Spektakl został zbudowany w oparciu o system notacji tańca zwany butō-fu, opracowany przez Tatsumiego Hijikatę, twórcę podwalin butoh. Metamorfoza była jedną z kluczowych cech jego stylu. Kae Ishimoto podlega na scenie ciągłym przemianom: z dziewczynki staje się starą kobietą, z potwora – aniołem, z bestii zmienia się w lalkę. Nieokreślona istota, której natura nie może zostać rozpoznana, wymyka się widzom, kwestionując ideę tożsamości.
taniec: Kae Ishimoto
choreografia: Yukio Waguri
przy współudziale: Wangnin Bunmei
Kae Ishimoto pochodzi z rodziny tancerzy specjalizujących się w tradycyjnym tańcu japońskim, sama wybrała jednak studia w klasie jazzu, tańca nowoczesnego i współczesnego. W 2002 roku rozpoczęła współpracę z uznanym tancerzem butoh Yukio Wagurim, a w 2003 dołączyła do cieszącego się sławą zespołu tańca współczesnego Co. Yamada Un. W następnym roku wraz z ośmioma muzykami założyła grupę muzyczno-taneczną Wangnin Bunmei (Cywilizacja Głupców). Czerpiąc z tak różnorodnych doświadczeń, stworzyła oryginalny własny styl, będący syntezą różnych elementów i tradycji tanecznych. Wschodnią koncepcję ciała łączy artystka z ponadgraniczną wrażliwością, co pozwala na wyrażanie i eksplorowanie idei zarówno konkretnych, jak i uniwersalnych.
