Wrocław: Spektakle butoh w ramach seminarium „BodyConstitution 2016”

W kwietniu 2016 roku w Instytucie Grotowskiego odbywa się kolejne seminarium praktyczne pod szyldem BodyConstitution. Trzon seminarium tworzą grupy działające przy Instytucie Grotowskiego. Zespoły te zajmują się wybranymi technikami/tradycjami ruchu bądź na bazie źródłowych technik ruchowych stworzyły swoje własne metody treningu aktora, a ponadto zaproszeni wybitni goście z zagranicy. Oprócz wykładów i pokazów pracy jako wydarzenia towarzyszące zaplanowano także prezentacje spektakli. Szczególnie warto zwrócić uwagę na dwa występy artystów butoh. W piątek 8 kwietnia o godz. 21.30 w To Tu (ul. Hubska 6) Daisuke Yoshimoto pokaże spektakl Kiokatabira. Kiokatabira to kimono w kolorze białym, zwykle z lnu lub bawełny, w które ubiera się zmarłych do pogrzebu w obrządku buddyjskim. Natomiast w niedzielę 10 kwietnia o godz. 20.30na Dworcu Świebodzkim  (pl. Orląt Lwowskich 20b). Tomoe Shizune & Hakutobo Kanzan pokażą przedstawienie Renyo-sho – z dala od kwiatu lotosu, w którym poprzez ekspresję ciała Kagaya Sanae wyraża przed publicznością piękno, radość i rytm duszy, odgrywając w spektaklu role stojącego przy drodze Buddy i dziecka olbrzyma-ludożercy.

O spektaklach:

 Daisuke Yoshimoto: Kiokatabira

Nic…,
które jest moim ciałem.

Prawda, groteska, ruina, chwała i nędza, głupota, godność ciała, niezdarność, pragnienie, piękno, fałsz, nieznane, ambicja, mrok, bakterie, Eros, sacrum i profanum, absurd, pełne wdzięku okrucieństwo, trzynaste pogrzebanie siebie samego, urojenie, idiota, bieg, szał, napięcie, pogrążona w bólu Tańcząca Dziewczyna, zdrada, samotność itd.
Rozpoznanie. Dusza i ciało słabną. A teraz przespacerujmy się w trumnie… Tekst jest w moim ciele.

Daisuke Yoshimoto

Reżyseria, choreografia, wykonanie: Daisuke Yoshimoto
Kaligrafia: Kenryou Hara

Daisuke Yoshimoto ukończył kierunek sztuki na Wydziale Teatru na Uniwersytecie Nippon w 1967 roku. Od pierwszych lat swej scenicznej aktywności współpracował i współtworzył spektakle z największymi twórcami butō, m.in. z Kazuo Ohno (jako menadżer przy Argentynie, 1977, i Mojej matce, 1981), Hisayo Iwaki, Yukihiko Sakai. Pierwsze przedstawienie butoh Głowa kobiety ptaka przygotował w 1983 roku. Występował w wielu krajach, np. w Austrii, Danii, Francji, Hiszpanii, Holandii, Norwegii, na Ukrainie i Węgrzech, we Włoszech i USA. Wielokrotnie gościł w Polsce, prezentując swoje spektakle Eros i Tanatos (2004) oraz Ruiny ciała (2008), m.in. w Krakowie, Lublinie, Olsztynie, Poznaniu, Szczecinie, Warszawie oraz Wrocławiu (na zaproszenie Ośrodka i Instytutu Grotowskiego). W 1997 roku pełnił funkcję programowego konsultanta festiwalu tańca butō, którego pomysłodawcą i realizatorem był Ośrodek Grotowskiego. W 2003 roku współpracował z Teatrem ZAR w ramach projektu Ewangelie dzieciństwa, tańcząc w spektaklu Łazarz. W 2010 roku wspólnie z Jackiem Ostaszewskim i grupą Osjan wystąpił w Teatrze Wielkim i Operze Narodowej ze spektaklem Ruiny ciała, a także na czterdziestolecie grupy na Festiwalu Skrzyżowanie Kultur. W 2012 roku podczas Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego „Świat miejscem prawdy” zaprezentował we Wrocławiu spektakl Kiokatabira ciała. W 2013 roku po raz pierwszy przedstawił na wrocławskim placu Solnym akcję Świadek w ramach projektu „Armine, Sister”.

***

Tomoe Shizune & Hakutobo: Kanzan z Renyo-sho – z dala od kwiatu lotosu

Jako wydarzenie towarzyszące seminarium praktycznego odbędzie się pokaz spektaklu zespołu Tomoe Shizune & Hakutobo Kanzan z Renyo-sho – z dala od kwiatu lotosu. Butoh to współczesna sztuka sceniczna, u podstaw której leżą głęboko zakorzenione w kulturze japońskiej podejście do przyrody i światopogląd. Ekspresja fizyczna butoh zasadza się na koncepcji funi, co oznacza „dwie rzeczy są jedną rzeczą”, filozofii opartej na logicznej sprzeczności. Natura i człowiek, serce i ciało, ten i tamten świat, śmierć i życie – każda z wymienionych par może być postrzegana jako jedność. Poprzez ekspresję ciała Kagaya Sanae wyraża przed publicznością piękno, radość i rytm duszy, odgrywając w spektaklu role stojącego przy drodze Buddy i dziecka olbrzyma-ludożercy.

Choreografia, reżyseria, kompozycje muzyczne: Tomoe Shizune
Tancerka butoh: Kagaya Sanae

Zespół Tomoe Shizune & Hakutobo powstał w 1987 roku. Prowadzi go Tomoe Shizune, który odpowiada za reżyserię, choreografię, muzykę i oprawę plastyczną wszystkich spektakli zespołu. Mistrz Tomoe jest jedynym uczniem twórcy butoh, Hijikaty Tatsumiego, który wiernie kontynuował, a następnie rozwinął tę formę sztuki, tworząc metodę Tomoe butoh, pierwszą w Japonii wszechstronną współczesną metodę sztuki scenicznej. Zespół współpracował z artystami reprezentującymi inne gatunki, m.in. jazz, rock, muzykę klasyczną, tradycyjne sztuki japońskie, operę, wideo, sztuki piękne i taniec współczesny. Grupa tworzy m.in. spektakle eksperymentalne z wykorzystaniem multimediów i ciała aktora, łącząc narzędzia, takie jak: ekrany telewizyjne, systemy telefoniczne, Internet i technika motion capture. W ostatnich latach zespół propaguje „otwartą sztukę butoh”, prezentując bezpłatne spektakle m.in. w szkołach i ośrodkach opieki społecznej.

Więcej informacji: http://www.tomoe.com/index_e.html

Bilety: 20 PLN

Rezerwacja i sprzedaż: sekretariat@grotowski-institute.art.pl
tel. 71 34 45 320

Organizatorzy proszą o odbiór biletów w Sekretariacie (Przejście Żelaźnicze) w terminie uzgodnionym podczas dokonywania rezerwacji.

***

W programie BodyConstitution udział biorą: Studio Kalari (liderzy Sankar Lal Sivasankaran Nair i Justyna Rodzińska-Nair), Studio Dwóch Ścieżek (liderzy Przemysław Błaszczak i Jakub Gontarski), Teatr ZAR (lider Jarosław Fret), Studio Matejka (lider Matej Matejka) oraz Grupa Jubilo (liderzy Diego Pileggi, Agnieszka Bresler i Joshua Doerksen).

  Więcej na stronie BodyConstitution

Seminarium praktyczne jest częścią projektu „BodyConstitution: międzykulturowy dialog o treningu aktora – cykl sesji warsztatowych, akademii i seminariów z udziałem studentów szkół teatralnych z Polski i Norwegii”, realizowanego w ramach programu „Promowanie różnorodności kulturowej i artystycznej w ramach dziedzictwa kulturowego Europy w ramach Mechanizmu Finansowania EOG 2009–2014”.

Projekt finansowany z funduszy EOG, pochodzących z Islandii, Lichtensteinu i Norwegii, oraz środków krajowych.