Bydgoszcz/Międzynarodowy Festiwal Teatralny „Inne sytuacje”: Studio Matejka (Słowacja/Polska) „Niezręczne szczęście lub wszystko, czego nie pamiętam z naszych spotkań”

Dwie pary wyruszają w niełatwą życiową podróż w poszukiwaniu szczęścia. Jesteśmy świadkami konfrontacji, w których ścierają się cztery punkty widzenia na to, czym jest szczęście i jak je osiągnąć (lub nie). Spektakl jest refleksją na temat daremności poszukiwań szczęścia inspirowaną książkami Nieznośna lekkość bytu Milana Kundery i Wieczna euforia Pascala Brucknera.

Czas nakłada na płótno związku kolejne warstwy piękna, sekretów, zaskoczeń i nieporozumień. Czy obraz w lustrze, w którym odbija się relacja dwojga ludzi, może przybliżyć nas do zrozumienia szczęścia? Czy szczęście jest czymś, czego szukamy w drugiej osobie, ale co nie może znaleźć pełnego spełnienia? Moment szczęścia pojawia się i natychmiast znika. Czy jesteśmy w stanie go rozpoznać?

Spektakl powstał w koprodukcji z Instytutem im. Jerzego Grotowskiego (Polska) i Compagnie T-d’U (Szwajcaria).

Zespół Studia Matejka tworzy ośmiu aktorów z siedmiu krajów, a jego liderem jest Matej Matejka. Ze Studiem współpracują regularnie: Vivien Wood (Wielka Brytania), Sarie Mairs Slee (Wielka Brytania/USA) i Milan Kozanek (Słowacja) wspomagają lidera w badaniach psychofizycznych; Ditte Berkeley (Dania/Wielka Brytania) i Jarosław Fret (Polska) prowadzą trening muzyczny i nadzorują komponowanie muzyki; Bryan Brown (USA) wspiera zespół w zakresie dramaturgii przedstawień. W pracę artystyczną Studia zaangażowanych jest dziewiętnaście osób z jedenastu krajów.

Studio Matejka to laboratorium teatru fizycznego prowadzące badania w zakresie technik performance’u XXI wieku, które funkcjonuje ponad granicami – między poszczególnymi gatunkami performance’u, różnymi technikami treningowymi oraz między ekspresją indywidualną a rezonansem grupowym. W toku praktycznych badań aktorzy rozwijają sprawność, by móc „wypowiedzieć się” fizycznie, wykorzystując różne myśli, obrazy, słowa. Celem Studia Matejka nie jest stworzenie czegoś „odmiennego” od istniejących praktyk performatywnych i systemów treningowych. Istniejące metody traktują jako punkt wyjścia do poszukiwań pedagogicznych i twórczych, tworząc mapę odkryć, rozpoznając wzorce i/lub sprzeczności, i włączając je do powstającej pracy.

Spektakl w języku polskim, angielskim i francuskim