Ewelina Drzał-Fiałkiewicz „Ujednoznacznienie”. Fot. Maciej Rukasz.
W ramach VI Międzynarodowego Festiwalu Tańca Współczesnego KRoki, odbywającego się pod hasłem Dialogujący, organizatorzy zapraszają na pokaz triple bill, czyli pokaz trzech spektakli jednego wieczoru. W ramach jednego setu prezentacji swoje spektakle pokażą Adi Weinberg-Prejna, Ewelina Drzał-Fiałkiewicz i Annamaria Ajmone.
Indian Summer (Babie lato), Adi Weinberg-Prejna, 20′ (Izrael)
Babie lato to opowieść o przenikaniu się dwóch światów. Razem z tancerką udajemy się w podróż podążając za głosem jej niewidomej babci Chai. Imię to posiada w języku hebrajskim kilka znaczeń. Dwa z nich to „żywa” i „żyła”. Tę dwoistość odnajdziemy także w jej osobistej historii. Chaja żyje dziś w Izraelu, ale jej wspomnienia dotyczą dzieciństwa, które spędziła w przedwojennym polskim miasteczku. Te dwa światy, mimo iż jeden z nich obecny już tylko w pamięci, spotykają się na scenie.
W ciemności, w ślad za głosem babci, artystka stara się uchwycić i zachować jej wizje, wrażenia z przeszłości, charakter i naturę, wplatając w nie swe własne przeżycia i wątki związane z przeprowadzką do Polski.
Krok po kroku jej ciało staje się pośrednikiem oraz narzędziem dla głosów przeszłości i przemieszcza się pomiędzy tym, co minione a dzisiejsze. Stopniowo stajemy się świadkami wędrówki dusz niczym w opowieściach żydowskiego folkloru. Poprzez dźwięk i ruch, artystka próbuje przywrócić do życia osoby, miejsca, tradycje i nieistniejący już świat…
Chorografia i wykonanie: Adi Weinberg-Prejna
Projekt dźwięku i muzyka oryginalna: Daniel Sapir
Muzyka: Deru, SeeFeel, Adam Aston
Głos: Chaya Thorn
Kostiumy: Julia Kornacka
Światło: Filip Marszałek
Opieka artystyczna: Karol Prejna
Urządzenie Laser-Sound wykorzystywane podczas choreograficznego procesu twórczego: Michał Silski, Włodzimierz Jan Zakrzewski
Specjalne podziękowania dla: Lubelskiego Teatru Tańca, Warsaw Dance Department, Sharon Zukerman-Weizer, Shiri Teicher-Sabach, Rosalind Noctor i Chayi Thorn.
Przy wsparciu: Mifal HaPais Council for the Culture and Arts in Israel and KRoki festival.
Adi Weinberg-Prejna pracowała jako tancerka i improwizatorka w wielu projektach w Izraelu, występowała na festiwalach na całym świecie. Wśród choreografów, z którymi współpracowała są: Nadar Rossano, Efrat Rubin, Noa Zuk, Aviv Eveguy, Deganit Shemi, Yuval Goldstein, Shimrit Golan, Sharon Vaisvaser, Michael Miller, Fresco Dance Company i Izraelska Opera. Przez pewien czas była tancerką w Vertigo Dance Company, po odbyciu służby wojskowej pobierała nauki w The Haifa Program for Professional Dancers. W 2013 duetem z Nadar Rosano OffLine zdobyła III nagrodę w konkursie „NO BALLET” w Niemczech. Kontynuując współpracę z Rosano. wzięła udział w najnowszym spektaklu Asphalt. Jej solowa choreografia Living Leaving powstała podczas programu rezydencyjnego projektu Maat i miała swoją premierę na Maat w Lublinie. Od tego czasu pokazuje swoje dzieło na różnych festiwalach. Ponadto jest terapeutką Shiatsu, masażystką Ayurverda-Seed, nauczycielką pilatesu, uprawia jogę, była także tancerką salsy i tłumaczką, jest certyfikowaną nauczycielką GaGa.
Ujednoznacznienie, Ewelina Drzał-Fiałkiewicz, 10’ (Polska )
Ujednoznacznienie rozgrywa się w przestrzeni, gdzie sacrum styka się z profanum. Bazuje na symbolach, definicjach, znaczeniach, które są jasne i czytelne dla większości. Ale czy na pewno? Jak często posługując się symbolami orientujesz się, że Twój rozmówca interpretuje je w inny sposób?
(…) Miniatura opiera się na efektownym pomyśle: tancerka kilkukrotnie wykonuje dość długą sekwencje, zbudowaną z prostych gestów, w niejednoznaczny sposób symbolicznych, jak np. kręcenie korbką, wskazanie na serce, rozsypywanie czegoś dłońmi. Ciąg ruchowy za każdym razem realizowany jest przy innej muzyce, w innym świetle i z użyciem odmiennych jakości ruchu, co kreuje silnie zróżnicowane obrazy. Co jakiś czas pojawiają się nowe znaki, nadal jednak trudno jest rozszyfrować przedstawianą historię ze stuprocentową pewnością. (…) Etiuda ukazuje trudności sytuacji komunikacyjnej: nigdy nie ma się pewności, co ktoś ma na myśli, używając pewnych słów, nie da się również w pełni zweryfikować, czy rozumie się jego intencje.
Hanna Raszewska-Kursa, portal taniecPOLSKA.pl
Koncepcja i choreografia: Ewelina Drzał-Fiałkiewicz
Taniec: Ewelina Drzał-Fiałkiewicz
Muzyka: Muslimgauze
Ewelina Drzał jest lekarzem, który kocha koty i tańczyć. Od dziecka uczyła się tańca klasycznego, nowoczesnego, współczesnego i improwizacji. W listopadzie 2006 roku ukończyła instruktorski kurs kwalifikacyjny z dziedziny tańca współczesnego, a w marcu 2015 roku Kurs Choreografii Scenicznej. Od stycznia 2006 roku jest członkiem Grupy Tańca Współczesnego Politechniki Lubelskiej. Od 2011 roku współpracuje z Teatrem im. Hansa Christiaba Andersena w Lublinie, a od 2015 roku występuje z Lubelskim Teatrem Tańca. Poza tym podejmuje niezależną działalność choreograficzną. Tańczyła w projektach m.in. u Williego Dornera, Sosany Marcelino, Joahannesa Wielanda, Jacka Łumińskiego, Witolda Jurewicza. Regularnie i warsztatowo prowadzi zajęcia z tańca współczesnego i z dziedziny teatru tańca z dziećmi, młodzieżą oraz dorosłymi
Trigger, Annamaria Ajmone, 18’ (Włochy)
Trigger to system ruchomy, który organizuje się różnie w zależności od miejsca, w którym jest goszczony. System przekształca geometrię przestrzeni i odwrotnie, sama przestrzeń przekształca działanie performera. Trigger to osobista eksploracja, która przez ograniczony czas zmierza do przekształcenia przestrzeni w miejsce. Staje się to schronieniem, przejściem i gniazdem ciała, które w stanie ciągłego słuchania wzmacnia przestrzenie wewnętrzne i zewnętrzne względem siebie.
Napisane i wykonane przez: Annamaria Ajmone
Muzyka: Palm Wine
Produkcja: CAB 008
Przy wsparciu: Regione Toscana and MiBACT
Koprodukcja: Cango/ Umano – Cantieri internazionali sui linguaggi del corpo e della danza (International Sites for Dance the Languages of the body)
We współpracy z: Teatro della Toscana
Annamaria Ajmone jest tancerką i choreografką. Absolwentka włoskiej literatury, studiowała taniec w Civica Scuola di Teatro Paolo Grassi w Mediolanie. Jej prace prezentowane są na festiwalach tańca i teatru, w muzeach, galeriach i przestrzeniach, które oryginalnie nie były pomyślane jako przestrzenie do występowania we Włoszech, Europie i Stanach Zjednoczonych. Wygrała nagrodę „Best young Italian Performer 2015”. Jest jedną z organizatorek Nobody’s Business z Włoch.
***
Bilety:
trzy wydarzenia – normalny 30 zł / ulgowy 25 zł
pojedynczy – 15 zł
O Festiwalu KRoki: http://teatrwkrakowie.pl/kroki-2018
Do pobrania:
Projekt jest finansowany ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
