Ludzie tańca

Andrzej Glegolski

  • tancerz
  • choreograf
  • pedagog
Zdjęcie: Andrzej Glegolski

Na zdjęciu: Andrzej Glegolski. Fotografia: archiwum artysty / Teatr Wielki – Opera Narodowa

Wersja do druku

Udostępnij

Andrzej Glegolski – ur. 4 czerwca 1943 roku; tancerz, choreograf, pedagog

Od 1966 roku pracował jako tancerz i asystent choreografa w Teatrze Wielkim w Warszawie. W latach 1969–1972 był tancerzem baletu opery w Marsylii i Szwedzkiego Baletu Królewskiego w Sztokholmie. Pracował jako pedagog w Paryżu: od 1972 roku w Académie Internationale da la Danse, a od 1974 roku – we własnym studiu baletowym. Od 1979 roku organizował grupy tancerzy, dla których opracowywał własne choreografie. Od 1989 roku współpracował jako choreograf z polskimi zespołami, takimi jak balet Teatru Wielkiego w Warszawie czy Polski Teatr Tańca w Poznaniu.

Artysta wystąpił w spektaklach, takich jak między innymi: Wieczór baletowy: Nokturn i tarantela, Mandragora i Harnasie Karola Szymanowskiego (choreografie: Witold Gruca [1 i 2], Eugeniusz Papliński [3]; Teatr Wielki – Opera Narodowa w Warszawie, 1966), Miniatury baletowe (Salon warszawski Michała Kleofasa Ogińskiego, Feliksa Janiewicza i Marii Szymanowskiej / Voci (Głosy) Augustyna Blocha / Samotność Augustyna Blocha; choreografia: Witold Gruca; Teatr Wielki – Opera Narodowa w Warszawie, 1968), Wieczór baletowy: Francesca da Rimini Piotra Czajkowskiego i Giselle Adolphe’a Adama (partia solowa w Giselle; choreografie: Aleksiej Cziczinadze; Teatr Wielki – Opera Narodowa w Warszawie, 1968) i Kopciuszek Sergiusza Prokofiewa (Gwardia księcia; choreografia i reżyseria: Aleksiej Cziczinadze; Teatr Wielki – Opera Narodowa w Warszawie, 1969).

Jako asystent choreografa pracował między innymi przy przedstawieniu Harnasie Karola Szymanowskiego (choreografia: Eugeniusz Papliński; Teatr Wielki – Opera Narodowa w Warszawie, 1966; w ramach Wieczoru baletowego: Nokturn i tarantela, Mandragora i Harnasie Karola Szymanowskiego).

Przygotował choreografie do spektakli, takich jak między innymi: Dziadek do orzechów Piotra Czajkowskiego (Teatr Wielki – Opera Narodowa w Warszawie, 1989) i Don Kichote Ludwiga A. Minkusa (Teatr Wielki – Opera Narodowa w Warszawie, 1992).

Źródła:

1. Hasło „Andrzej Glegolski”, Internetowa encyklopedia PWN:
https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/Glegolski-Andrzej;3905756.html [dostęp: 26.05.2023].
2. Hasło „Andrzej Glegolski”, Archiwum Cyfrowe Teatru Wielkiego – Opery Narodowej, https://archiwum.teatrwielki.pl/baza/-/o/andrzej-glegolski/163097/20181 [dostęp: 26.05.2023].

W ramach naszej witryny stosujemy pliki cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb.

Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu końcowym.

Kliknij tutaj, aby dowiedzieć się więcej.

Close