Fot. materiały organizatorów.
Spektakl Bytomskiego Teatru Tańca i Ruchu ROZBARK w reżyserii i choreografii Anny Piotrowskiej Zagubieni w skórze to fizjologiczno-filozoficzna opowieść o głębokim doświadczaniu i poznawaniu siebie. Kierunek zagubienia pokazuje chęć odnalezienia odpowiedzi na pytania: czym jestem i co stanowi mnie, a co za tym idzie – kim jestem. Znamy siebie tylko na powierzchni, ślizgamy się po wierzchu swojego jestestwa. Zagubieni, zabiegani, obcy dla samych siebie – po prostu nie znamy siebie dobrze. Nie mamy czasu wsłuchiwać się w potrzeby naszego ciała, które ma swoją wrażliwość, inteligencję i potrzeby. W kolejnym spektaklu po democratic body, to właśnie ciało staje się bohaterem spektaklu Piotrowskiej. Skóra staje się pewną umownością, ochroną, parasolem, trampoliną. Znamy tylko swoje odbicie lustrzane, obcy jest nam dotyk samego siebie.
Pokochać siebie, szanować, nie oszukiwać. Obecność i szersze poznanie siebie – swojego ciała, powoduje lepsze funkcjonowanie w społeczeństwie innych, drugich, tych samych ciał.
koncepcja, reżyseria, choreografia: Anna Piotrowska
kreacja i wykonanie:
zespół Bytomskiego Teatru Tańca i Ruchu w składzie:
Angelika Tomasiak, Artur Bieńkowski, Szymon Dobosik, Jacek Niepsujewicz, Alexey Torgunakov, Piotr Mateusz Wach
muzyka: Michał Mackiewicz
kostiumy: Adam Królikowski
scenografia: Anna Piotrowska
światło: Anna Piotrowska & Paweł Murlik
realizacja: Michał Wawrzyniak, Dastin Greczyło
obserwatorium krytyczne: Anna Duda, Aleksandra Kranz
premiera: 7 listopada 2015, Teatr ROZBARK
produkcja: Teatr ROZBARK
czas trwania: 60 min.
Z recenzji:
„(…) Bezpośredni odbiór spektaklu Anny Piotrowskiej jest doświadczeniem na wskroś zmysłowym – bardzo głośna muzyka przeszywa nasze ciała, zaś skoordynowane z nią ruchy aktorów są na tyle wyraziste, że w jakiś sposób odczuwamy je jako swoje własne, albo przynajmniej jesteśmy w stanie wyobrazić sobie własną reakcję na prezentowane na scenie doznania fizyczne. Poza tą czysto zmysłową sferą doświadczeń, jakie generuje spektakl Zagubieni w skórze, można też oczywiście wskazać tu pewne tropy myślowe, wątki filozoficzne i wybrane tematy związane z funkcjonowaniem ciała w kulturze. Nie są one podane wprost, toteż każdy widz może odczytać je na swój sposób. Do motywów takich mogą należeć: fizyczny trening aktorów, rozpoczynający spektakl (…); sceny podejmujące problem ciała w kontekście seksualności i pożądania (…); obrazy przemocy fizycznej (…); nawiązania do medialnych standardów w zakresie prezentowania ciała (…); czy wreszcie obraz rytualnej przemiany ciała (…). Elementem pozaruchowym i pozacielesnym, który w jakimś zakresie pomaga w eksponowaniu pewnych możliwych sensów przedstawienia, jest sposób operowania światłem – mam tu na myśli nieustanne zmiany jego natężenia i barwy (Anna Piotrowska/ Paweł Murlik). (…) Zagubieni w skórze Anny Piotrowskiej to swoiste laboratorium ciała, w którym z jednej strony testuje się jego zdolności odczuwania i reakcje na bodźce zewnętrzne, z drugiej zaś wnikliwie bada się cielesne potrzeby i pragnienia.”
Magdalena Figzał, teatralny.pl
http://teatralny.pl/recenzje/moje-cialo-jest-swiatynia,1298.html
Koszt: bilet ulgowy 20 zł, normalny 30 zł;
Kasa Teatru ROZBARK jest czynna od poniedziałku do piątku, w godzinach od 14.00 do 19.30. W dniu spektaklu kasa czynna na dwie godziny przed rozpoczęciem.
