Wersja do druku

Udostępnij

We wtorek w ramach „Rozdroża” po raz pierwszy wystąpi w Polsce zespół Compagnia Virgilio Sieni z Florencji, który zaprezentuje spektakl taneczno-plastyczny Tristi Tropici (Smutek tropików) inspirowany słynną książką antropologa Claude’a Levi-Straussa. To poetycka wizja niosąca refleksję na temat przemijania kultur. Pokaz odbędzie się w Teatrze Studio w Warszawie o godz. 19.00 Przedstawienie miało premierę podczas Biennale Sztuki w Wenecji w 2010 roku. Od tego czasu przedstawienie było prezentowane z sukcesami m.in. na Biennale Tańca w Lyonie, festiwalu teatralnym „Bitef” w Belgradzie oraz festiwalu teatru i tańca „Spielzeit Europa” w Berlinie. Po prezentacji przewidziane jest spotkanie z widzami. Warto dodać, że Virgilio Sieni działa na pograniczu sztuk performatywnych i wizualnych. Kieruje centrum sztuki we Florencji. W swoich pracach łączy ekspresję tańca i ruchu z żywymi obrazami.

Choreograf o spektaklu:

W moich rozważaniach rodzi się pragnienie konstrukcji i epifanicznej radości, które przekłada się na praktykę tańca, który z kolei, zostaje przekształcony w azyl, lot, misję, sens życia. Z tego powodu mówię tancerzom, by grali jednocześnie role błaznów i badaczy ciała. „Smutek tropików” otwiera na agonię i na krzyk, olśniewając nas wieczną nostalgią, dając nam przebłysk osadzania się rytuału, tak jakby stawał się on gestem, witalnym ciałem, które postrzega grę jako wydarzenie.

Odczytując „Smutek tropików” nawet nie zmierzałem do dokładnego przekładu, ale starałem się przełożyć czułą, udręczoną bliskość i zależność na ciała dwóch par kobiet i niewidomej dziewczyny, na taniec będący środkiem ponownego przedstawienia kryzysu i pragnienia zakosztowania czegoś, co wysuwa się na pierwszy plan.

Żeńska para nie zostawia mi możliwości zejścia z tej ścieżki poszukiwań, nie stawia wyzwania, ale pozwala nam dostrzec przeznaczenie. Nieuniknioną inercję. To poszukiwanie pustki (pozbawione dekoracji, rekwizytów, ciał) odbija się echem w fałdach ciała, echem jego pierwszego pojawienia się, zatem echem piękna.

Tutaj trzy części otwierają się na wymiar, w którym sporządzone przez Lévi-Straussa opisy plemion odwiedzanych przez niego w Mato Grosso w latach trzydziestych, ograniczają się do kobiecych zjaw identyfikowanych jako „przedostatnia” obecność, zgodnie z trzystopniowym procesem pomiędzy zwierzęcą bliskością, przekazem czułości i pozostającą nostalgią, która żywi sens tego, co Lévi-Strauss nazywa „straconą przez Zachód okazją pozostania kobietą.)

Virgilio Sieni (ur. w 1958 r. we Florencji) − choreograf i tancerz, twórca art performances, instalacji, video i fotografii, a także autor tekstów. Od początku lat 80. jest czołową postacią włoskiej sceny tańca współczesnego. Jego zainteresowania i praktyka obejmują: taniec, sztuki wizualne, architekturę i japońskie sztuki walki. Studiował taniec klasyczny i współczesny m. in. w Amsterdamie oraz u Merce’a Cunninghama w Nowym Jorku. W Tokio poznawał sztukę shintaido. Studiował także sztuki wizualne i architekturę. W 1983 roku (wraz z Julią Ann Anzilotti i Robertą Gelpi) założył awangardową grupę teatralno-taneczną „Parco Butterfly”, z którą stworzył kilka spektakli.

W ramach naszej witryny stosujemy pliki cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb.

Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu końcowym.

Kliknij tutaj, aby dowiedzieć się więcej.

Close