Stowarzyszenie Córy Kultury i Zakład Kulturalny w Gdańsku zapraszają na pokaz spektaklu Café Müller Dominika Więcka. To najnowsze taneczne solo Dominika Więcka, powstałe z inspiracji twórczością legendarnej Piny Bausch, która w roku 1978 stworzyła spektakl o takim samym tytule.
O Café Müller Dominika Więcka:
Café Müller to najnowsze taneczne solo Dominika Więcka, powstałe z inspiracji twórczością legendarnej Piny Bausch, która w roku 1978 stworzyła spektakl o takim samym tytule. Miało to miejsce w szczególnych okolicznościach, gdy czwórka choreografów, Gerhard Bohner, Gigi-Gheorghe Caciuléanu, Hans Pop oraz Pina Bausch wspólnie ustalili, że każdy z nich stworzy spektakl, zawierający następujące elementy: kawiarnia, ciemność, ktoś upada, ktoś podnosi, wchodzi ruda kobieta, wszystko milknie.
Stworzona w owym czasie przez Pinę Bausch choreografia opowiadała o samotności, odosobnieniu, nieodwzajemnionej miłości, żałobie i rozpaczy, czyli o tematach bliskich każdemu. Choreografia ikoniczna, bo na jej podstawie można wytłumaczyć, czym jest Tanztheater Piny Bausch. Wyjątkowa, bo występowała w niej sama Pina.
Dominik Więcek nadając swojemu solo legendarny tytuł, mówi o nim tak:
Moje Café Müller to fanficiton. W oparciu o już istniejący spektakl, jego świat i postacie tworzę obrazy nawiązujące do własnej historii. Urodzony w Iserlohn, małym mieście w Nordrhein-Westfalen w Niemczech, a wychowany w Polsce, od jakiegoś czasu zadaję sobie pytanie: co by było, gdyby moi rodzice nie podjęli decyzji o powrocie do kraju? Poszukując odpowiedzi, puszczałem wodze fantazji i tworzyłem hipotetyczne scenariusze, podróżując po Niemczech, po moim rodzinnym mieście, badając język niemiecki i spotykając się z polskimi artystami, którzy tam mieszkają. Spektakl nie jest jednak opowieścią, o tym co mogło się wydarzyć. To nie próba stworzenia alternatywnego życiorysu, a podzielenie się emocjami, które towarzyszyły mi, gdy po raz kolejny zadawałem sobie pytanie: co by było, gdyby?
Fragmenty recenzji:
Dawno nie widziałam tak sprawnie przeprowadzonego, przemyślanego i pełnego przeróżnych napięć spektaklu. Pod każdym kątem jest to znakomita realizacja i nie mam żadnej uwagi, pytania ani obawy względem tego przedstawienia. Jestem przekonana, że Więcek zachwyci swoim Café Müller niejednego sceptyka czy sceptyczkę.
(Julia Niedziejko, kulturapoznan.pl)
Choreografia połączona z humorem (niech podniesie rękę ten, kto, chociaż nie uśmiechnął się, gdy zobaczył „deine Mutter – Pinę Bausch”, wniesioną na Czarną Salę w Centrum Kultury) i z interakcją z widzami — trafne i intrygujące połączenie nowoczesności z klasyką oraz szacunkiem dla Tanztheater Pina Bausch.
(Luiza Nowak, Onet Kultura)
O twórcy:
Dominik Więcek – rocznik ’92. Tancerz, choreograf, performer, fotograf mody i stylista. Absolwent PWST w Krakowie, Wydziału Teatru Tańca w Bytomiu, stypendysta Folkwang Universität der Kunste w Essen. Współpracował m.in. z Jackiem Łumińskim, Jerzym Stuhrerm, Giorgią Maddammą, Idanem Cohenem, Jeansem van Daelem, Sylwią Hefczyńską-Lewandowską, Erykiem Makohonem, Karoliną Kroczak, Tomaszem Wygodą, Mariuszem Trelińskim i niemiecka grupą Bodytalk (Yoshiko Wakki, Rolf Baum). W latach 2016–2019 artysta tancerz Polskiego Teatru Tańca w Poznaniu, gdzie wystąpił m.in. w spektaklach Tomasza Bazana, Aleksandra Dziurosz, Iwony Pasińskiej, Jacka Przybyłowicz, Ewy Wycichowskiej, Kayi Kołodziejczyk i Tomasza Rodowicza.
Tworzy i współtworzy autorskie spektakle. Poszukiwania własnego języka wypowiedzi rozpoczynał od tworzenia krótkich form, m.in. solo Złota rybka, a także współtworzone z Maciejem Kuźmińskim solo Dominique. Prace te zostały nagrodzone m.in. podczas Solo Dance Contest 15. Gdańskiego Festiwalu Tańca, na 30. Międzynarodowym Konkursie Choreograficznym ’16 w Hanowerze, podczas 20. Festiwalu Solo-Tanz-Theatre ’16 w Stuttgarcie, a także na 21. Festiwalu Miniatur Choreograficznych w Belgradzie.
Jego pełnometrażowe spektakle charakteryzują się lekkością formy, balansowaniem na przecięciu sztuk i gatunków teatralnych oraz zabawą z własnym wizerunkiem. Dominik Więcek jest autorem choreografii w spektaklu Ach, jakże godnie żyli w reżyserii Marcina Libera. Razem z Michałem Przybyłą stworzył spektakl Bromance.
Spektakl jest laureatem II Konkursu na Najlepszy Spektakl Teatru Niezależnego The Best Off oraz został wyróżniony przez jury 54. Przeglądu Teatrów Małych Form Kontrapunkt 2019. Wspólnie z Dominiką Wiak, Danielą Komęderą-Miśkiewicz oraz Moniką Witowską stworzył nagrodzony w ramach 55. Przeglądu Teatrów Małych Form KONTRAPUNKT 2021 w Szczecinie spektakl Sticky Fingers Club. W listopadzie 2021 miała miejsce jego
najnowsza premiera Café Müller.
Realizatorzy:
Koncepcja, choreografia, wykonanie: Dominik Więcek
Muzyka: Przemek Degórski
Reżyseria oświetlenia: Klaudia Kasperska
Kostium: Nikola Fedak (projekt)
System mody (wykonanie), Serafin Andrzejak
Konsultacje językowe: Joanna Pędzisz
Konsultacje w zakresie sztuk walki: Patryk Kołodziejski
Producent: Centrum Kultury w Lublinie, Przestrzenie Sztuki. Taniec Wsparcie prac badawczych: Tanzrecherche NRW, Theater im Pumpenhaus, Tanzfaktur Köln, Folkwang Universität der Künste, Lubelski Teatr Tańca
Data premiery: premiera 11 listopada 2021 (25. MSTT)
Czas trwania: 40 minut
Projekt Przymorze Rep dofinansowano ze środków Miasta Gdańska.
Więcej informacji: link