Kraków/Projekt „Maszyna choreograficzna”: „Abdrücke” – dwie instalacje taneczne Anny Konjetzky

Zdjęcie: Kraków/Projekt „Maszyna choreograficzna”: „Abdrücke” – dwie instalacje taneczne Anny Konjetzky

Abdrücke. Fot. materiały organizatorów.

Wersja do druku

Udostępnij

Sahra Huby siedzi w szklanym domu, rozebrana do bielizny, w klatce niczym zwierzę, na wystawie niczym interesujący skarb. Ledwo starczy jej miejsca, by rozciągnąć kończyny, wyprostowanie się jest niemożliwe. A więc kuli się niespokojnie w tym jasnym, pustym sześcianie. Kiedy próbuje wyciągnąć ramiona albo wyprostować nogi, śledzimy jej napięte wyrazy twarzy. Dla tych, którzy lubią jeszcze bardziej intymne sytuacje, na ścianie wyświetlany jest niedyskretny film pokazujący wszystkie szczegóły i opisujący prywatny dziennik tego odizolowania, jednocześnie odwracając ich wzrok od żywego obiektu tej ciekawości. I w ten sposób czyni się perwersję podglądacza doskonałą. W międzyczasie objekt, kobieta publiczna, zaczyna się łamać. Sapie, obraca się. Im więcej się porusza, tym szybszy i głośniejszy jej oddech. Jej skóra poci się, w szklanej trumnie rośnie wilgotność i temperatura. Jawnie obserwowana z cienia, próbuje nawiązać kontakt. Rysuje autoportrety – rysunki węglem, pospiesznie rzucone na papier niczym wołania o pomoc. Następnie wysuwa je przez wąskie otwory w ścianach swego więzienia. Jest tam kto? I czy oni, czy my zaczniemy naprawdę ją widzieć? Anna Konjetzky, która umieściła te wzniośle uparte pytania w pierwszej części dyptyku, nie ufa naszym lubiącym komunikację czasom. Ale nie na tyle, aby przestać wysyłać wiadomości z samotności naszego “Ja”. I największe wrażenie robi to w „Abdrücke” – Tekst jury Katji Werner dla Niemieckiej Platformy Tańca 2012.

Abdrücke: ten taniec-instalacja tworzy napięcie pomiędzy geometryczną, anonimową miejską przestrzenią a miękką, plastyczną intymnością ciała, za pomocą tańca, wideo i rysunków. Tancerka znajduje się wewnątrz szklanego sześcianu (szkło jest pokryte folią odblaskową).  Tancerka może tu badać samą siebie ruchami i rysunkami, a także stworzyć zapis tego, co widzi; czyni siebie wieczną, jednocześnie siebie kwestionując i analizując. To prawie jak prowadzenie dziennika i pozostawianie śladów.

W drugiej części wieczoru, Abdrücke folgen, publiczność poniekąd wpada do środka sześcianu, wchodzi do środka tancerki. Nie ma już rozdzielenia pomiędzy tancerką a widownią, otaczającej scenę z czterech stron, oddzielonej tylko kamerami i oświetleniem. Za widownią znajdują się cztery ekrany ze wszystkich czterech stron, które pokazują nie tylko obraz na żywo, ale także nagrania z otoczenia tancerki – dokumenty, paszporty, konta bankowe – dowody na istnienie, tożsamości, wymiary… Im bliżej próbuje się opisać, zobaczyć szczegóły pod mikroskopem, tym bardziej rozmazanym stają się obrazy.

Choreografia, koncepcja, instalacja: Anna Konjetzky
Choreografia, taniec, rysunki: Sahra Huby

Förderer: Bayerischen Landesverband für zeitgenössischen Tanz (BLZT) aus Mitteln des Bayerischen Staatsministeriums für Wissenschaft, Forschung und Kunst und Kulturstiftung der Stadtsparkasse München Mit freundlicher Unterstützung des Muffatwerks München.

Bayerischen Landesverband für zeitgenössischen Tanz (BLZT) aus Mitteln des Bayerischen Staatsministeriums für Wissenschaft (miniaturka) Forschung und Kunst und Kulturstiftung der Stadtsparkasse (miniaturka)Muffatwerk (miniaturka)

Supported by the NATIONALES PERFORMANCE NETZ (NPN) International Guest Performance Fund for Dance, which is funded by the Federal Government Commissioner for Culture and the Media on the basis of a decision by the German Bundestag.

NPN (miniaturka)

Maszyna choreograficzna 2014 program

***

Projekt Kto inspiruje? Tadeusz Kantor! ma na celu zaprezentowanie procesu dostrzegania i ujawniania obecności związków pomiędzy ideami Kantora a zjawiskami w historii teatru, sztuk wizualnych, jak też w dziedzinach dotąd nie kojarzonych w sposób oczywisty z twórczością polskiego artysty – jak taniec, muzyka i szeroko rozumiany obszar działań performatywnych. Na realizowany w kilku odsłonach w 2013 i 2014 roku projekt złożą się wystawy, działania performatywne oraz wydawnictwa.

 

Cykl spektakli ujętych klamrą Maszyny choreograficznej jest kontynuacją poszukiwań wspólnych punktów pomiędzy twórczością Tadeusza Kantora a młodą polską choreografią. Pierwsza edycja Maszyny choreograficznej, w ramach projektu Kto inspiruje? Tadeusz Kantor! odbyła się w roku 2013. Projekt jest nowatorskim odniesieniem do twórczości Tadeusza Kantora poprzez choreografię i taniec współczesny. Takie spojrzenie ma celu otwarcie się Cricoteki nieznane dotąd konteksty i interpretacje. Punktem wyjścia do stworzenia programu performatywnego jest rozpoznanie dotyczące niemal stałej obecności zgadnienia ciała w dorobku Kantora, a przede wszystkim — w kontekście jego happeningów i teatralnych poszukiwań.

Tekst kuratorski Maszyny choreograficznej (Anna Królica)

Bilety na poszczególne koncerty w cenie 15 zł i 10 zł

Bilety będą dostępne na stronie http://bilety.cricoteka.pl, w Cricotece przy ul. Nadwiślańskiej 2-4 w godzinach otwarcia oraz przed rozpoczęciem pokazów.

Rezerwacje: rezerwacje@cricoteka.pl

Projekt dofinansowany ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

MKiDN dofinansowanie (miniaturka)

KALENDARIUM

ARCHIWUM WYSTAWIEŃ

godz. 19:00

Kraków: Ośrodek Dokumentacji Sztuki Tadeusza Kantora Cricoteka, ul. Nadwiślańska 2-4

W ramach naszej witryny stosujemy pliki cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb.

Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu końcowym.

Kliknij tutaj, aby dowiedzieć się więcej.

Close