Bytom / Teatr ROZBARK: eXperymentalna Scena XS

W postindustrialnej przestrzeni byłej Cechowni KWK Rozbark, na wyjątkowej Scenie Cechownia swoje prace zaprezentują: Magdalena Łakoma, Aleksandra Skorupa, Łukasz Adamus, Dominik Sikora, Dominika Zielińska.

Magdalena Łakoma – urodzona w 1995 roku w Krakowie. Artystka wizualna, scenografka i kostiumografka teatralna i filmowa. Absolwentka teatrologii na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz kierunku: intermedia na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Tworzy prace związane z aktualnie angażującymi ją tematami społeczno-kulturowymi. Tworząc, często inspiruje się kulturą, historią i literaturą innych krajów. W swojej twórczości skupia się, często podświadomie na aktualnie interesujących ją tematach i problemach. Często są to wątki związane z feminizmem, macierzyństwem, pustką, szeroko rozumianym człowieczeństwem i funkcją sztuki. Stara się zagłębiać w siebie i podejmować decyzje na podstawie tego, co naprawdę ją porusza i interesuje.

Wideoperformans Matriona-Patriona  w bezpośredni i pośredni sposób nawiązuje do aktualnej sytuacji wojennej na Ukrainie. Matrioszka jest utożsamiana z matką lub kobietą, co jest niezwykle istotne w kontekście aktualnej sytuacji na świecie. Istotną kwestią wyboru tej figury rzeźbiarskiej było także zawłaszczenie kulturowe, gdyż łączona głównie z Rosją, matrioszka ma tak naprawdę szerokie korzenie, których źródeł należy szukać w kulturze japońskiej. Jest także związana z Ukrainą, będąc ozdobą większości straganów i wystaw sklepowych oraz częstą pamiątką z podróży do tego kraju. Matrioszki mają na sobie symbole żałoby i symbole wojenne inspirowane afgańskimi dywanami wojennymi z okresu radzieckiej interwencji w Afganistanie. Najmniejsza figura, zbliżona wysokością do wzrostu dziecka, nawiązuje do macierzyństwa. Prezentowane trzy rzeźby układają się w cykl życia kobiety. Antywojenny film w poetycki sposób ujmuje temat w dwóch planach, ruin i pustyni. Dopełnieniem filmu jest podkład dźwiękowy w postaci piosenki Pust wsiegda budiet sołnce. Wybór utworu zdeterminowany jest ironicznym ukazaniem złudnej obietnicy pokoju i dobrobytu „na wieki”.

Aleksandra Skorupa – absolwentka Wydziału Reżyserii Dramatu w krakowskim AST (dawniej PWST), teatrolożka (absolwentka Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu i Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie), dramaturżka i reżyserka autorskich spektakli. Ukończyła także studia podyplomowe z zarządzania w kulturze na Politechnice Gdańskiej. Od 2021 roku prowadzi zajęcia z zakresu edukacji teatralnej na Uniwersytecie Rolniczym w Krakowie. Jej monodram o legendarnej działaczce komunistycznej Wanda Wasilewska (prototyp filmu) zdobył główną nagrodę na 14. Ogólnopolskim Przeglądzie Monodramu Współczesnego w Teatrze Studio w Warszawie, nagrodę Stowarzyszenia Autorów ZAiKS na 6. Forum Młodej Reżyserii w PWST w Krakowie, nagrodę na V Ogólnopolskim Festiwalu Teatrów Jednego Aktora MONOfest w Łodzi, nagrodę Tryton dla największej osobowości artystycznej Festiwalu FAMA oraz II miejsce na festiwalu Sopockie Konfrontacje Teatralne, spektakl Sońka wg I. Karpowicza został wystawiony w ramach finału Obserwatorium Artystycznego ENTREE w Teatrze Rozrywki w Chorzowie. W ramach Olimpiady Teatralnej w Instytucie Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu współreżyserowała projekt Dziady. Lekcja z udziałem Jerzego Treli. Debiutowała na scenie instytucjonalnej w Teatrze Nowym im. Witkacego w Słupsku, realizując spektakl Tlen. W tym samym mieście, w Teatrze Tęcza zrealizowała spektakl Noc żywych Ballad. Tworzy etiudy filmowe: Pierwszy września, nagrodzony na festiwalach Stopklatka i Kaliszfornia, Mątwa, nagrodzona na festiwalu Witkacy pod Strzechy oraz Pokarm, nagrodzony w konkursie Modelatornia on-line. W Teatrze Kubuś w Kielcach zrealizowała teatr telewizji Królowa Ś. W ramach stypendium „Kultura w sieci” stworzyła etiudę filmową Pamiątka z widzenia, prezentowaną w finale festiwalu OKFA 2021 oraz festiwalu Kino 2021. Nowe Historie w TVN Fabuła. Od 2018 roku prowadzi warsztaty teatralne dla dzieci, młodzieży i dorosłych, łącząc doświadczenie pracy instytucjonalnej z pracą animacyjną.

Łukasz Adamus – wielki człowiek z wielkim poczuciem humoru i dystansem do siebie. W latach bardzo młodzieńczych lektor i zapowiadacz na apelach szkolnych oraz przedstawieniach, były członek kabaretu Wesoły Tryb Życia, aktualny członek kabaretu Trzecia Strona Medalu, czyli kabareciarz z krwi i kości. Aktor Międzywydziałowego Teatru Studenckiego kURtyna Uniwersytetu Rolniczego w Krakowie. Działający w różnych projektach artystycznych organizowanych przez Olę Skorupę. Konferansjer, nie praktykujący stand-uper i gawędziarz, jeżeli ma ochotę mówić. Lubi dobrze zjeść, dobrze popić (głównie herbaty) i muzykę metalową w każdej ilości.

Dominik Sikora – od przedszkola do osiemnastki gwiazda jasełek i akademii szkolnych. Od osiemnastki do nadal student nauk ścisłych, aktor Myślenickiego Teatru w Stodole Doroty Ruśkowskiej, Krakowski Bard Myślenickich Salonów Poezji, były członek kabaretu Wesoły Tryb Życia i stały aktor Międzywydziałowego Teatru Studenckiego kURtyna Uniwersytetu Rolniczego w Krakowie. Jako student UR zagrał w trzech reklamach (jednej telewizyjnej nawet), dzięki czemu zarobił małą fortunę, którą wydał na warunki, bo zamiast zakuwać na egzaminy, chodził na próby i szlajał się po Europie grając w spektaklach. Niedoszły Student Krakowskiej AST, który czasem udziela się w różnych projektach Oli Skorupy lub pomaga jej w przeprowadzkach. Czasem piecze też brzydkie torty urodzinowe dla przyjaciół. Lubi whisky i festiwale muzyki rockowej – najlepiej jednocześnie.

Dominika Zielińska – w burzliwym związku z teatrem od bardzo dawna. Brała udział, między innymi, w realizacjach teatrów M.I.S.T. i Kontrabanda. Od lat jest związana z Teatrem Bez Rzędów oraz oddała się już dziewięć razy (w tym dwa filmowo) pod opiekę reżyserską Aleksandrze Skorupie. Na mapie projektów, w które się angażuje, znajduje się także Międzywydziałowy Teatr Studencki Kurtyna. Maniacko uczestniczy w przeróżnych warsztatach teatralnych. Lubi morze i tuńczyka z puszki. Gdy jedzie do lasu, zamiast zbierać grzyby, bierze udział w próbach do spektaklu.

Mały dworek to spektakl inspirowany dramatem W małym dworku Stanisława Ignacego Witkiewicza.
Zosia i Amelka przyzywają widmo swojej matki, która zmarła w niejasnych okolicznościach. W trakcie seansu wychodzi na jaw wiele tajemnic oraz ujawniają się skomplikowane relacje.
Sztuka zabiera widzów w metafizyczną podróż, w której zaciera się granica między miłością a śmiercią. Podczas spektaklu poruszane są kwestie żałoby i wyparcia, zaufania i zdrady, prawdy i kłamstwa, oraz to, czy potrafimy otwarcie o nich rozmawiać.
Spektakl zdobył nagrodę jury na międzynarodowym konkursie interpretacji dzieł S.I. Witkiewicza Witkacy pod strzechy. Komisja doceniła interpretację myśli Witkacego i zwrócenie uwagi na uniwersalne problemy, które mogą dotknąć człowieka na każdym etapie jego życia.
Ile dramatów może wydarzyć się przy kawie podczas podwieczorku?

Więcej informacji w wydarzeniu na FB, które cały czas ewoluuje: eXperymentalna Scena XS | MATRIONA/PATRIONA | MAŁY DWOREK | | Facebook