Gorzów Wielkopolski/Scena dla tańca 2019: „Wczorajsze jutra” – wieczór spektakli tańca: „Przed jutrem” – reż. Marlena Bełdzikowska, „Czekając Trawnika” – chor. Anna Piotrowska

W Teatrze im. Juliusza Osterwy w Gorzowie Wielkopolskim odbędzie się wieczór spektakli tańca pt. Wczorajsze jutra. Myślą przewodnią tego projektu jest spotkanie – teatru i tańca, artystów związanych ze sztuką tańca z teatrami dramatycznymi i ich widownią. Podczas wieczoru na gorzowskiej scenie zaprezentowane zostaną dwa spektakle: Przed jutrem z choreografią i reżyserią Marleny Bełdzikowskiej oraz Czekając Trawnika w choreografii Anny Piotrowskiej.

O spektaklach: 

Czekając Trawnika

Spektakl jest swoistym monodramem na trzy aktorki, z pogranicza teatru i ruchu. Powstał w czerwcu 2013 roku w Warszawie.

Czekanie na deszcz, czekanie na trawę, na podmuch, który przeniesie moje życie w coś, co się nazywa codziennością. Codziennie przychodzę i codziennie patrzę, jak rośnie duma mego serca. MOJA TRAWA.  Jak podzielić jeden deszcz na trzy trawy? Jak próbować, jak próbować osiągnąć swój cel? Satysfakcja gwarantowana w czasach bezrobocia. Integracja starego budownictwa z nowym wymiarem architektury współcześnie przylegającej do betonowego niezrozumienia i zafascynowanej pieśni gołębia zakopanego w moim ogródku, na mojej trawie. Donikąd się spieszę, w czasie trwam, z czasem nie biegam. Generalnie nie biegamy razem. Ja tutaj stoję i czekam. Bez fajerwerków, bez gwałtownych zmian.W sumie nuda.

koncepcja, reżyseria: Anna Piotrowska

tekst: Anna Piotrowska, Joanna Żurawska-Federowicz, Łukasz Pawłowski

kreacja i wykonanie: Joanna Żurawska-Federowicz, Aleksandra Bożek-Muszyńska, Anna Piotrowska

muzyka: Michał Mackiewicz

światła: Paweł Murlik & Anna Piotrowska

realizacja: Dastin Greczyło

wznowienie: 9 grudnia 2016, Teatr Rozbark, Bytom

premiera: 24 czerwca 2013, Teatr Druga Strefa w Warszawie

produkcja: eferte_Fundacja Rozwoju Tańca

koprodukcja: Teatr Druga Strefa

Przedstawienie sfinansowane ze środków Miasta Stołecznego Warszawa Dzielnicy Mokotów w ramach projektu mufmi przedstawia.

Anna Piotrowska – choreografka, reżyserka, doktor sztuk w dziedzinie taniec, nauczycielka tańca współczesnego, tancerka, Fundator i Prezes Zarządu Fundacji Rozwoju Tańca – eferte, założycielka „mufmi” w Warszawie (1995). Stworzyła 90 autorskich choreografii i przedstawień. Od września 2014 roku kierownik zespołu Bytomskiego Teatru Tańca i Ruchu ROZBARK (od roku 2015 kierownik artystyczny). Współpracowała z izraelsko-holenderskim duetem choreograficznym Ivgi&Greben. Anna Piotrowska otrzymała nagrodę Województwa Śląskiego „Złotą Maskę 2016” za całokształt pracy, za reżyserie i choreografie spektakli dla Bytomskiego Teatru Tańca i Ruchu ROZBARK w 2015 roku. Pomysłodawczyni i koordynatorka wielu ogólnopolskich i międzynarodowych programów edukacyjno-kulturalnych, laureatka SoloDuo Dance Festival (Budapeszt 2005/2006), wielokrotnie juror SoloDuo, stypendystka British Council Awards 2004 – Young Polish Arts Entrepreneur. Anna Piotrowska uczestniczyła jako gość w festiwalu Gramigna Festival (Palermo 2007), International Poesifestival (Sztokholm 2007), Nu Dance Fest (Bratysława 2007/2008), Fabriaktionen (Berlin 2008), Working Title Festival (Bruksela 2008), jak również wielokrotnie jako gość Międzynarodowej Konferencji Tańca Współczesnego (Bytom), Międzynarodowego Festiwalu Współczesnych Form Tańca (Kalisz – główna nagroda 2007), Międzynarodowych Spotkań Teatrów Tańca (Lublin), wielokrotny gość festiwalu SoloDuo Dance Festival (Budapeszt 2005-2018). Reżyser ruchu w teatrach dramatycznych, zrealizowała autorskie produkcje dla Polskiego Teatru Tańca w Poznaniu, Wrocławskiego Teatru Pantomimy, pedagog w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej na Wydziale Teatru Tańca w Bytomiu, zrealizowała kilka przedstawień międzynarodowych: Walk_2_corner, HUG (Węgry), Laka la Mnija in the field of half of sth, Cold Fish (Norwegia), CoCo_Klimt (Słowacja), or Clitoris Landscape (close to gate No. 5) (Włochy), Recording Fields (Niemcy). We wrześniu 2015 roku spektakl w reżyserii Anny Piotrowskiej i wykonaniu Łukasza Pawłowskiego toniejestpostawartystyczna! czyli premiery nie będzie! zdobył Grand Prix XIII Ogólnopolskiego Przeglądu Monodramu Współczesnego w Warszawie i Nagrodę Główną 3. Koszalińskich Ogólnopolskich Dni Monodramu. Spektakl bless the king_nieliryczna pieśń otrzymał nagrodę na Festiwalu SzekspirOFF 2018 w Gdańsku. www.annapiotrowska.com

Aleksandra Bożek-Muszyńska – tancerka, choreografka, performerka, instruktor tańca współczesnego, trener biznesu, filolożka, uczestniczka wielu warsztatów i coachingów ruchowych. Od kilku lat prowadzi zajęcia z tańca współczesnego i improwizacji, gimnastykę dla seniorów, a także tworzy autorskie choreografie i jest aktywna na polskiej scenie tańca i performansu. Stypendystka Alternatywnej Akademii Tańca 2015 realizowanej przez Art Stations Foundation by Grażyna Kulczyk oraz Intensive Course w School For New Dance Development w Amsterdamie w 2015 roku. Od roku 2007 związana z Teatrem „Mufmi” Anny Piotrowskiej, gdzie aktualnie jest koordynatorem do spraw artystycznych i instruktorem. Zdobywczyni wielu nagród w konkursach choreograficznych (m.in. The Best Solo 2014  za solo I know №Thing na międzynarodowym festiwalu Solo&Duo w Budapeszcie) i tanecznych. Jej prace były prezentowane m.in. w Berlinie, Budapeszcie, Krakowie, Warszawie i Wiedniu. Jako freelancerka współpracowała m.in. z: Rebeccą Lazier (There Might Be Others), Anną Godowską i Sławkiem Krawczyńskim (Bataille i świt nowych dni), Yoshiko Chumą (Dead end − Ponderosa), fundacją „Appendix” (Before It Made Us Wild) czy fundacją „Strefa Wolnosłowa” (Narysowałam więcej, niż tu widać). W swojej pracy fascynuje się zarówno tym, co niewerbalne, jak i werbalne.

http://abozek.wix.com/dzikibozek

Joanna Żurawska-Federowicz – urodzona w 1970 roku w Toruniu. Aktorka, absolwentka krakowskiej PWST. Współpracowała, m.in. z Krystianem Lupą, Bohdanem Hussakowskim, Janem Peszkiem, Andrzejem Domalikiem, Krzysztofem Nazarem, Januszem Kondratiukiem, Wojciechem Solarzem, Wojciechem Nowakiem. Podczas dwumiesięcznego pobytu w Tokio brała udział w warsztatach dla aktorów polskich i japońskich, prowadzonych przez Jana Peszka i Jacka Ostaszewskiego. Od ukończenia studiów przez kilka sezonów związana była z Teatrem im. Juliusza Słowackiego w Krakowie. Zagrała w kilku spektaklach Teatru Telewizji oraz w filmach. Jako wokalistka nagrała płytę z zespołem ICHTIS. Współpracowała z hiszpańskimi artystkami: Alaitz Arenzaną i Marią Ibarretxe przy projekcie filmowym, podczas ich pobytu twórczego w warszawskim CSW. Pracowała też jako scenarzystka Constantin Entertainment Polska oraz jako montażystka. Od dziesięciu lat związana z teatrem tańca „Mufmi”.

Michał Mackiewicz – prowadzi poszukiwania w obszarach współczesnego malarstwa, designu, grafiki, abstrakcyjnych form przestrzennych, technik oświetleniowych i eksperymentalnej muzyki elektronicznej. Korzysta z nowoczesnych i unikalnych technik oświetleniowych, projektuje i dokonuje montażu specjalistycznych reflektorów i projektorów efektowych. Swoje doświadczenia zdobywał przygotowując liczne wystawy, audycje, spektakle. Współpracuje z Fundacją Rozwoju Tańca Anny Piotrowskiej jako muzyk, kompozytor. Stworzył muzykę do następujących spektakli Anny Piotrowskiej: Laka la Mnija in the process of half of sth, Cold Fish, keine eier, R.O.Z.G.R.Y.W.K.A., przesunięcie, karmienie, PRZY PRZY hedonistyczna uprzykrzona historia przyjemności, TRANSDYPTYK, Historia Brzydoty, i don’t wanna be a horse, heritage, democrtatic body, toniejestpostawartystyczna! czyli premiery nie będzie!, zagubieni w skórze, umarłam w krasie, czyli przypuszczalnie żyłam, podziemne słońca. Zajmuje się również iluminacją i scenografią. Prezentował swoją twórczość w Polsce, Niemczech, Norwegii, we Włoszech na Litwie i Węgrzech. Jego projekty to strefy artystycznego oddziaływania zaaranżowane światłem, dźwiękiem i obiektami przestrzennymi. Dzieła sztuki, do wnętrza których można wejść i samodzielnie eksplorować, multimedialne instalacje pobudzające różne zmysły.

https://soundcloud.com/lucidlines

Łukasz Pawłowski – absolwent PWST we Wrocławiu. Od roku 2002 do 2009 należał do zespołu Teatru Polskiego w Poznaniu, w którym zagrał w kilkunastu spektaklach. Jest laureatem wyróżnienia na Festiwalu Szkół Teatralnych w Łodzi (2002) za rolę Własa w Letnikach Maksyma Gorkiego w reżyserii Bożeny Baranowskiej. Jest także dramatopisarzem, scenarzystą, autorem trzech piosenek dla Krzysztofa Kiljańskiego (płyta Powrót) oraz twórcą teledysków animowanych (metodą poklatkową). Ważniejsze nagrody i wyróżnienia: pierwsza nagroda za spektakl Uczta na XXII Alternatywnych Spotkaniach Teatralnych Klamra w Toruniu – (aktor i współscenarzysta) (2014); pierwsza nagroda za spektakl WTF!? na XI Ogólnopolskim Przeglądzie Monodramu Współczesnego w Warszawie – (aktor i współscenarzysta) (2013); nagroda Klubu DKF dla filmu Wkręt na festiwalu Kameralne Lato Radom (w filmie tym zagrał główną rolę – Cieślaka, 2013); dramat Never ending sorry w II etapie Gdyńskiej Nagrody Dramaturgicznej (2013) i wiele innych. Współautor i wykonawca monodramu toniejestpostawartystyczna! czyli premiery nie będzie!, który otrzymał Grand Prix XIII Ogólnopolskiego Przeglądu Monodramu Współczesnego w Warszawie i Nagrodę Główną 3. Koszalińskich Ogólnopolskich Dni Monodramu (wrzesień 2015).

Przed jutrem

Zanim pójdę, obejrzę się raz jeszcze,

raz jeszcze spojrzę na to co było.
I zachowam w sercu.

Wspomnienia to jedna z najcenniejszych rzeczy, jakie ma człowiek. To one pozwalają nam zachować pamięć o tym, co było. Dzięki wspomnieniom możemy przywołać te same odczucia i emocje, które odczuwaliśmy kiedyś, w przywoływanej sytuacji. Dzięki wspomnieniom zwykłe przedmioty mogą stać się mostem do przeszłości. W każdej chwili coś mija i nie wraca. Czas płynie nieubłagalnie i bez przerwy. Chwila mija, ale nadal pozostaje to, co nas urzekło, zachwyciło. Wspominamy sprawy poważne i niełatwe, takie jak śmierć, choroby, rozstania. Wspominamy sprawy radosne i wspaniałe – jak miłość, przyjaźń, sukcesy. Nasze wspomnienia niosą ze sobą emocje szczęścia, ale i smutku, i rozpaczy. Pozwalają nam przeżywać szczęśliwe wydarzenia niezliczoną ilość razy. Bywa jednak, że zatapiamy się w te, które minęły i z którymi nie możemy się uporać. Wspomnienia mogą nas zatrzymać, ale mogą też dać nam siłę. To od nas zależy, czy utkniemy w miejscu pogrążeniu w smutku, czy też weźmiemy z nich to, co najlepsze i najpiękniejsze, i wyruszymy w dalszą drogę. Strata, której w życiu doświadczamy, jest dla nas czymś bolesnym – to jednak zawsze tylko przejściowy etap. Dzięki takim doświadczeniom stajemy się silniejsi. Tak naprawdę niczego i nikogo nie tracimy. Bliskie osoby pozostają zawsze blisko nas. Pozostają we wspomnieniach i w naszych sercach.

reżyseria i choreografia: Marlena Bełdzikowska
muzyka: Bartosz Straburzyński
światła: Monika Sidor

wykonanie: Monika Pluta, Monika Parafiniuk, Kinga Rabka, Olga Blachnierek, Żaneta Łąpieś, Patryk Laudański

czas trwania: ok. 25 min

Marlena Bełdzikowska – choreografka, pedagog tańca, dyplomowany instruktor tańca współczesnego. Magister sztuki. Absolwentka Akademii Muzycznej  w Łodzi  Wydziału Wokalno-Aktorskiego, specjalność choreografia i techniki tańca. Od kilku lat współpracuje z Teatrem Tańca Alter jako instruktor tańca i choreograf oraz organizując projekty taneczne i warsztaty tańca współczesnego w Polsce. Wykładowca  na Kwalifikacyjnym Kursie Instruktorskim Tańca Współczesnego w Rzeszowie (2015-2016) Współorganizator i kierownik Kursu Instruktorskiego Tańca Nowoczesnego – Formy Uliczne w Poznaniu (2014 -2015). Współtwórca ruchu scenicznego i choreografii  w teatrach dramatycznych i muzycznych w Polsce.  Jako aktorka-tancerka brała udział  w projekcie  Zemsta jest kobietą w reżyserii Pawła Kamzy, oraz w Festiwalu Era SCHAEFFERA w reżyserii Macieja Sobocińskiego. Twórczyni spektakli: Spotkania, AMMA, Przed Jutrem. Twórczyni choreografii w spektaklu VINUM w reżyserii Piotra Tetlaka, oraz w spektaklu Pociąg Czasu w reżyserii Przemysława Prasnowskiego. Współtwórca wraz z Witoldem Jurewiczem choreografii w multimedialnym projekcie mapping dance firmy Tving Stage Design. Organizator i współtwórca festiwali tańca: Drawskie Prezentacje Tańca (2016) oraz Prezentacje Tańca „LABIRYNT” (2018). Koordynator projektu Wczorajsze jutra – program spektakli współorganizowanych przez Instytut Muzyki i Tańca w ramach programu Scena dla tańca 2019. www.marwitalterart.pl

Bartosz Straburzyński – kompozytor, aranżer, producent muzyczny, muzyk rockowy. Od wielu lat gitarzysta Lecha Janerki. Autor muzyki do głośnej Ballady o Zakaczawiu (2000), a także innych spektakli Jacka Głomba (Obywatel M – Historyja, 2003; Łemko, 2007; Palę Rosję! Opowieść syberyjska, 2009; Orkiestra, 2011; Marsz Polonia, 2012 i in.) i jego filmu Operacja Dunaj. Skomponował również muzykę do filmów Przemysława Wojcieszka (Głośniej od bomb, 2001; W dół kolorowym wzgórzem, 2004) i Marka Lechkiego (Moje miasto, 2002; Erratum, 2010).

Monika Sidor – reżyser światła. Studiowała Wiedzę o Teatrze na warszawskiej Akademii Teatralnej, gdzie nawiązała współpracę – jako asystentka przy zajęciach, a także reżyser światła – z Wiesławem Komasą. Pracowała przy spektaklach m.in. Karoliny Kirsz (One same, Szosza Teatr Żydowski im. Estery Rachel i Idy Kamińskiej), Agaty Biziuk (Wesele, Teatr im. J. Osterwy w Gorzowie Wielkopolskim; Babcia mówi pa pa, Teatr Rampa w Warszawie; Heroiny, Teatr im. L. Solskiego w Tarnowie) oraz z Grzegorzem Chrapkiewiczem (Polowanie na łosia, Teatr Collegium Nobilium, Kobiety bez znaczenia, Teatr Dramatyczny w Warszawie). Współpracuje z Teatrem im. Juliusza Osterwy w Gorzowie Wielkopolskim. Na co dzień pracuje w Instytucie Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego.

Wieczór spektakli jest współorganizowany przez Instytut Muzyki i Tańca w ramach programu Scena dla tańca 2019.

***

W ramach programu Scena dla tańca, będącego programem własnym Instytutu Muzyki i Tańca, wsparcie otrzymują projekty, dzięki którym spektakle taneczne mogą być regularnie prezentowane na scenach teatralnych i w instytucjach (jak centra sztuki czy galerie) w całej Polsce. Program umożliwia także regularne gościnne prezentacje spektakli tańca na scenach tanecznych w całym kraju.