Tancerz, choreograf, reżyser, pedagog. Urodził się 26 października 1919 r. w Wilnie, zmarł 5 listopada 1995 r. w Warszawie. W 1937 r. ukończył Studio Baletowe Muraszowej w Wilnie i debiutował w wileńskim Teatrze Lutnia w balecie „Zaproszenie do tańca” Webera. W sezonie 1937/1938 występował w Balecie Polskim Feliksa Parnella, a w sezonie 1938/1939 w warszawskim teatrze Wielka Rewia. Po wybuchu II wojny światowej wrócił do Wilna i w latach 1939-1941 był tancerzem i asystentem choreografa w Teatrze Muzycznym Lutnia. W 1941 r. przedostał się do Warszawy i do 1944 r. brał udział w przedstawieniach jawnych teatrów: Maska i Rozmaitości „Jar”. W 1945 r. znalazł się w Krakowie, gdzie tańczył w duecie z Olgą Glinkówną w zespole Gospoda Aktorów w Teatrze im. Słowackiego, do 1947 r. należał do Baletu Parnella, z którym występował w całym kraju. W latach 1947-1949 – pierwszy tancerz, pedagog i asystent baletmistrza w Operze Śląskiej w Bytomiu. W 1950 r. został pierwszym tancerzem baletu Opery w Warszawie (do 1964). Wystawił m.in. „Symfonię fantastyczną” Berlioza, „Bolero” Ravela, opracował choreografię „Opowieści Hoffmanna” Offenbacha, „Don Juana” Mozarta. Z zespołem Opery Warszawskiej wyjeżdżał do Helsinek, Monte Carlo, Tuluzy i Paryża. W 1atach 1955-1959 odbył studia na wydziale choreograficznym warszawskiej Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej, wyjeżdżał na staże i stypendia do Leningradu, Moskwy (GITIS), Londynu, Paryża. W sezonie 1964/1965 objął stanowisko kierownika baletu i głównego choreografa Opery Łódzkiej, którym pozostał do końca sezonu 1974/1975. Był kierownikiem artystycznym działającego przy nim studia baletowego (1967-1972), inicjatorem Łódzkich Spotkań Baletowych (1968). Do repertuaru łódzkiej sceny wprowadził m.in.: wiele dzieł z żelaznego repertuaru baletowego. W latach 1975-1980 był kierownikiem baletu i choreografem Centralnego Zespołu Artystycznego Wojska Polskiego w Warszawie. Od początku lat 50. współpracował w dziedzinie choreografii z wieloma teatrami muzycznymi i dramatycznymi, Był wielokrotnie jurorem lub przewodniczącym jury krajowych i zagranicznych konkursów, m.in. w Warszawie 1959, Warnie 1970, 1974, 1986, w Peru 1985, Japonii 1987, 1991, członkiem Prezydium Zarządu i przewodniczącym sekcji choreograficznej ZASP-u oraz ZAiKS-u.
Najważniejsze partie:
Diabeł i Pan Twardowski (Pan Twardowski), Piekny chłopiec (Swantewit), Satyr (Noc Walpurgi), Franz (Coppelia), Dyl (Dyl Sowizdrzał), Zygfryd (Jezioro łabędzie), Romeo (Romeo i Julia), Jan Kazimierz (Mazepa), Pietruszka (Pietruszka), Faun (Popołudnie Fauna), Bachus (Zaczarowana oberża), Cygan (Kamienny kwiat)
Najważniejsze choreografie:
Królewna Śnieżka (Łódź), Don Kichot (Wrocław) oraz Don Kichot Minkusa w Londynie z Ballet Rambert (1962), z London Festival Ballet (1970, 1975), Don Kichot” i Romeo i Julia w Oslo (1969), Królewna Śnieżka w Wilnie (1972), Brnie (1974) Skopje (1989) Pan Twardowski w Hawanie (1974), prapremiera Joanny Papieżycy Stojanowa w Sofii (1970), Fontanna Bachczysaraju Asafiewa w Skopje (1981), Romeo i Julia w São Paulo (1985).
Najważniejsze choreografie w teatrach dramatycznych i muzycznych:
Swobodny wiatr Dunajewskiego, Sen nocy letniej Szekspira, Niespokojne szczęście Milutina, Bal z Fanfanem Gaczka, Król włóczęgów Frimla, Czterech gburów Goldoniego, Mazepa Słowackiego, Maskarada Lermontowa, Parady Potockiego, Aida, Traviata i Rigoletto Verdiego, Stańczyk Kisewettera, Carmen Bizeta, Bal w Savoyu Abrahama, Czarujący Giulio Kramera, Joanna d’Arc Piejki i Szach-Mat Blissa, Hrabiny Moniuszki, Orfeusz w piekle” Offenbacha, Targ na dziewczęta wg Jacobiego, Ptasznik z Tyrolu Zellera.
