Fot. Maarten Vanden Abeele.
I SOLO MENT to poprzeplatane podwójne solo, w którym dwie wybuchowe i namiętne jednostki znajdują się na scenie razem, ale w emocjonalnym odizolowaniu.
Mężczyzna: tworzy bezpieczną przystań, jest wierny samemu sobie, wolny od kompromisów ze światem zewnętrznym. Izolacja, władza i skrajności rządzą. Narzucona samemu sobie izolacja przechodzi w samotność.
Kobieta: jego kontrapunkt. Obserwuje, wpływa i odzwierciedla. Ciągnięta tam i z powrotem pomiędzy jego światem a społeczeństwem. Zrozumienie i podziw, brak zrozumienia i potrzeba kontaktu. Nietknięte ciała. Zdesperowane ciała.
Arne Van Dongen skomponował muzykę, tym razem zainspirowaną przez muzykę i teksty Nicka Cave’a and the Bad Seeds. Niek Kortekaas zaprojektował scenografię. Bernie Van Velzen odpowiada za projekt wideo i oświetlenia. Praca fotografa Toma Van den Broek jest znaczącą częścią dzieła.
„I SOLO MENT”, poruszające, złożone i powiązane wewnętrznie podwójne solo o izolacji, samotności i pragnieniu kontaktu. (…) trzyma w napięciu do ostatniej sekundy i zapada w pamięć” (De Groene Amsterdammer).
Wycieńczające przedstawienie o potrzebie połączenia (…) Zacząć występ od śmierci to proszenie się o kłopoty. Proszę spróbować przebić tę przejmującą scenę. Ale Van den Broek udaje się zbudować napięcie aż do punktu kulminacyjnego: jeszcze zimniejszego zakończenia. (de Volkskrant)
Vereniging voor Schouwburg- and Concertgebouwdirecties nominowało „I SOLO MENT” do nagrody Zwaan za najlepszą produkcję taneczną sezonu 2008/2009: ’umęczone podwójne solo, w którym dwie jednostki – wspaniali tancerze Cecilia Moisio i Dario Tortorelli – odsłaniają swoją złożoną, wzajemną miłość pod czterema lampami studyjnymi, nie dotykając się ani razu. Zaskakująca choreografia z bardzo mocnym początkiem. (Jury tańca VSCD)
koncepcja i choreografia: Ann Van den Broek
taniec: Cecilia Moisio, Dario Tortorelli
kompozytor muzyki: Arne Van Dongen
edycja i miksowanie muzyki: Arne Van Dongen i David Van Bouwel
scenografia: Niek Kortekaas
fotografia: Tom Van den Broek
projekt wideo i oświetlenia: Bernie van Velzen
porady: Marc Vanrunxt
stylizacja: Ann Van den Broek
Premiera: 2008, Haga, Holandia
I SOLO MENT wyprodukowany został przez WArd/waRD (NL/BE) we współpracy z Korzo producties (Haga, Holandia) oraz ccBerchem (Antwerpia, Belgia) ze wsparciem finansowym Ministerstwa Edukacji, Kultury i Nauki oraz Urzędu Miasta Hagi. I SOLO MENT otrzymało grant z Holenderskiego Funduszu Sztuk Performatywnych.
Ann Van den Broek – WArd/waRD
WArd/waRD to holendersko-flamandzka grupa taneczna choreografki Ann Van den Broek. Od 2000 roku Van den Broek udało się zdobyć solidną pozycję na międzynarodowej scenie tańca dzięki jej jasnemu, przystępnemu idiomowi tanecznemu i charakterystycznej estetyce. Kluczowe słowa w jej twórczości to „wzorce ludzkich zachowań”, „stany umysłu” i wrażenia, które wynikają z konfrontacji ze znakami czasu. Słowa „instynktowne” i „wybuchowe” również odnoszą się do jej pracy, zaraz obok „ekspresji kontrolowanej”.
Po ukończeniu edukacji tanecznej (czerwiec 1991) w Rotterdamse Dansacademie (Akademia Tańca w Rotterdamie), Ann Van den Broek tańczyła z Elisa Monte Company (Nowy Jork, 1990), Dansgroep Krisztina de Châtel (Amsterdam, 1991-1998), Galili Dance (Groningen, 1998) oraz Charleroi/Danses (Charleroi, 1998-2000).
Podczas dziesięciu lat pracy jako tancerka, zawsze eksplorowała i rozwijała swój własny idiom taneczny, zaś w grudniu 2000 roku postanowiła poświęcić się rozwojowi własnej twórczości choreograficznej pod parasolem WArd/waRD (NL/BE).
Do choreografii stworzonych przez Ann Van den Broek należą: FF + REW 60:00, E19 (richting San Jose), Co(te)lette, I SOLO MENT, We Solo Men, Ohm, The Co(te)lette Film, Q61, LIstEn & See (LIES), Domestica (z Krisztiną de Châtel), The Red Piece, Q61 Cemetery oraz The Black Piece. Wszystkie zostały bardzo dobrze przyjęte przez publiczność i docenione przez krytyków holenderskiej i międzynarodowej prasy.
Prawie wszystkie produkcje zakwalifikowały się do Nederlandse Dansdagen (Holenderskich Dni Tańca) w Maastricht i zaliczane były do najważniejszych dzieł sezonu. Co(te)lette zdobyło „Zwaan” (Nagrodę Łabędzia) dla najlepszej produkcji tanecznej 2008 roku. „Zwaan” to najbardziej prestiżowa holenderska nagroda taneczna i przyznawana jest przez VSCD (Holenderskie Towarzystwo Dyrektorów Teatrów i Sal Koncertowych).
The Co(te)lette Film, ekranizacja Co(te)lette nakręcona wspólnie z brytyjskim reżyserem Mikiem Figgisem, zdobyła kilka nagród na festiwalach filmowych w Los Angeles (USA), Nikozji (CYP), Brukseli (BE) i San Francisco (USA).
Ann Van den Broek otrzymała również Nagrodę Mouson 2009/2010. Nagroda Mouson została zainicjowana przez Künstlerhaus Mousonturm we Frankfurcie (Niemcy). Jury napisało o Ann i jej twórczości: „Twórczość Ann van den Broek jest poświęcona, w trzymający w napięciu sposób, współczesnym wzorcom zachowań, ale bez sięgania po głośne efekty sceniczne albo krzykliwe wypowiedzi. Choć jej utwory unikają właściwie wszelkiej formy osądu i wydają się zdystansowane i chłodne, nadal potrafią podrażnić widzów, powodując przytłumione wzdrygnięcia, ale też rozbawienie. Jednak zawsze wydaje się istnieć motyw vanitas, który porusza prozaicznie wystawione utwory Ann van den Broek. W świetle przejściowej natury życia, wszystko jest daremne”.
Obok swojej pracy jako choreografka, jest także nauczycielką i regularnie zapraszana jest do prowadzenia szkoleń i warsztatów, skupiających się na jej wizji współczesnego tańca i jej własnym stylu.
***
Projekt Kto inspiruje? Tadeusz Kantor! ma na celu zaprezentowanie procesu dostrzegania i ujawniania obecności związków pomiędzy ideami Kantora a zjawiskami w historii teatru, sztuk wizualnych, jak też w dziedzinach dotąd nie kojarzonych w sposób oczywisty z twórczością polskiego artysty – jak taniec, muzyka i szeroko rozumiany obszar działań performatywnych. Na realizowany w kilku odsłonach w 2013 i 2014 roku projekt złożą się wystawy, działania performatywne oraz wydawnictwa.
Cykl spektakli ujętych klamrą Maszyny choreograficznej jest kontynuacją poszukiwań wspólnych punktów pomiędzy twórczością Tadeusza Kantora a młodą polską choreografią. Pierwsza edycja Maszyny choreograficznej, w ramach projektu Kto inspiruje? Tadeusz Kantor! odbyła się w roku 2013. Projekt jest nowatorskim odniesieniem do twórczości Tadeusza Kantora poprzez choreografię i taniec współczesny. Takie spojrzenie ma celu otwarcie się Cricoteki nieznane dotąd konteksty i interpretacje. Punktem wyjścia do stworzenia programu performatywnego jest rozpoznanie dotyczące niemal stałej obecności zgadnienia ciała w dorobku Kantora, a przede wszystkim — w kontekście jego happeningów i teatralnych poszukiwań.
Bilety na poszczególne koncerty w cenie 15 zł i 10 zł
Bilety będą dostępne na stronie http://bilety.cricoteka.pl, w Cricotece przy ul. Nadwiślańskiej 2-4 w godzinach otwarcia oraz przed rozpoczęciem pokazów.
Rezerwacje: rezerwacje@cricoteka.pl
Projekt dofinansowany ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
