Śmiech („Lachen”) to utwór o śmiechu jako śmiechu. Przez całą długość utworu Antonia Baehr bada ten wyraz ekspresji jako suwerenny przedmiot, w oderwaniu od bagażu związku przyczynowego ; żartów, łaskotana, narracji, humoru, radości, rozpatrując rzecz samą w sobie: brzmienie i kształt, muzykę, choreografię i dramat, rytm i gest śmiechu. Spektakl prezentowany był podczas ostatniej edycji niemieckiej platformy tańca.
Antonia Baehr jest choreografką. W 1994 roku założyła w Berlinie grupę wykonawców „ex machinis”. Ukończyła Film i Sztukę Mediów w Hochschule der Künste Berlin Valie Export (1996) i uzyskała DAAD-grant i stypendium School of The Art Institute of Chicago. Następnie uzupełniła swoje mistrzostwo wykonawcze z Lin Hixson z grupą Goat Island i rozpoczęła współpracę z Williamem Wheelerem. Od 2000 roku przebywa w Berlinie. Była współorganizatorem „Abor Sonor”, muzyki eksperymentalnej i serii performansów, w KuLe od 2001 do 2003, a współgospodarzem festiwalu „Radioriff”, które miało miejsce w grudniu 2003 r. w Ausland, Berlin. Od 2006 do 2008 roku przebywała jako artist in-residence w „Les Laboratoires d’Aubervilliers” we Francji.
