Ludzie tańca

Zbigniew Sobis – urodzony 2 stycznia 1945 roku w Kutnie, zmarł 5 listopada 1996 roku w Łodzi. Polski tancerz i pedagog.

W 1964 roku ukończył Państwową Średnią Szkołę Baletową w Poznaniu i podjął pracę w Teatrze Wielkim w Łodzi na stanowisku solisty. W latach 1975–1977 był solistą zespołu baletowego Opery im. Stanisława Moniuszki w Poznaniu. W 1977 roku powrócił do Teatru Wielkiego w Łodzi, gdzie pracował do 1986 roku. Był nauczycielem w łódzkiej Państwowej Szkole Baletowej im. Feliksa Parnella.

Do jego najważniejszych ról należą: Chłopiec (Kniaź Igor, chor. W. Borkowski), Błazen (Jezioro łabędzie, chor. W. Borkowski), Morfeusz (Orfeusz w piekle, chor. W. Borkowski), Pan i Satyr (Dafnis i Chloe, reż. W. Borkowski), Alain (Córka źle strzeżona, chor. E. Papliński), Pastuszek (Harnasie, chor. Z. Kiliński), Błazen (Romeo i Julia, chor. W. Borkowski), Amorek (Apollo i dziewczyna, chor. Z. Kiliński), Nurali (Fontanna Bachczysarajau, chor. Z. Korycki), Mędrek (Królewna Śnieżka i siedmiu krasnoludków, chor. W. Borkowski), Absyrtos (Medea, chor. T. Kujawa), Duda, Tyzbe (Sen nocy letniej, chor. G. Veredon), Sancho Pansa (Don Kichot, chor. W. Borkowski), Maciek, sługa Twardowskiego (Pan Twardowski, chor. J. Niesobska), Kaleka (Borys Godunow, chor. E. Wycichowska) i Siostra chuda (Kopciuszek, chor. I. Fokina).

Tańczył także partie w spektaklach: Pan Twardowski (chor. W. Borkowski), Zielony stół (chor. K. Joos), Zaręczyny w klasztorze (chor. J. Niesobska), Symfonia fantastyczna (Epizod z życia artysty) (chor. P. Śliwa), Krakowiacy i Górale (chor. J. Uryga), Dziadek do Orzechów (chor. B. Kasprowicz), Giselle (chor. M. Petipa, opr. chor. J. Piasecki), Odrodzenie (chor. K. Wrzosek), Koncert f-moll (chor. E. Wycichowska), Aida (chor. W. Borkowski), Żydówka (chor. K. Wrzosek), Białowłosa (chor. W. Borkowski), Karłowicz. Interpretacje (chor. E. Wycichowska), Sonata Belzebuba (chor. E. Wycichowska), Dramatic story (chor. T. Gołębiowski), Zaczarowane Lalki (chor. W. Traczewski), Stabat Mater (chor. E. Wycichowska), Halka (chor. T. Kujawa),

Pracował jako asystent choreografki przy spektaklu Kopciuszek. Wraz z premierą spektaklu Królewna Śnieżka i siedmiu krasnoludków w choreografii W. Borkowskiego w 1981 roku podjął pracę jako pedagog baletu. Po zakończeniu kariery scenicznej udzielał korepetycji muzycznych przy procesie powstawania spektakli Nasze życie, nasze sny  i Cipollino (Cebulinek) w choreografii Izabeli Gorzkowskiej-Głowackiej.

W 1985 roku wystąpił w epizodycznej roli w filmie Podróże pana Kleksa (reż. K. Gradowski).

W 1986 roku otrzymał odznakę „Zasłużony Działacz Kultury”.

Źródła:

Cyfrowe Muzeum Teatru Wielkiego w Łodzi, https://cyfrowemuzeum.operalodz.com/?lang=pl , [dostęp: 30.12.2024]

Zbigniew Sobis, hasło w: Encyklopedia Teatru Polskiego, https://encyklopediateatru.pl/osoby/4630/-[dostęp: 30.12.2024]