Łaskawa pani, jesli pani jest doswiadczonym lekarzem, to ja jestem doswiadczonym chorym
(F. Dostojewski, Bracia Karamazow, tłum. A. Wat)
Jestem pacjentem zakażonym bakterią zwaną butoh.
Istotą butoh jest zaproszenie do wejscia w głębię własnego serca. Widza wręcz zmusza do tego ekstremalnie wolny ruch tancerza. Butoh nie odwołuje się do żadnej idei czy emocji i nie jest medytacją, a jednak pozwala widzom doswiadczyć katharsis. Pragnę stać się kawałkiem sceny, która tańczy upływ czasu. Bardziej niż z dziełem chcę się konfrontować z samym sobą, rozmawiające z własnym sercem i ciałem. Tańczę skrajnie intymny taniec, niepodległy językowi. Tańczę upływ czasu, który jest jak kawałek tkaniny powstającej przez ponad trzydzieści lat.
Kyōkatabira* – śmiertelny całun ciała – utkany jest z prawdy, groteski, ruin, chwały i nędzy, głupoty, godności ciała, niezdarności, pragnienia, piękna, zewnętrzności, fałszerstwa, niewiadomego, ambicji, mroku, bakterii, Erosa, sacrum i profanum, odwróconego porządku, eleganckiego okrucieństwa, mojego trzynastokrotnego pogrzebu w 2012 roku. Przędzą są także urojenia, szaleństwo, bieg, napięcie, godnosć ciała, zdrada, samotnosć… W miarę zmieniającego się rozpoznania, w miarę słabnącego serca i słabnącego ciała ruszajmy na przechadzkę we wnętrzu trumny.
Daisuke Yoshimoto
*kyōkatabira – w obrządku buddyjskim białe kimono, lniane lub bawełniane, w które ubiera się zmarłego
Daisuke Yoshimoto – tancerz, choreograf, pedagog. W 1967 ukończył kierunek sztuka na Wydziale Teatru Uniwersytetu Nippon. Po raz pierwszy odwiedził Polskę w 1972 jako inspicjent tokijskiej grupy Ner-Kyogen, która przyjechała na 3. Międzynarodowy Festiwal Teatrów Studenckich we Wrocławiu. Obejrzał wtedy spektakl Apocalypsis cum figuris w reżyserii Jerzego Grotowskiego, co, jak mówi sam Yoshimoto, w istotny sposób wpłynęło na jego życie i twórczosć. W kolejnych latach asystował Kazuo Ōno podczas tworzenia jego najgłosniejszych spektakli:
Podziwiając La Argentinę (1977) i Moja matka (1981).
Jako tancerz butoh zadebiutował, mając czterdziesci lat. Pierwszy spektakl – Głowa kobiety ptaka – zaprezentował w 1983 w Tokio. Współpracował m.in. z Kazuo Ōno, Hisayo Iwakim i Shojim Kojimą. Wielokrotnie występował w Europie i Azji. Do jego najbardziej znanych spektakli należą m.in.: A Wedding Dance Party of Gala Chew Duchess (Weselna uroczystość taneczna księżnej Gali Chew, 2000), Eros and Thanatos (Eros i Tanatos, 2005), Ten ku yoran (Kołyska nieba, 2006). W 1991 Daisuke Yashimoto przybył do Polski z pierwszym solowym występem na zaproszenie Andrzeja Sadowskiego z krakowskiego Teatru Mandala. W latach 90. regularnie prezentował polskiej publicznosci kolejne spektakle z cyklu inspirowanego tematyką smierci i obrzędów żałobnych. W 2010 tańczył w Teatrze Wielkim w Warszawie spektakl Ruined Body (Ruiny ciała), do którego muzykę skomponował i wykonywał na żywo Jacek Ostaszewski z grupą Osjan.
Bilety – 35 zł (normalny) i 25 zł (ulgowy) – do nabycia w kasie Muzeum Manggha:
od wtorku do niedzieli w godzinach 10.00–17.30 oraz przed spektaklem
