Fot. materiały organizatorów
Anna Peschke w Ogrodzie Elzy, której partnerować na scenie będą jedynie przedmioty: manekiny i peruki, po mistrzowsku wcieli się w postać kobiety-lekarza w obozie koncentracyjnym. Jej przedstawienie dotykać będzie zagadnień estetyzacji okrucieństwa, a także związków pomiędzy faszyzmem i erotyką oraz ich obecności w świecie popkultury.
Postać pozbawionej skrupułów kobiety-lekarza w obozie koncentracyjnym czy też kobiety-oficera SS od dawna nawiedza płytkie obszary popkultury. Pomiędzy symbolem seksu a potworem, pomiędzy sadomasochistycznymi fantazjami a ucieleśnieniem niewyobrażalnej przemocy jest ona swoistym fenomenem, który funkcjonuje zarówno w powieściach brukowych, filmach kina klasy B, jak i w sztuce awangardowej. Tytułowa Elza – protagonistka filmów w reżyserii Don Edmondsa (m.in.Elza – Wilczyca z SS z 1975 roku) – to ikona filmów gatunku nazi-eksploatacja czyli niskobudżetowych produkcji bazujących na najniższych ludzkich instynktach: przemocy, wulgarności, okrucieństwie. Elza jest także symbolem brutalnej rzeczywistości czasów II wojny światowej, roli kobiet w świecie przemocy, estetyzacji okrucieństwa oraz związków pomiędzy faszyzmem i erotyką.
Z recenzji:
„Ten spektakl (…) w żadnym momencie nie ześlizguje się w tanie efekciarstwo. Słów tu niewiele. Jeśli się pojawiają, to w tekstach banalnych starych kabaretowych piosenek o miłości (…). Przez resztę czasu na scenie panuje milczenie. Anna Peschke nie musi objaśniać, kim akurat jest jej przechodząca ciągłe transformacje kobieta-nazistka. Wystarczy, że gra. Jest sadystką, wampem, zwykłą dziewczyną. Kto nie był, niech żałuje.”
Iwona Sobczyk, Tak smakuje swastyka, „Gazeta Wyborcza Katowice”
Anna Peschke – niemiecka artystka działająca w obszarze sztuk performatywnych i wizualnych – wciela się w tytułową Elzę, pokazując całą złożoność kreowanej przez siebie postaci. Udaje się jej jednocześnie przywołać zbiorowe wyobrażenia na temat ikony czasów nazizmu i czasów popkultury oraz pokazać psychologicznie skomplikowane oblicze kobiety-doktora w obozie koncentracyjnym. Przedstawienie zrealizowane zostało w konwencji kabaretu, a także w stylistyce teatru plastycznego i teatru przedmiotu („pacjentki” Elzy odgrywają m.in. kobiece manekiny i peruki). Anna Peschke stworzyła spektakl przejmujący i odważny, a zarazem dojrzały artystycznie. Wyszukana estetyka oraz liryczne, wykonywane na żywo songi kontrastują tu z mrożącym krew w żyłach okrucieństwem.
Projekt Materia Prima. 3. Międzynarodowy Festiwal Teatru Formy. Bieguny Kultury jest finansowany z funduszy EOG pochodzących z Islandii, Liechtensteinu i Norwegii, oraz ze środków krajowych.
