Tańczący 1944. Mieczysław Wejman to wystawa czasowa, którą można oglądać w Żydowskim Instytucie Historycznym im. Emanuela Ringelbluma w Warszawie. Jej kuratorem jest Piotr Rypson. Wystawa skupia się na cyklu grafik Tańczący, rzadkim w polskiej sztuce świadectwie okupacji Warszawy, a zwłaszcza Zagłady Żydów. Grafiki i szkice Mieczysława Wejmana powstały między akcją likwidacyjną (1942) i powstaniem w getcie a wybuchem powstania warszawskiego i dotychczas pozostawały nieznane szerszej publiczności. Wystawa będzie otwarta dla zwiedzających do 13 października 2022 roku.

Wersja do druku

Udostępnij

Przygotowana przez ŻIH wystawa Tańczący 1944. Mieczysław Wejman jest okazją do zapoznania się z dziełami artysty powstałymi podczas okupacji niemieckiej. Ekspozycji towarzyszy bogaty program wydarzeń towarzyszących skierowany do różnorodnych grup odbiorców. Organizowane są spotkania on-line, w czasie których uczestnicy rozmawiają o sztuce wobec wojny, pamięci, ale również o grafice artystycznej. Odbywają się również bezpłatne oprowadzania po wystawie w wybrane wtorki i niedziele.

Wystawie towarzyszy również katalog ze wstępem dr. Piotra Rypsona oraz artykułem dr Luizy Nader, historyczki i krytyczki sztuki. Prace pochodzą z kolekcji prywatnej i zbiorów Muzeum Narodowego w Warszawie. Oprócz cyklu Tańczący na wystawie prezentowane są również prace z cyklu Popłoch oraz obrazy związane z tematyką okupacji w Warszawie.

O artyście:

Mieczysław Wejman był wybitnym polskim grafikiem. Urodził się w 1912 roku we Brdowie. W latach 1933–1936 studiował na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Poznańskiego. Następnie przez rok kontynuował studia na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, by później przenieść się do Warszawy, do pracowni Mieczysława Kotarbińskiego w stołecznej ASP. Podczas okupacji Mieczysław Wejman pracował jako magazynier w zakładach produkcji wódki i likierów „Jamasch” na granicy warszawskiego getta. Jednocześnie uczestniczył w konspiracyjnym życiu artystycznym stolicy. W tym czasie powstał cykl szkiców i grafik Tańczący, kreślony potajemnie na jednym z warszawskich strychów, gdy artysta ukrywał się przed gestapo. Ten pierwszy cykl graficzny Wejmana przez lata był interpretowany jako ogólna metafora losu ludzkiego poddanego próbom podczas okropieństw wojny. Nieprzypadkowo artysta nawiązywał do prac hiszpańskiego mistrza Francisca Goi. Współczesna interpretacja uznaje te szkice i grafiki jako obraz sytuacji egzystencjalnej „innych” – Żydów getta warszawskiego podczas akcji likwidacyjnej, ucieczek, ciągłego zagrożenia życia. Szczególny ładunek niesie w sobie szkic do obrazu Zabawa ludowa (1944), odnoszący się do słynnego placu zabaw ustawionego przez Niemców na placu Krasińskich, pod murem getta płonącego podczas powstania wiosną 1943 roku.

Po zakończeniu wojny artysta stał się aktywnym organizatorem życia i szkolnictwa artystycznego, piastując liczne funkcje, między innymi rektora Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie i prezesa Związku Polskich Artystów Plastyków. Pośród wielu podejmowanych przezeń inicjatyw trzeba wymienić powołanie i współorganizację Międzynarodowego Biennale Grafiki w Krakowie (od 1966 roku). Mieczysław Wejman zmarł w Krakowie w 1997 roku.

Wystawa: Tańczący 1944. Mieczysław Wejman
Kurator: dr Piotr Rypson
Projekt aranżacji: Aneta Faner
Patronat medialny: TVP Kultura, Niezła Sztuka, Radio TOK FM, wyborcza.pl, Magazyn SZUM

Więcej informacji o wystawie: link

Wydarzenia towarzyszące: link
Artykuł o artyście i cyklu Tańczący: link
Informacje praktyczne (np. godziny otwarcia ŻIH): link

W ramach naszej witryny stosujemy pliki cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb.

Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu końcowym.

Kliknij tutaj, aby dowiedzieć się więcej.

Close