Fot. A. Joachimiak
Uniwersalne, ekstremalnie różne stany emocjonalne, które dotyczyć mogą każdego z nas, są w przedstawieniu rozwijane i pogłębiane. Pozbawieni cech indywidualnych bohaterowie wrzuceni zostają w kocioł emocjonalny, walczą z własnymi obsesjami i lękami szukając ukojenia i pociechy. Jak twierdzą choreografowie, aby poznać treść przedstawienia i odpowiedzieć (choćby sobie samemu) na pytanie o czym ono jest – trzeba je zobaczyć. Na pewno jednak nie jest to pieśń o miłości.
Pierwsza wersja przedstawienia This Is Not a Love Song powstała w Rosji w 2010 roku. Przed rozpoczęciem pracy nad rosyjską realizacją choreografowie nie znali współczesnej Rosji, dziedzictwa reżimu komunistycznego i recepcji zmian społecznych i kulturowych. Inspirując się przeprowadzonymi rozmowami oraz własnymi obserwacjami twórcy zbudowali przedstawienie wywiedzione z rosyjskiej teraźniejszości.
Polska teraźniejszość mocno różni się od rosyjskiej współczesności, oba kraje łączy jednak wspólne, trudne dziedzictwo. Uri Ivgi i Johan Greben odnaleźli pewne zbieżności i inspirując się nimi przygotowali nową odsłonę swego przedstawienia, znacząco różną od prapremierowej realizacji.
Przedstawienie oparte jest na trzech filarach tematycznych, którymi są:
– strach, stres, uraz, obsesja i paranoja,
– wyzwolenie,
– indywidualność i intymność.
Choreografia: Ivgi & Greben
Asystentka choreografów: Anna Piotrowska,
Tańczą: Alena Lezhava, Sonia Zini, Elisa Teodori, Katarzyna Ustowska, Agnieszka Doberska, Łukasz Przytarski, Jin-Hwan Seok, Oleg Stepanov, Aleksei Torgunakov,
Kostiumy: Ivgi & Greben,
Światła: Jacky Shemesh,
Muzyka: Ari Rosenzweig, Arvo Pärt,
Czas: 63 min. (bez przerwy).
IVGI&GREBEN Uri Ivgi i Johan Greben to duet izraelsko-holenderski. Oboje wcześniej tańczyli w najbardziej liczących się zespołach tanecznych świata, m.in. w Kibbutz Contemporary Dance Company. Od 2003 roku pracują razem w różnych miejscach na świecie nad autorskimi choreografiami. Ich pierwszą autorską pracą była nowa wersja baletu Carmen z udziałem węgierskiego Szeged Contemporary Ballet, ostatnio zaś pracowali w Pradze. Swoje przedstawienia realizowali m. in. w Niemczech, Wielkiej Brytanii, Turcji, Szwajcarii, Holandii, Rosji i Korei Południowej.
This Is Not a Love Song swoją prapremierową odsłonę miało w 2010 roku w Jekaterynburgu (Rosja) jako część rosyjsko-europejskiego projektu tanecznego INTRADANCE. Realizacja ta otrzymała w 2011 roku Złotą Maskę – najbardziej prestiżową nagrodę teatralną w Rosji – dla najlepszej choreografii z obszaru tańca współczesnego/baletu.
INTRADANCE – projekt z dziedziny tańca współczesnego, obejmujący swym działaniem szereg państw UE i nie tylko. W maju 2009 roku zaproszono do pracy nad nową produkcją taneczną 7 europejskich choreografów oraz 7 zespołów tanecznych z Rosji. Do konkursu zgłosiło się ponad 101 choreografów z 18 krajów UE oraz 33 zespoły taneczne z 11 rosyjskich miast. W maju 2010 roku wybrani choreografowie spotkali się z zespołami, po to, by na potrzeby Festiwalu INTRADANCE stworzyć nowe produkcje taneczne.
INTRADANCE projekt powołany został do życia przy współpracy: European Union National Institutes for Culture (EUNIC), Centre Culturel Français, Goethe-Institut, British Council oraz Instituto Camoĕs i Istituto Italiano di Cultura. Projekt zeralizowano ze środków Unii Europejskiej.
