Na zdjęciu: Saburo Teshigawara i Rihoko Sato. Fot. Aya Sakaguchi
Ośrodek Dokumentacji Sztuki Tadeusza Kantora CRICOTEKA i kuratorka Anna Królica zapraszają na pokaz spektaklu ON A SUNNY DAY Saburo Teshigawary/KARAS (Japonia) i Amareya Theatre & Guests, który odbędzie się w ramach programu Maszyna choreograficzna 2015 – Schlemmer. Analogie oraz polsko-japońskiego projektu teatralnego Kantor_Tropy, zainicjowanego przez Panią Misako Ueda (Theatre X, Tokio) oraz dr Katarzynę Pastuszak.
Spektakl inspirowany twórczością Tadeusza Kantora ma na celu wydobycie i nowe odczytanie „śladów” pozostawionych przez tego niezwykłego twórcę. Saburo Teshigawara odczytuje Kantora przez pryzmat tekstów i wrażliwości Brunona Schulza, którym jest zafascynowany od kilku lat.
Kantor sprawia, że myślę o kimś całkowicie przemoczonym od deszczu.
Schulz sprawia, że myslę o kimś, kto patrzy w słońce, które wyszło zaraz po deszczu.
Ale nikt nie wie, kiedy przyjdzie słoneczny dzień.
Może dlatego, że ciała obu tych osób już są jak deszcz.
Te ciała są upadkiem, nie dosłownie, ale fizycznie.
Twój wewnętrzny deszcz nieustannie pada z jakiejś nieskończenie ogromnej wysokości.
I nawet jeśli na zewnątrz jest słonecznie, ci ludzie są wiecznie przemoczeni, bo wewnątrz nich ciągle pada. [Saburo Teshigawara]
Biogramy twórców i zaproszonych gości KANTOR_TROPY
Koncept i reżyseria: Saburo Teshigawara
Choreografia: Saburo Teshigawara
Wykonanie: Saburo Teshigawara, Rihoko Sato, Katarzyna Pastuszak, Agnieszka Kamińska, Aleksandra Śliwińska
Asystent choreografa: Rihoko Sato, Katarzyna Pastuszak
Scenografia: Saburo Teshigawara
Reżyseria świateł: Saburo Teshigawara
Muzyka: Joanna Duda, Saburo Teshigawara
Asystent ds. oświetlenia: Hiroki Shimizu
Garderoby/asystent produkcji: Eri Wanikawa
Koprodukcja: Misako Ueda – Theatre X (Tokio), KARAS, EPIDEMIC (Richard Castelli, Florence Berthaud, Chara Skiadelli, Claire Dugot)
Premiera: 29.10.2015, Gdański Teatr Szekspirowski
Jedną z wczesnych idei Tadeusza Kantora była próba rozwiązania problemu Orfeusza, który dotyczył wykreowania nowego języka artystycznego, zdolnego do nadania ciała/fizycznego kształtu minionym postaciom, wydarzeniom oraz miejscom. Jednym z pomysłów reżysera na rozwiązanie dylematu Orfeusza była inscenizacja teatru pamięci. Wychodząc od tego aspektu pracy Kantora, chciałabym prześledzić wątki cielesne w praktyce Tadeusza Kantora, a następnie odnieść je do współczesnej choreografii. (Anna Królica)
Projekt „Kantor_Tropy” jest w pewnym sensie kontynuacją prób podejmowanych przez Kantora, Hijikatę, Schulza. Wraz z artystami z Japonii szukamy własnego języka artystycznego komunikującego doświadczenie współczesnego człowieka – w COLLAGE jest to człowiek dźwigający historię swoją i świata, który go otacza; w ON A SUNNY DAY, jest to człowiek będący ciałem-deszczem… Bytem stojącym pomiędzy przeszłością, teraźniejszością i przyszłością, szybą po której spływają krople, burzą, która płacze deszczem… Ciało wypełnione deszczem, jak i ciało zanurzone w historii, komunikują prawdę fizycznego doświadczenia, stają się ucieleśnieniem ułamków czasu, do którego nie mamy bezpośredniego dostępu w codzienności (Katarzyna Pastuszak)
SABURO TESHIGAWARA (ur. 1953; prawdziwe imię Tsuneyasu Teshigawara) — wybitny japoński choreograf i tancerz, twórca nowatorskich spektakli tanecznych, harmonijnie łączących perfekcyjny taniec z grą światła i muzyki, autor scenografii, projektów światła i kostiumów do wszystkich swoich przedstawień. Teshigawara studiował rzeźbę, taniec klasyczny i pantomimę. Od 1981 roku tworzy choreografie solowe. W 1985 roku założył wraz z Kei Miyata zespół tańca współczesnego KARAS, którym kieruje. Stworzył ok. 40 spektakli prezentowanych z sukcesem w europejskich stolicach tańca. Od 2006 roku wykłada na Uniwersytecie św. Pawła w Japonii. Najszerzej prezentowane jego choreografie to m.in.: Bones in Pages (1991 i 2003), Noiject (1992), Here to Here (1995), I Was Real Documents (1996), Absolute Zero (1998), Luminous (2001). Otrzymał wiele nagród, m.in. jedną z głównych nagród na międzynarodowym konkursie choreograficznym Bagnolet w Paryżu w 1986 roku (za Kaze no sentan). Saburo Teshigawara jest także autorem choreografii dla kilku cenionych zespołów, m.in.: White Cloud Under the Heels cz. I i II dla Frankfurt Ballet (na zaproszenie Williama Forsythe’a, 1994 i 95) oraz Air dla Baletu Opery Paryskiej (2003). Od 2014 Teshigawara wykłada na wydziale Scenografii, Dramatu i Tańca na Uniwersytecie Tama. W latach 2006–2013 wykładał w College of Contemporary Psychology, St. Paul’s (Rikkyo) University w Japonii.
DR KATARZYNA PASTUSZAK (ur. 1980) — tancerka, reżyser, teatrolog, tłumacz, w latach 2009–2014 Kurator Gdańskiego Festiwalu Tańca (Klub Żak). Od 2003 współtworzy Teatr Amareya. W 2015 nominowana do prestiżowej nagrody Splendor Gedanansis za reżyserię spektaklu Nomadka. Zdobywczyni prestiżowego stypendium Młoda Polska 2015 na realizację projektu Kantor_Tropy. W grudniu 2014 nakładem wydawnictwa Universitas ukazała się jej książka pt. Ankoku butô Hijikaty Tatsumiego – teatr ciała-w-kryzysie. Występowała we wszystkich grupowych produkcjach Teatru Amareya 2003–2015 oraz w projektach z twórcami zagranicznymi – np. The Power of Nature z grenlandzką storytellerką Louise Fontain (2013, Norwegia), Dream Regime z Gekidan Kaitaisha czy Mandala życia i śmierci w reżyserii Atsushiego Takenouchiego (2005). Spektakl Nomadka w reżyserii K. Pastuszak został zaprezentowany podczas 11. International Dance and Theatre Festival w Theatre X w Tokio i w Sisimiut Kulturhus na Grenlandii oraz w Teatrze Narodowym Grenlandii w Nuuk. Teatr Amareya prowadzony przez Pastuszak został rekomendowany przez jury Polskiej Platformy Tańca 2014 do prezentacji swojej twórczości w ramach bloku Wizytówka artysty.
Projekt realizowany przez Katarzynę Pastuszak w ramach stypendium Młoda Polska 2015 MKiDN oraz ze środków Miasta Gdańsk.
Projekt odbywa się dzięki wsparciu Agency for Cultural Affairs Rządu Japonii w ramach grantu w roku rozliczeniowym 2015.
Koproducentami i partnerami projektu są: Miasto Gdańsk; Theatre X (Tokio) – Misako Ueda; Nadbałtyckie Centrum Kultury Gdańsk; Instytut Polski Tokio; Instytut Adama Mickiewicza; Ośrodek Dokumentacji Sztuki Tadeusza Kantora – Cricoteka; Gdański Teatr Szekspirowski.
Więcej informacji o projekcie Maszyna choreograficzna 2015:
www.news.cricoteka.pl/maszyna-choreograficzna-schlemmer-analogie
