Fot. Bartek Sowa
Dom Bernardy Alba i Poławiacze papieru w reżyserii i choreografii Zbigniewa Szymczyka to najnowsze spektakle przygotowane w ramach Sceny Małych Form Wrocławskiego Teatru Pantomimy. Tym razem zostaną zaprezentowane z okazji otwarcia Centrum Konferencyjnego Targów Kielce w Kielcach. Mieszkańcy Kielc i okolic oraz zaproszeni przez organizatorów goście, będą mieli okazję zobaczyć przedstawienia Wrocławskiego Teatru Pantomimy 28 sierpnia 2013 w siedzibie Targów Kielce na ul. Zakładowej 1. Bezpłatne wejściówki na otwarcie Centrum Konferencyjnego i spektakle WTP będą dostępne u organizatorów.
Dom Bernardy Alba
Sztuka Lorki odczytana została jako historia wyznaczania granic dozwolonych form seksualności oraz definiowania tego, co jest normalne, moralne i naturalne. Źródłem egzystencjalnego dramatu staje się swoista szczelina pomiędzy ciałem, pragnącym rozkoszy i bliskości, a jego reprezentacją. Matka, starająca się wyobcować córki wobec popędowej natury ciała, wprowadza do porządku domowego dyscyplinę – efektywny instrument władzy nad tożsamością każdej z nich. W tym domu nie okazuje się rodzicielskiej miłości, nie ma pobłażania wybrykom młodości. Każda oznaka emancypacji zostaje brutalnie obalona. Niebezpieczna gra pomiędzy budzącym się pożądaniem, a zniewalającym wpływem matki rozpoczyna się wtedy, gdy w domu pojawia się mężczyzna.
reżyseria i choreografia: Zbigniew Szymczyk
scenografia: Marek Tybur
kostiumy: Wanda Kowalska
opracowanie muzyczne: Jacek Aumüller, Piotr Salaber, Zbigniew Szymczyk
reżyseria światła: Bary
asystent reżysera: Magdalena Górnicka
obsada: Bernarda Alba – Ewa Czekalska, Maria Josefa – Katarzyna Sobiszewska, Angustias – Agnieszka Kulińska, Magdalena – Agnieszka Dziewa, Amelia – Agnieszka Charkot, Martirio – Paulina Joźwin, Adela – Monika Rostecka-Komorowska
Poławiacze papieru
Tajemniczy K. to typowy everyman, bohater zniewolony i zagubiony, który staje przed upersonifikowaną alegorią władzy i systemu urzędniczego sterującymi jego działaniami. Przechodzący przez tryby machiny urzędniczej K., z każdym dniem pogrąża się w coraz bardziej absurdalnej rzeczywistości, a walka z systemem zdaje się nie mieć końca. Przedstawienie zrealizowano w konwencji teatru absurdu, gdzie autonomiczna wizja świata nabiera charakteru parabolicznego. Odrzucone zostały związki przyczynowo-skutkowe, a włączono do fabuły elementy nadrealizmu. Jedną z głównych inspiracji była specyfika języka urzędniczego, jako niedoskonałego środka komunikacji podatnego na socjotechniczne nadużycia.
Scenariusz, reżyseria i oprac. muzyczne: Zbigniew Szymczyk (w przedstawieniu wykorzystano muzykę Wojciecha Kilara z filmów: Salto i Perła w koronie, tradycyjną muzykę klezmerską i utwór Time Lapse Michaela Nymana)
scenografia i kostiumy: Marek Tybur
obsada: K. – Mariusz Sikorski, Sędzia – Artur Borkowski, Komornik – Radomir Piorun, Nowy – Zbigniew Szymczyk, Bliźniak I – Mateusz Kowalski, Bliźniak II – Robert Wieczorek
