
Fot. Jacek Sobociński.
Fot. Jacek Sobociński.
Teatr Amareya o wystawie:
Od dziesięciu lat wraz z Teatrem Amareya przemierzamy kolejne etapy ścieżki butō. Z determinacją i pokorą próbujemy zrozumieć tę sztukę. Czasem się od niej oddalamy, by za moment ponownie się nią zachłysnąć. Na drodze butō najważniejsze są pytania – czym jest ciało? czym jest krok? czym jest stanie? Te pytania zadawał Hijikata Tatsumi, gdy będąc w samym centrum japońskiej awangardy powojennej formułował koncepcję „rewolty ciała” (jap. nikutai no hanran) i „tańca doświadczenia” (jap. taiken buyō). W dn. 23-24 lipca 1960 Hijikata zorganizował recital swojego zespołu Hijikata Tatsumi DANCE EXPERIENCE no kai, w ramach którego przedstawił kilka spektakli, zebranych pod wspólną nazwą Taiken mokuroku (Katalog doświadczeń)[1]. Dla Hijikaty kluczowe było słowo taiken, czyli doświadczenie. Uważał, że doświadczenie/doświadczanie transformacji i kryzysu jest esencją butō, a zadaniem tancerza butō jest ciągłe poszukiwanie nowych ruchów, które sprowokują widza do przeżycia wstrząsu i głębokiej przemiany. W tym samym roku Hijikata napisał: „(…) taniec doświadczenia (…) jest dla mnie wspaniałą duchową podróżą. Od zawsze czułem i czuję nadal, że przed moim ciałem rozciąga się bezkresny ocean”[2].
Właśnie takim bezkresnym oceanem był dla nas gdański złomowiec Panta, gdzie w towarzystwie obiektywu Jacka Sobocińskiego szukałyśmy swojego nowego ruchu w zderzeniu z przyjemnie szorstką materią szrotu. Dzień po dniu, badałyśmy ciałem porozdzieraną skórę samochodów, słuchałyśmy szeptu trzewi rozebranych do naga maszyn i badałyśmy przytulność ostrych i chropowatych złomowych włókien. Wystawa Taiken mokuroku jest zapisem naszych doświadczeń bezkresnego oceanu butō, naszego doświadczenia kryzysu i euforii, jakim było zderzenie się ze zdegradowanym, ale jakże pięknym krajobrazem złomowiska. (tekst: Katarzyna Pastuszak)
Fotograf Jacek Sobociński o wystawie:
Szrot jako obszar naszych – teatru Amareya i moich – doświadczeń butō pojawił się nieprzypadkowo. Hijikata Tatsumi, twórca butō, zainteresowany był wysypiskiem, gruzami, odpadami i uprzedmiotowieniem ciała, a estetyka brzydoty jest w nim wyraźnie obecna. Chcieliśmy też sprawdzić, jak w tym dziwnym i wieloznacznym środowisku zaistnieje pozbawione wszelkich sztucznych ozdobników ciało, ze swoimi energiami i wewnętrznymi przeżyciami. Mimo tych fascynujących, fotograficzno-cielesnych dociekań, osobiście wciąż obcuję raczej z jakimiś strzępami butō niż z jego istotą. Nie mając wyjścia, muszę więc kroczyć dalej.
Jacek Sobociński – fotografią aktywnie zajmuje się od 2000 r. W latach 2001-2003 uczestniczył w programie edukacyjnym Gdańskiego Towarzystwa Fotograficznego. W 2009 roku ukończył Studium Fotografii Artystycznej, prowadzone przez Stefana Figlarowicza. Jest stypendystą Marszałka Województwa Pomorskiego (2009 i 2011) i Miasta Gdańska (2013). Brał udział w kilku wystawach indywidualnych (Kronika Dream Regime, Ukryty świat, Oliwa: pogranicza) i zbiorowych (m.in. Barwy NCK 2005-2007, Powiat malborski – żuławskie pejzaże, Gdańsk protestancki, Gdańsk industrialny, 2v3); jego zdjęcia znajdują się w paru publikacjach książkowych. Oprócz działalności indywidualnej aktualnie jest członkiem grupy twórczej 2v3.
Wystawę uświetni performens Teatru AMAREYA w składzie: Katarzyna Pastuszak, Agnieszka Kamińska, Aleksandra Śliwińska.
Wernisaż wraz z występem odbędzie się 10 września 2013 r. o godz. 18.00.
Wystawa potrwa od 11 do 22 września 2013.
Miejsce: www.pionova.net
Wystawa i performens Teatru AMAREYA odbywają się w ramach obchodów 10-lecia TEATRU AMAREYA.
Zrealizowano ze środków Miasta Gdańsk w ramach Stypendium Kulturalnego Miasta Gdańska
Serdecznie dziękujemy firmie PANTA za udostępnienie industrialnych pejzaży i pomoc w realizacji sesji zdjęciowych.
[1]Słowo mokuroku można tłumaczyć jako „katalog/zbiór”, a także jako „biegłość/kompetencję techniczną” (szczególnie w sztukach walki).
[2]T. Hijikata, „Inner Material/Material”, The Drama Review, tłum. na j. ang. Kurihara Nanako, tom 44 nr 1 (Wiosna)/2000, Wydawnictwo Massachusetts Institute of Technology, Massachusetts 2000,
s. 41.