Warszawa: „Zające” duetu TukaWach wracają na Lubelską

W dniach 25-26 marca 2017 o godz. 19.00 Studium Teatralne w Warszawie (ul. Lubelska 30/32) zaprasza na  pokaz dwuczęściowego spektaklu Jak umierają zające. Prywatna inwentaryzacja grupy Ja Ja Ja Ne Ne Ne (Anita Wach, Magdalena Tuka). Łącząc dwie bardzo różne formy prezentacji, będące wynikiem indywidualnych procesów poszukiwań performatywnych, artystki badają ideę znikania wobec poczucia istnienia, przyjmując osobę niemieckiego artysty Josepha Beuysa jako wyimaginowanego mentora projektu. Wychodząc od idei „choreografii ukrytego” Prywatna inwentaryzacja – o charakterze rytuału, oparta na zadaniowych, prostych akcjach, czerpie z niejasnych, osobistych wspomnień performerek.

Temat ofiary własnej i ciągłej transformacji przewodzi części Jak umierają zające – multimedialnej, postdramatycznej konfrontacji Mitu i jego osobistego przełożenia na działanie.

Jak wytłumaczyć, czym jest obraz martwemu zającowi? – performans Josepha Beuysa z 1956 roku trwał trzy godziny, podczas których widzowie mogli obserwować przez okno galerii artystę, chodzącego od obrazu do obrazu z martwym zającem na rękach. Nigdy nie dowiemy się, co Beuys szeptał martwemu zającowi do ucha. Performans był częścią cyklu prac poświęconych tematowi definicji sztuki, być może najważniejszą z nich.

Od artystek:

Jak umierają zające? Zadając sobie to pytanie, otwieramy przestrzeń nieznanego lub utraconego. Zając ma niezwykle bogatą mitologię w różnych kulturach. W starożytnym Egipcie hieroglif w postaci zająca oznaczał czasownik „być”. Dlatego choć na parę chwil próbujemy wcielić się w to zwierzę, by dzięki niemu nawiązać realny kontakt z widzem, być razem. To, co każdy wie o zającu, to jego sposób poruszania się. Zając skacze. I ten rodzaj dynamiki jest logiką naszej dramaturgii, to gwałtowne zmiany, pozbawione sensu, to wiara w intuicję i samo-ofiarowanie. Zając ma naturę łagodną i jak powiedział jeden z widzów po spektaklu: „w naszych czasach potrzebujemy więcej Zajęcy’’.

Prywatna inwentaryzacja czyli nadszedł najwyższy czas konfrontacji z faktycznym stanem rzeczy. Wraz z widzami artystki wchodzą w pustą przestrzeń. Będą próbować ją wypełnić rodzajem zdarzeń mających swe źródło w bardzo osobistych rozliczeniach. Mogą wydawać się błahe, niepoważne, dziwaczne, ale jako osobiste są unikalne. Performans ma formę wystawy, bo tylko wejście w stan „bycia obiektem” może uchronić inwentaryzację, czyli rozliczenie, przed kompletnym chaosem.

Łącząc dwie bardzo różne formy prezentacji, będące wynikiem indywidualnych procesów poszukiwań performatywnych Magdalena Tuka i Anita Wach badają ideę znikania wobec poczucia istnienia, przyjmując osobę niemieckiego artysty Josepha Beuysa jako wyimaginowanego mentora projektu.

Choreografia i wykonanie: Anita Wach, Magdalena Tuka

Dźwięk, światła, projekcje: Opaean, audiovisual@liveartweb.com

TukaWach
Duet powstał w 2013 roku tworzony przez Anitę Wach i Magdalenę Tukę, performerki o doświadczeniu teatralnym i tanecznym. Poprzez łączenie ze sobą nowego dramatu, tańca współczesnego i eksperymentów z multimediami może być sytuowany w nurcie teatru postdramatycznego.
Od samego początku jednym z głównych modus operandi grupy jest rozwój współpracy z innymi organizacjami oraz artystami indywidualnymi. Dzięki temu w ciągu ostatnich trzech lat praca prezentowana była w różnych częściach Polski, Wielkiej Brytanii, Słowenii, Chorwacji, Danii, Czechach i na Słowacji. Oficjalna strona grupy: www.tukawach.com.

Magda Stawman-Tuka – aktorka, performerka. Ukończyła studia magisterskie na warszawskiej Akademii Teatralnej, otrzymała dyplom Aktora Dramatu w ZASPie, przez 10 lat pracowała w warszawskiej grupie Studium Teatralne jako aktorka i prowadząca warsztaty. Spektakle ST pokazywane były w wielu krajach Europy i Ameryki Południowej. Po odejściu ze Studium pracowała z interaktywną grupą teatralną The Other Way Works, pokazując spektakle w Anglii, ze słoweńskim kolektywem artystycznym Via Negativa, jest stypendystką Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Fundacji Wyszehradzkiej. Jest współzałożycielką grupy TukaWach (Stowarzyszenie Ja Ja Ja Ne Ne Ne).

Anita Wach – tancerka, performerka, choreografka, instruktorka jogi. Anita przez 7 lat pracowała jako tancerka w jednym z pierwszych, profesjonalnych grup tańca współczesnego w Polsce – Śląskim Teatrze Tańca, następnie głównie z warszawskim teatrem tańca Bretoncaffe oraz jako niezależna tancerka i performerka z innymi grupami i artystami. Była rezydentką PACT Zollverein, Centrum Choreografii w Essen, stypendystką Swiss Arts Council, Pro Helvetia oraz Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Anita jest członkinią słoweńskiego kolektywu artystycznego Via Negativa z Lublany, gdzie między innymi, zrealizowała solo Oops, 100 Toastów i inne. Anita jest współzałożycielką grupy TukaWach (Stowarzyszenie Ja Ja Ja Ne Ne Ne)

Myles Stawman

Myles ukończył studia aktorskie w londyńskim Drama Centre pod okiem Christophera Fettes’a i Yata Malmgrena. Jako twórca teatralny ma na swoim koncie projekty, w których brał udział zarówno jako: performer, dramaturg, reżyser i reżyser dźwięku; w kolaboracji z innymi artystami oraz solo; finansowane ze środków prywatnych i publicznych; prezentowane w krajach Europy i Ameryki Południowej. Ostatnio Myles zajmuje się profesjonalnie kodowaniem i badaniem performatywnego wykorzystywania sieci internetowej. Mieszka i pracuje w Londynie. Więcej o Mylesie Stawmanie na: http://liveartweb.com/myles_stawman/.

Bilety: 25 zł normalny / 15 zł ulgowy

Rezerwacje: steatralne@gmail.com

***

Prywatna inwentaryzacja i Jak umierają zające powstały w ramach Stypendium Ministra Kultury.

Spektakl powstał w ramach stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Pokaz spektaklu w ramach projektu „Centrum działań kulturalno-społecznych Lubelska 30/32 (L 30/32)” sfinansowany ze środków Urzędu m. st. Warszawy.

Sponsor: Altmaster