„Święto Tańca Offline” w Centrum Teatru i Tańca w Warszawie

Program:

• 23 kwietnia, godz. 19.00, Goździk w pustej muszli Aleksandry Bożek-Muszyńskiej i Piotra Skalskiego,
• 28 kwietnia, godz. 19.00, Przesycenie mgłą, pokaz work in progress Elwiry Piorun,
• 29 kwietnia, 19.00, Partytury codzienności Ilony Trybuły,
• 30 kwietnia, godz. 19.00, Mirroring Magdaleny Kowali i Anny Zglenickiej

***

O spektaklu Goździk w pustej muszli:

Poszukują końca początku i początku końca. Wychodząc od impresji na temat rzeźby Pocałunek rumuńskiego twórcy Constantina Brâncuşi, artyści przyglądają się tematowi długoletnich związków miłosnych. Co dzieje się po zakończeniu pierwszego, idyllicznego, fizycznie intensywnego, sklejającego, ale też przekraczającego etapu miłości romantycznej? Czy po jej obumarciu ewoluuje w relację dojrzalszą, intymniejszą, głęboko emocjonalną, w której dwie osoby mogą być jednocześnie blisko i daleko od siebie?

Jak mój bliski Tobie organizm patrzy na Twój organizm z dystansu indywidualnych potrzeb? Jak, po tylu wspólnych posiłkach, reaguje na Ciebie moja odrębna wątroba? Instrument wielkości zaciśniętej pięści, jak można traktować Cię poważnie? Serce ser chce. Weź się nie zaciskaj na mnie.

W spektaklu twórcy przyglądają się miłości, która następuje po tej wynoszonej na piedestał. Poszukują początku końca i końca jej początku.

Realizatorzy:

Koncepcja: Aleksandra Bożek-Muszyńska
Choreografia, kreacja i wykonanie: Aleksandra Bożek-Muszyńska i Piotr Skalski
Muzyka: Marcin Janus
Reżyseria świateł: Ewa Garniec
Producent: Krakowski Teatr Tańca
Zdjęcie: K. Machniewicz

Czas trwania: 60 minut

Szczególne podziękowania Twórców dla Hanny Bylki-Kaneckiej za ogromne wsparcie.

Spektakl powstał w ramach projektu rezydencyjnego Krakowskiego Teatru Tańca Rollercoaster. Młodzi kreatorzy wrażeń, zrealizowanego przy wsparciu finansowym Województwa Małopolskiego.

***

O pokazie work in progress Przesycenie mgłą:

Twórczyni pyta:

„Świat spowity mgłą… a w nim my, ludzie. Dlaczego nie możemy żyć w spokoju?”.

Przesycone mgłą to przedstawienie o niepewnej przyszłości młodych ludzi. O ich szukaniu własnej drogi w świecie, który z dnia na dzień stał się nieprzewidywalny i pozbawiony perspektyw. W świecie dotychczas optymistycznego spełniania marzeń i ambicji obecnie przyszłość wydaje się niepewna i pełna zagrożeń. Jak długo to potrwa? Czy można mieć jeszcze jakieś plany i marzenia w dzisiejszym świecie? Jak rozproszyć mgłę niepewności, która wydaje się nas tak ciasno otaczać? To poszukiwanie drogi wyjścia z tego stanu niepewności jest tematem spektaklu.

Realizatorzy:

Choreografia: Elwira Piorun
Realizacja: Teatr Tańca Zawirowania
Obsada: Małgorzata Nowak, Amanda Nabiałczyk, Krzysztof Łuczak, Maria Szczerbiak, Bartłomiej Kamiński

Czas trwania: 60 minut

***

O spektaklu Partytury codzienności:

A oto tylko niektóre synonimy słowa codzienność:

„[…] rutyna, banalność, powszedniość, jednostajność, typowość, pospolitość, bezbarwność. A także „rzeczy i sprawy codzienne, zwykłe; też cecha takich rzeczy i spraw.” (Słownik Języka Polskiego PWN)

Ale idąc dalej robi się ciekawiej:

„Termin „codzienność” w naukach społ. ma wiele znaczeń. N. Elias (1978) wyróżnia ich 8: 1) codzienność jako antynomia święta; 2) codzienność jako rutyna; 3) codzienność jako styl życia mas; 4) codzienność jako dzień pracy (w szczególności robotnika); 5) codzienność jako wydarzenia małej wagi, nieistotne, codzienne, potoczne; 6) codzienność jako życie prywatne; 7) codzienność jako obszar naturalnych, spontanicznych, „prawdziwych” przeżyć; 8) codzienność (świadomość potoczna) jako symbol myślenia naiwnego, ideol., fałszywego. W. Bergmann (1981) […] podkreśla fakt pominięcia przez Eliasa znaczeń związanych z fenomenologicznymi analizami problemu codzienności. Uzupełnia klasyfikację Eliasa o dodatkowe 4 znaczenia: 1) codzienność jako obszar działania i doświadczeń, fundament innych sfer życia człowieka; 2) codzienność jako świat dostępny dla każdego, w którym wszyscy mają zbliżone kompetencje działania i zasoby; 3) codzienność jako obszar, którego charakter jest każdorazowo zależny od określonej jednostki lub grupy społ.; 4) codzienność jako jedna z dziedzin rzeczywistości. Zestawienie to pokazuje jak różnorodną problematyką zajmują się badacze codzienności.”

I jeszcze dalej i jeszcze ciekawiej:

„Codzienność jest ujmowana jako świat w nastawieniu naturalnym (kategoria teoret. stworzona przez fenomenologa M. Schelera opisująca stan świadomości w świecie codziennych praktyk). [….]Codzienność jest ujmowana w sensie fenomenologicznym jako świat przeżywany i traktowana jako fundament wszystkich form aktywności celowych, włącznie z nauką.”
Encyklopedia PWN, opracowanie: Sławomir Mandes

A także codzienność to w każdej sekundzie moje „tu i teraz”.

Jest to czas, który nie wraca, więc warto go przeżyć (a nie stracić, np. czekając).

Czy naprawdę codzienność jest aż tak nieatrakcyjna?

Bardzo ją lubię i doceniam, ale bywa tez prawdziwie nieznośna i żmudna.

Z niej i w niej dzieją się rzeczy niezwykłe, „strzelają fajerwerki na pustyni”.

Partytury codzienności to trzeci spektakl w cyklu Partytury uważności. Poprzednie to Piękno jak powietrze i Wszystko co jest, wydarza się teraz.

Czas trwania: 60 minut

 ***

O spektaklu Mirroring:

Artystki ze względu na bliską relację, pokrewieństwo estetyki tworzenia zdecydowały się opowiedzieć o złożoności swej więzi. Tytuł odnosi się do lustrzanych sytuacji z życia, odbić w charakterze, a dalej szerzej rozumianej reprezentacji płci żeńskiej w kontekstach poruszanych przez artystki: pojęcie „szóstego zmysłu”, wyczuwania niuansów codzienności, siostrzanego odczuwania zmian relacji. To eksploracja bliskiej, złożonej relacji bez pokrewieństwa. Założenia realizują się na osobach tworzących oraz w poszukiwaniu relacji i symetrii w dialogu z widzem, poprzez operowanie symboliką umożliwiającą ten transfer.

Realizatorzy:

Choreografia i wykonanie: Magdalena Kowala i Anna Zglenicka
Muzyka: Wojciech Wilk
Produkcja zrealizowana w ramach rezydencji Gdańskiego Festiwalu Tańca oraz dzięki pomocy Zakładu Kulturalnego

Data premiery: 20 sierpnia 2021

Czas trwania: 60 minut

***

Więcej informacji o Festiwalu: link