Kielce: Kielecki Teatr Tańca „Święto wiosny”/„Nieustannie”/„Perła”

Kielecki Teatr Tańca zaprasza 21 września 2013 roku na inaugurację sezonu. Tego wieczoru zostaną pokazane 3 spektakle: Święto wiosny (chor. Angelin Preljocaj), Nieustannie (chor. Ryszard Kalinowski), Perła (chor. Małgorzata Ziółkowska).

Święto wiosny

Premiera Święta wiosny w choreografii Angelin Preljocaj’a odbyła się w 2001 r. w Staatsballett Berlin. W premierze udział wzięli tancerze Ballet Preljocaj i Staatsballett Berlin. Preljocaj rozgrywa akcję spektaklu w minimalistycznej scenografii. W przestrzeni, w której dokonana zostanie ofiara, znajdują się sześciany imitujące trawiasty grunt. Ta oszczędna, surowa sceneria uwydatnia pierwotną, silną relację pomiędzy naturą a człowiekiem. Staje się nie tyle tłem, co współuczestnikiem barbarzyńskiego obrzędu. Choreografia Preljocaja uwydatnia rozdźwięk pomiędzy konstytutywnym, pierwotnym związkiem człowieka z naturą, a kruchą, złudną relacją z drugim człowiekiem. Dramatyzm rozgrywających się wydarzeń spotęgowany jest realistycznym ukazaniem relacji i agresji. Mężczyźni obserwują zmysłowo poruszające się kobiety. Narasta energia witalnej seksualności. Soczystość i gwałtowność ruchów potęguje współodczuwanie tworzących się par. W rytmicznym pędzie Gromada wpada w trans, podczas którego przenika przez nią myśl naznaczenia ofiary. Staje się to niepostrzeżenie. Gromada otacza Wybraną ze wszystkich stron. Ona rozpaczliwie próbuje uciec z rytualnego kręgu, szarpie się, dziko i gwałtownie broni swego istnienia. Jest świadoma nieuchronności własnego, okrutnego losu, mimo to pierwotne instynkty każą jej zawzięcie walczyć. Grupa pozostaje nieugięta. Zdziera z Wybranej ubranie, by dokonać rytualnego gwałtu. Upokarzana ofiara zapamiętale broni się nadal, jednak finał obrzędu zbliża się nieuchronnie…

muzyka IGOR STRAWIŃSKI
choreografia ANGELIN PRELJOCAJ
premiera 16.03.2013

Nieustannie 

Mówią, że jest w człowieku ogromna potrzeba bycia z kimś, wręcz immanentna dążność do odnalezienia siebie w drugim… tak więc wciąż szukamy, wypatrujemy i usiłujemy pochwycić pojawiającą się na horyzoncie naszych pragnień szansę, by rzeczywiście i ostatecznie zbliżyć się do kogoś, kogo tak bardzo chcielibyśmy nazwać swoim przeznaczeniem… Ale co robimy gdy się to stanie, gdy znajdziemy, jak się nam wydaje, to dopełnienie siebie? czy potrafimy się tym w pełni ucieszyć? zachwycić? Tak łatwo się zniechęcamy, porzucamy pierwsze zauroczenie i znowu podążamy za… czym? Obyśmy nie szukali zbyt długo…

Premiera odbyła się 24 czerwca 2012 roku
Czas trwania – 20 min
Choreografia
Ryszard Kalinowski

Perła

Podobno nie ma jednakowych pereł. Tak jak nie ma jednakowych kobiet. Jednakże każda kobieta znajdzie wspólny mianownik z drugą kobieta. Każda będzie niejako jej perłowym, pięknym bądź nie, odbiciem… Nie trzeba kobiety ubierać, malować ani przyozdabiać niczym, żeby znaleźć w nich piękno… Podobnie jak perle wystarczy być perłą. Obydwie jednak, i kobieta i perła tworzą wyjątkowo magiczny obraz…piękna… Każda kobieta jest dla mnie perłą.

Premiera odbyła się 24 czerwca 2012 roku
Czas trwania – 5 min

Choreografia, kostiumy – Małgorzata Ziółkowska