Urodzona w 1976. Tancerka i choreografka związana z Poznaniem. Szkołę baletową ukończyła w Łodzi, następnie studiowała fortepian na Akademii Muzycznej w Krakowie, gdzie ukończyła klasę prof. Ewy Bukojewskiej. Była stypendystką fundacji ProHelvetia (2003, Praga), Danceweb Scholarschip (2004, Wiedeń) oraz MobileAcademy (2007, Warszawa).
Była prezesem stowarzyszenia „Towarzystwo Gimnastyczne”; tańczyła i tworzyła choreografię we wszystkich produkcjach tego poznańskiego kolektywu: Whatever you wish, Obcojęzyczność, Nic. Wystąpiła także w spektaklu Nigela Charnocka pt. Happy.
W 2009 roku zrealizowała swój pierwszy spektakl solowy pt. Manifest. W tej krytycznej wypowiedzi na temat sytuacji ekonomicznej tancerzy niezależnych w Polsce Draganik użyła techniki wideo. W stylizowanej na program regionalnej telewizji projekcji stworzyła postać gwiazdy tanecznej sceny, której wypowiedzi składały się ze spiętrzonych neoliberalnych klisz dotyczących finansowania kultury. Obszerne partie wideo przeplatane są wstawkami tanecznymi, w których parodystycznie przetworzono stereotypy dotyczące roli tańca w kulturze – od wyestetyzowanego baletu po popis w telewizyjnym show.
Natalia Draganik pracowała również jako choreografka w teatrach dramatycznych, m.in. z Piotrem Kruszczyńskim (Walizka, Teatr Polski w Poznaniu, 2009) czy Pawłem Szkotakiem (Eine kleine Nachtmusik, Teatr im. Horzycy w Toruniu, 2009). Od 2001 roku pracowała także na rzecz popularyzacji tańca współczesnego, zajmując się edukacją amatorów w poznańskim Młodzieżowym Domu Kultury nr 2.
Obecnie związana jest z Teatrem Wielkim-Operą Poznańską.
