Fot. Jihyé Jung
Protetyczne wzmacnianie ciała poprzez działania polegające na przenikaniu się organicznego z nieorganicznym, maszyny z tkanką, należy do głównych zainteresowań Stelarca. Do początkowo stosowanych protez nieorganicznych z czasem dołączyły też organiczne – hodowane in vitro lub in vivo. Artysta angażuje robotykę i biomedycynę w proces zasiedlania własnego ciała traktowanego jako środowisko dla nanomaszyn lub genetycznej chimery. Ciało bowiem nie jest tu przypisane do jednego użytkownika i – jak pokazują realizacje Stelarca – może być ono zdalnie sterowane poprzez impulsy elektryczne albo wykorzystywane akustycznie. Prezentacja prac przez ich autora będzie okazją do zapoznania się z kontekstami i kulisami ich realizacji, możliwościami technologicznymi, oczekiwaniami, a także ograniczeniami i ryzykiem, jakie ponosi performer tak radykalnie angażujący własne ciało.
