Wychodząc od myśli, że człowiek zawsze stoi wobec możliwego i niemożliwego, że nieodłącznie towarzyszą mu nicość i śmierć, spektakl stawia pytanie: Czym jest pamięć, czas i przestrzeń? Pomysł przedstawienia narodził się podczas długiej rozmowy obojga artystów w Wiedniu w 2010 roku. Pracę nad duetem rozpoczęli w Paryżu latem 2011 roku, a zakończyli tuż przed Festiwalem.
taniec, choreografia: Ko Murobushi i Batarita
muzyka: XRC Balázs Kovács
światło: Zoltán Pelle
Ko Murobushi – jeden z najsławniejszych na świecie mistrzów butoh, w Japonii uważany za głównego kontynuatora koncepcji butoh Hijikaty. W 1968 roku pod okiem Hijikaty rozpoczął studia, które przerwał, by móc doświadczyć życia jako yamabushi – mnich żyjący w górach. Powróciwszy z odosobnienia, założył wraz z Ushio Amagatsu i Akajim Maro grupę Dairakudakan, dzisiaj jeden z najbardziej cenionych i rozpoznawalnych na Zachodzie zespołów butoh. W 1974 roku stworzył Ariadone – kolejną grupę tańczącą butoh, tym razem wyłącznie z udziałem kobiet; jej liderką została Carlotta Ikeda. Następnym krokiem było powołanie do życia w 1976 roku zespołu męskiego Sebi. Oba zespoły rozpoczęły współpracę i wkrótce za ich sprawą butoh zostało zaprezentowane w Europie. W 1978 roku Murobushi odniósł w Paryżu sukces, wystawiając spektakl Le dernier Eden – Porte de l’au – De la. W 1981 roku odbył roczne tournée po Europie z zespołem Ariadone.
Prowadził warsztaty butoh na całym świecie, oprócz Europy także w Indiach, Meksyku i w USA (w Nowym Jorku).
W swych choreografiach Murobushi nieustannie podejmuje wyzwania, które umożliwiają ciągły rozwój butoh. Kontynuuje otwieranie tego tańca na inspiracje płynące z całego świata, ani na chwilę nie zapominając o głębokim zakorzenieniu butoh w tradycji japońskiej.
Batarita – choreografka, tancerka, reżyserka.
Ukończyła choreografię na Węgierkiej Akademii Tańca. W jej spektaklach widać silne wpływy kultury azjatyckiej, a zwłaszcza butoh, którego uczyła się pod okiem Carlotty Ikedy, Ko Morobushiego i Yoshito Ōno, przyswajając sobie nie tylko technikę, ale także filozofię tańca. Współpracę z Yoshito Ōno w Kazuo Ohno Dance Studio umożliwiło jej stypendium Japan Foundation (Uchida Fellowship).
Uczestniczyła w wielu prestiżowych programach stypendialnych, m.in. Company Ixkizit (Francja), DanceWEB (Austria), Asia-Europe Foundation (Japonia), Unesco-Aschberg Foundation (Tajlandia), Royaumont Foundation (Francja) oraz Hooyong Performing Art Center (Korea). Jako choreograf pracuje od 2001 roku, ucząc tańca i tworząc własne spektakle. W 2003 roku otrzymała nagrodę dla najlepszego choreografa podczas XI Międzynarodowych Prezentacji Współczesnych Form Tanecznych w Kaliszu. W 2009 roku zadebiutowała jako reżyserka w Węgierskiej Operze Narodowej.
Ceny biletów: na jeden spektakl – 30 zł, na obydwa spektakle – 50 zł
Bilety do nabycia w kasie Muzeum Manggha:
od wtorku do niedzieli w godzinach 10.00–17.30
oraz przed spektaklem
