Wersja do druku

Udostępnij

tańca będą mieli okazję obejrzeć przegląd polskiej sceny tańca. Wśród nich dwa projekty studentów Wydziału Teatru Tańca w Bytomiu, PWST w Krakowie – Future fryzjer’s – czyli 7 przypadków owłosionej miłości, w reżyserii i choreografii Anny Piotrowskiej, oraz Jezioro łabędzie w reżyserii i choreografii Idana Cohena.

Future fryzjer’s – czyli 7 przypadków owłosionej miłości, w reżyserii i choreografii Anny Piotrowskiej, muzyka: Giulio Escalona, występują: Katarzyna Baran, Agnieszka Bednarz, Katarzyna Gocał, Maciej Beczek, Maciej Gośniowski, Kamil Wawrzuta, Michał Woźnica.

Pokaz spektaklu: 10.07.2012, godz. 20.30, DansArt Theater

Jezioro łabędzie, reżyseria i choreografia: Idan Cohen, występują: Robert Buczyński, Natalia Dinges, Magdalena Fejdasz, Helena Gandżalian, Paulina Giwer, Zuzanna Kasprzyk, Anna Kosiorowska, Jakub Krawczyk, Kamil Lipka, Paweł Łyskawa, Nina Minor, Anna Raj, Robert Wasiewicz, Natalia Wilk.

Pokaz spektaklu: 13.07.2012, godz. 20.30, DansArt Theater

Więcej informacji o Tanzfestival Bielefeld: http://www.tanzfestival-bielefeld.de/

Future fryzjer’s – czyli 7 przypadków owłosionej miłości


Alojzy G. (Katarzyna Baran). Akordeonista amator, fryzjer z przymusu. Międzywodzie na Pomorzu. Cierpi na nerwicę natręctw, posiada niezliczoną ilość nerwowych przyruchów, nerwo-bóli, tików, a przy tym jest najbardziej zamkniętą w sobie i najbardziej cichą osobą w swoim mieście. Nienawidzi włosów, bezosobowe włosy porzucone wokół zakładowego hotelu przyprawiają go o mdłości i ataki paniki. Zimny, obojętny, skrzywdzony, o wielkim sercu do muzyki i tego, co pozostało z ludzi. Żyje w nocy, inaczej nie potrafi. Śni na jawie, błądzi po ulicach 5 cm nad chodnikami. Ma wiecznie tłuste, brudne, rozczochrane włosy. Jest chory na wszystko, chorobę ma na powiekach. Jest chory na wszystko…. Chory na wszystko. Chorobę ma na powiekach. And you? What’s your hair problem?

Igor Kresenko (Agnieszka Bednarz) mieszkam w Koluszkach. W mojej miejscowości mieszka około 10000 mieszkańców i nie wiem, jak to sie stało, że jest tylko jeden zakład fryzjerski, a w nim jeden fryzjer – JA Igor. Znam chyba wszystkich, no a już na pewno połowę mieszkańców Koluszek. Mieszkańcy jak w każdym mieście mają rożne problemy, a przez mój zakład przeszło już tysiące opowieści o szczęściach i nieszczęściach tych ludzi. Posiłki jem w samotności. Nie mam rodziny, ani zwierząt wszystkim co mam, jest zakład i historie których mogę wysłuchiwać.

Margaret (Katarzyna Gocał) porwana przez sen, splatana tajemnicą (morderstwo męża), ukryta pod płaszczem nocy, wyczekuje każdej myśli by utonąć…Uciekła do wielkiego miasta by zapomnieć, pracuje w zakładzie fryzjerskim na praskim osiedlu, perfekcyjna w swojej pracy, pewnego dnia trafia na konkurs fryzjerski, który odmienia jej życie… codziennie wyczesuję Twój oddech z moich myśli / włosów…


Karol Izydorowicz (Kamil Wawrzuta), dla przyjaciół Ray. Żyję utartym torem. Co dzień strzygę, farbuję. Niby jestem powszechnie szanowany. To z pewnością dzięki Joannie, mojej żonie. Dba o mnie. Kiedyś sporo piłem, ale uwierzcie – miałem powody. Jeszcze Sylwia. Moja Sylwia. Byłem głównym podejrzanym. W mieście twierdzą, że podejrzany znaczy winny. Nie zdążyłem spełnić nawet swych nadziei. Majorka … Majorka …

Marcel Bohan (Maciej Beczek), pół-Serb, pół-francuz z pochodzenia. Wychowywał się w Kosowie, potem w Belgradzie. Z rodziną mieli przenieść się do Paryża, lecz zastała go wojna. Uczestniczył w wojnie o Kosowo jako ochotnik, po tym jak zabito mu rodzinę. Po konflikcie został praktycznie sam. Postanowił więc pojechać do wymarzonego Paryża, gdzie chciał kontynuować prace fryzjera. Wcześniej golił głowy w koszarach, teraz ma szansę na spełnianie się. Niestety Marcel cierpi na depresję. Źle sypia i często wspomina okropności wojny. Był zarówno ofiarą jak i katem, czego nigdy nie chciał a co prześladuje go często w snach. Jest samotny, tęskni za miłością, lecz nieśmiały wobec kobiet. Spokój odnajduje w zakładzie fryzjerskim, podczas godzin pracy. Dobrze układa się mu ze współpracownicami (jest jedynym mężczyzną w zakładzie!) i między innymi on został wydelegowany na konkurs fryzjerski. Marcel zamierza skorzystać z okazji i zmienić swoje życie lub umrzeć…

Kreator MaXymilian (Maciej Gośniewski), 30 letni kreator fryzur, można go nazwać stereotypowym fryzjerem gejem. Urodził się w małej wsi pod Warszawą, by później z niej uciec do wielkiego miasta. Laureat wielu prestiżowych konkursów fryzjerskich, tak polskich jak i zagranicznych. Swoje sukcesy zawdzięcza nie tyle zdolnością, co układom i niesprawiedliwym zagrywką. Jest świadom że przemija już czas dla fryzjerów w jego wieku, jeżeli nie potrafią się wykazać odpowiednimi umiejętnościami. Obawia się młodszego, zdolniejszego i niezwykle zdeterminowanego pokolenia. Wie że jest to jego ostatni czas by osiągnąć upragnioną przez niego sławę, i chwyta się każdej możliwej deski ratunku, nawet jeżeli byłaby to deska dla kogoś „grobowa”. Ukryty desperat: „Po trupach do celu” i „Cel uświęca środki”. Nie ma zamiaru pogrywać fair, ponieważ tylko nieczyste zagrywki pokażą kto jest wart wygranej i zasługuje na zwycięstwo. Bycie fryzjerem to za mało, a bycie kreatorem to nie tylko rzemieślnicza praca nad fryzurą i technika obcinania, to bycie artystą na co dzień, sztabką złota w każdej sytuacji. Najgorzej jest być średnim, dlatego takich trzeba wyeliminować

Urszula Stadnicka (Michał Woźnica).Niespełniona artystka z pod Poznania, cierpiąca na kompleks biednych niewykształconych rodziców i nauki w głuchej wsi. Marzyła by zdawać do szkoły muzycznej na harfę, lecz rodzice nie poparli jej pomysłu i posłali ją do szkoły na wsi a z czasem namówili na zawodówkę fryzjerską.W wieku 19 lat zaszła w ciążę i odrobinę z przymusu wyszła za mąż, nie interesuje się swą (stosunkowo) nową rodziną tak bardzo jak sobą samą. W dzień silna i idąca do przodu kobieta, w nocy ogromna pesymistka dostrzegająca jak życie przeleciało jej pomiędzy palcami. Obecnie zainspirowana sztuką fryzjerstwa i słowami pani z pociągu: „Jeśli coś robisz staraj się być w tym NAJLEPSZYM” Pogodzona z samą sobą (nie w pełni) chce zostać najlepszą fryzjerką na świecie O.

Moja wizja „Jeziora Łabędziego” przemawia do innych aspektów i wartości piękna i estetyki, niż ta przedstawiona w słynnej wersji w choreografii Mariusa Petipa i Leva Ivanova. Opowiada i przywołuje to, co zazwyczaj jest uważane jako normalne i przewidywane zachowanie. „Jezioro Łabędzie” jest jednym z najsłynniejszych i najbardziej znanych przedstawień w zachodniej kulturze, stanowi niewyczerpane źródło pomysłów, estetyki oraz skojarzeń. Jest silnym psychologicznym aspektem w procesie tworzenia i główną kwestią tożsamości, zachowania i wartości w każdej osobistej historii.

Łabędź albo raczej hybrydyzacja zwierzęcia oraz człowieka, męskość i kobiecość, człowieczeństwo i zwierzęcy popęd są inspiracją dla procesu tworzenia w tej zdefiniowanej arenie przepełnionej instynktami, pasją i marzeniami.

Czuję się zafascynowany przywołaniem na scenę innych, marginalnych i alternatywnych obrazów piękna, romansu i kulturowego zachowania – i to byłoby lepszym punktem odniesienia niż „Jezioro Łabędzie”, które prezentuje nieśmiertelny obraz romansu i piękna w naszej zbiorowej świadomości. Praca nad naszą wersją nie naśladuje oryginalnego „Jeziora Łabędziego” ale pokazuje je jako ikonę kultury, stworzoną wspólnie z studentami Wydziału Teatru Tańca. Ten proces tworzenia poszukuje wartości w „Jeziorze Łabędzim”, które są istotne w ich życiu, doświadczaniu teatru i przede wszystkim tańca. Demaskujemy świat tańca jakim jest współcześnie – z jego przyjemnościami, trudnościami, sukcesami i potrzebnym poświęceniem.

Idan Cohen urodził się w 1978 roku w Izraelu w kibucu Mizra. Życie w kibucu (komunie gospodarczej) w znaczący sposób wpłynęło na artystyczny kształt życia i pracy Idana. Otrzymał stypendium, które umożliwiło mu studiowanie teatru i sztuk pięknych na „Art colony” w izraelskim Nagev. Jeszcze zanim dołączył do światowej sławy Kibbutz Contemporary Dance Company – zespołu założonego przez Yehudit Arnon, został zaangażowany do projektu filmowo-tanecznego autorstwa Lary Bersa, tancerki zespołu Bat-Seva – (Francja). Idan Cohen występował na całym świecie, w spektaklach słynnych choreografów, m.in.: Rami Be’er, Inbal Pinto, Ania Brod i inni. Począwszy od 2003 roku, z powodzeniem uczy, występuje i tworzy jako artysta niezależny, nagradzany w międzynarodowych konkursach choreograficznych. Wielokrotnie nagradzany m. in. podczas międzynarodowego konkursu tańca współczesnego (Sofia, Bułgaria), w konkursie „No Balet” w Ludwigshafen (Niemcy) czy też podczas „Solo Tanz Theater Festiwal” w Sztutgarcie (Niemcy). Prezentował swoje prace na całym świecie w USA, Niemczech, Holandii, Belgii, Włoszech, Bułgarii, Polsce, Tajlandii oraz Grecji. Był zapraszany do współpracy jako artysta gościnny, choreograf i nauczyciel przez: Cullberg Ballet w Szwecji, UCLA University Los Angeles, D.N.A & CPR – Theatre New York, AU Washington DC, ACDFA Boston, Amherst College MA, University of Massachusetts Dance Department, Smith College Dance Department, Mount-Holyoke college (USA), The Scottish Dance Theater (Dundee, Szkocja), Impactt w Wilrijk (Belgia), „Arabesque” w Sofii (Bułgaria), Międzynarodową Konferencję Tańca Współczesnego i Festiwal Sztuki Tanecznej w Bytomiu (Polska), The Jerusalem Academy oraz Suzanne Dellal Dance Center – Tel-Aviv (Izrael).

W ramach naszej witryny stosujemy pliki cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb.

Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu końcowym.

Kliknij tutaj, aby dowiedzieć się więcej.

Close