” w ramach 3. edycji Centralnej Sceny Tańca

O spektaklu Miastofonie:

Miastofonie to interaktywna instalacja dźwiękowa, będąca próbą realizacji idei świadomego kształtowania przestrzeni dźwiękowej, wpisująca się w nurt eco-art. Niewidzialny instrument, który stanowi punkt centralny instalacji, jest poruszany improwizowanym tańcem. Materiał dźwiękowy stanowią odgłosy Warszawy, brzmienia analogowych instrumentów klawiszowych oraz szpinetu. Projekt zakłada eksperymentalną współpracę tańca oraz współczesnych rozwiązań technologicznych. W instalacji wykorzystano autorskie oprogramowanie oraz czujnik ruchu. Performerki, poruszając się w zasięgu czujnika, grają na niewidzialnym instrumencie, swoim ruchem przywołując i transformując dźwięki. Wszystkie działania sceniczne oraz transformacje dźwięków są generowane na żywo w ramach wcześniej zaplanowanej struktury.

Punktem wyjścia projektu jest manifest futurystyczny L’arte dei rumori (Sztuka hałasów, 1913) autorstwa Luigiego Russolo, postulujący koniec muzyki przeszłości, a w konsekwencji narodziny nowej jakości zainspirowanej przemysłowym pejzażem dźwiękowym wielkich miast. Kolejną ważną inspirację stanowią kompozycje eksplorującego granice ciszy i dźwięku Johna Cage’a oraz słynna uchwała UNESCO z 1969 roku, potępiająca nieposzanowanie prawa każdego człowieka do ciszy.

Miastofonie wpisują się w nurt sztuki ekologicznej, podejmując wprowadzone przez Raymonda Murraya Schafera w eseju The Music of the Environment (1973) zagadnienie ekologii akustycznej oraz ciszy – jako warunku duchowego i umysłowego spokoju. Podejmując temat dźwięku, zwracają uwagę na kształt otaczającej nas przestrzeni akustycznej, jej transformacje, zanieczyszczenie oraz wpływ na wrażliwe ucho i psychikę człowieka.

Twórczynie i twórcy:

Katarzyna Stefanowicz – performerka, choreografka, producentka. Absolwentka Choreografii i Międzyuczelnianej Specjalności Multimedialnej na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie oraz Akademii Praktyk Teatralnych Gardzienice.  Stypendystka Biura Kultury Miasta Stołecznego Warszawy w dziedzinie „Taniec” w 2019 roku. Realizuje projekty z pogranicza teatru tańca, performansu oraz instalacji, oparte na improwizacji, z wykorzystaniem wideo oraz interaktywnego dźwięku (realizacje między innymi w Centrum Sztuki Współczesnej Zamku Ujazdowskim, Instytucie Teatralnym, Teatrze Praga, Ośrodku Praktyk Teatralnych Gardzienice, Mazowieckim Instytucie Kultury, Centrum Rzeźby Polskiej). Jako aktorka współpracowała między innymi z Teatrem Gardzienice, Teatrem Makata, Muffmi Teatrem Tańca, Teatrem Akt, Teatrem A3, Instant Acts w Berlinie. Jako producentka i choreografka angażuje się w realizację projektów artystycznych o wymiarze edukacyjnym, międzykulturowym i społecznym: współpracuje między innymi ze Strefą WolnoSłowa w Warszawie, Instant Acts w Berlinie, Festiwalem Młodzieży Bez Granic w Różanymstoku na Podlasiu. Od 2022 roku koordynatorka Centralnej Sceny Tańca oraz kuratorka Sceny CST we współpracy z Fundacją Artystyczną Perform.

Dominika Jarosz – performerka, wokalistka, tancerka, kompozytorka, freelancerka. Absolwentka Wydziału Wiedzy o Teatrze warszawskiej Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza. Ukończyła podstawową szkołę muzyczną w klasie fletu poprzecznego. Współpracowała ze Studium Teatralnym (2005-2007), Stowarzyszeniem Sztuka Nowa (2009-2011), Teatrem Chorea (2007-2018), chórem eksperymentalnym „Gre Badanie” (2010-2015), Bloco Central, Moon Fool, Verity Standen (Bristol, Wielka Brytania). Interesuje się tańcem jako formą komunikacji z publicznością, dlatego niezmiennie uczestniczy w różnych warsztatach Tańca – od „Kontakt Improwizacji” przez lindy hop po sztukę flamenco. Kocha podróże, zarówno na małe, jak i duże odległości. Jest stypendystką Miasta Stołecznego Warszawy w dziedzinie „Taniec” (2020). Od kilku lat komponuje muzykę, do której gra i śpiewa. Obecnie pracuje and solowym materiałem muzycznym.

Michał Marecki – muzyk, kompozytor, producent, wirtuoz brzmień, kolekcjoner instrumentów klawiszowych z duszą. W latach 2005-2017 członek zespołu T.Love. Jako klawiszowiec, akordeonista oraz kompozytor wziął udział w płytach: T.Love (2016); All is Gold (2012); Polskie Mięso (2011); I Hate Rock’n’Roll (2006). Współpracuje między innymi z Leszkiem Biolikiem (Ikony Muzyki – Poeci Rocka, Cohen i Kobiety, realizacja oprawy muzycznej Radia Pin i Radia Łódź), z Włodzimierzem Kiniorskim (recital Violi Arlak), Michałem Górczyńskim – muzyka do spektaklu Zwierzoczłekoupiory w reżyserii Michała Walczaka (premiera: Teatr Studio, 2018). Współproducent, muzyk i kompozytor zespołów: Mamadou & Sama Yoon (polska scena etniczna, Mamadou Diouf, Wytwórnia ForTune, od 2015 roku); Strojnowy (reggae, Piotr Strojnowski, wytwórnia Karrot Kommando, 2016-2020); Leepeck (indie pop, Wydawnictwo Agora, od 2015 roku). W latach 2013-2016 założyciel, kompozytor, muzyk oraz producent zespołu MoMo (alternatywny pop, Warner Music Poland 2013, Superpremiery Opole 2013).

Realizatorzy:

Koncepcja, scenariusz, choreografia, dźwięk: Katarzyna Stefanowicz
Współpraca artystyczna: Dorota Błaszczak, Dominika Jarosz, Nicolas de la Vega,
Performans: Dominika Jarosz, Katarzyna Stefanowicz
Szpinet: Michał Marecki
Dźwięki: Katarzyna Stefanowicz, Nicolas de la Vega, Dominika Jarosz, Michał Marecki
Programowanie: Dorota Błaszczak, Nicolas de la Vega, Katarzyna Stefanowicz
Kostiumy: Katarzyna Stefanowicz, Janina Marecka

W performansie wykorzystano fragmenty tekstów L’arte dei rumori (Sztuka hałasów) autorstwa Luigiego Russolo oraz fragmenty eseju The Music of the Environment autorstwa Raymonda Murraya Schafera. (Kultura dźwięku. Teksty o muzyce nowoczesnej, wybór i red. Christoph Cox, Daniel Warner, Gdańsk 2010).

***

O bloku Taniec i nowe media:

Tym razem  to Taniec i nowe media – blok obejmujący innowacyjne projekty, w których taniec łączy się z nowymi mediami, a tancerze poprzez ruch wpływają na przestrzeń dźwiękową lub wizualną w czasie rzeczywistym. Blok ten jest z jednej strony odpowiedzią na coraz większe zainteresowanie projektami multimedialnymi ze strony publiczności wobec ich intensywnego rozwoju oraz wzrostu dostępności, a z drugiej strony chęcią zaznaczenia obecności tego typu transmedialnych projektów również w przestrzeni tańca, improwizacji oraz technik pokrewnych. Wspólnym mianownikiem wszystkich wydarzeń wiosennej Sceny CST jest ich społeczny wymiar.

Projekt został zrealizowany w ramach stypendium artystycznego Biura Kultury Miasta Stołecznego Warszawy 2019.

 ***

Organizatorzy Centralnej Sceny Tańca: Mazowiecki Instytut Kultury, Fundacja Artystyczna PERFORM.

Kuratorka Sceny CST: Katarzyna Stefanowicz

Projekt jest współfinansowany ze środków Miasta Stołecznego Warszawy.

Więcej informacji: link