Fot. Patrycja Płanik
Centrum Kultury w Lublinie zaprasza na finał VII edycji Maat Festival „Kantor Now” – pierwszej polskiej platformy rezydencji. Po raz pierwszy prezentacje finałowe odbędą się również w Ośrodku Dokumentacji Sztuki Tadeusza Kantora – Cricoteka w Krakowie. Anita Wach i Bojan Jablanovec pokażą spektakl Sto toastów dla nieżyjącego artysty.
„Każda metafizyka musi mieć swoją fizykę.”
Tadeusz Kantor
„Nikt nie rodzi się artystą. Możesz jedynie umrzeć jako artysta.”
Boris Kadin, What Joseph Beuys told me while I was lying dead in his lap, Via Negativa, 2009
O spektaklu:
Sto plastikowych kubków w szampanem. Sto papierowych talerzyków z deserami. Sto kwadratowych serwetek. Sto toastów. I on, Artysta. Martwy Artysta. Metafizyczny. Postfizyczny. Po drugiej stronie my: Ci, którzy go znali osobiście; Ci, którzy znają jego prace; Ci, którzy coś, kiedyś o nim kiedyś słyszeli; Ci, którzy chcieliby sie czegoś o nim dowiedzieć i Ci, którzy usłyszą o nim pierwszy raz w życiu. Wszyscy jesteśmy tu po to, żeby wznieść toast ku Jego czci; toast polukrowany jak kawałki ciast na talerzykach i musujący zachwytem jak bąbelki serwowanego szampana. I oto dumny Artysta z wielką ostrożnością przechadza się pomiędzy pełną słodyczy zastawą. Na jego ustach utrzymuje się delikatny uśmiech, a twarz promienieje zadowoleniem. Artysta stara się utrzymać powagę i zachowywać odpowiednio do rangi i pozycji jaką mu/jej wyznaczono. Stara się powstrzymać swój sarkazm i ukryć ironię. Stara się uniknąć błędnych skojarzeń i stwierdzeń typu: „tylko martwy artysta jest dobrym artystą”. Wkłada wielki wysiłek, aby wyglądać na zrelaksowanego/zrelaksowaną. Nie może przecież utknąć gdzieś na peryferiach sceny, poza uwagą widzów. Musi kroczyć dalej. Wieczność stoi przed nim otworem, a tam wcale nie ma odpoczynku. „Każda metafizyka musi mieć swoją fizykę.” – powtarza w myślach, starając się powstrzymać cyniczny uśmiech. I nieuchronnie, krok po kroku, Artystka znika w odmętach wieczności.
Spektakl współtworzony przez Anitę Wach i Bojana Jablanoveca.
Choreografia, wykonanie: Anita Wach
Koncept, reżyseria: Bojan Jablanovec
Czas trwania: 50 minut
Produkcja: Via Negativa, koproducent: Maat Festiwal, partner: JaJaJa NeNeNe
Przy wsparciu Ministerstwa Kultury Republiki Słowenii, Urzędu Miasta Ljubljana, Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, VII edycja MAAT Festival
Anita Wach – tancerka, choreografka, performerka i nauczycielka tańca współczesnego, wieloletnia tancerka w Śląskim Teatrze Tańca Jacka Łumińskiego (1996-2003) – jednym z niewielu w Polsce zawodowych teatrów tańca. Na początku 2004 roku dołączyła do zespołu warszawskiego Teatru Bretoncaffe, realizując wspólnie projekty SLAM.IN, SLAM.OUT (2004) oraz Taniec śniącego ciała (2006), Tańcząc Sarę Kane (2007), Manifest Jaszczurki (2007), Topinambur (2008), Dion.Is.Us (2009), Ja Agaue (2010). Była stypendystką Pro Helvetii, Mobile Academy (2006) oraz Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2011); rezydentką Centrum Choreograficznego Zollwerein w Essen (udział w projekcie Ewy Jaros Yi-Ya). Brała udział w polsko-izraelskich projektach: improwizacyjnym Blind date i interdyscyplinarnym (wideo i taniec), współorganizowanych przez Art Stations Foundation (2008). Autorka projektów solowych: INCH 1,5 (zrealizowanego w ramach programu rezydencyjnego „Solo Projekt” w Poznaniu w 2006 roku) performansu V z premierą w Warszawie oraz improwizowanego solo on/off prezentowanego na MAAT Festival. Jest współautorką spektakli: weast.com, którego prapremiera odbyła się podczas Warszawskiej Nocy Tańca (2008) oraz w/restless (koprodukcja Fundacji Ciało Umysł i Open Latitude, 2012). Współpracuje z Teatrem Via Negativa w Ljubljanie, gdzie zrealizowała solowy spektakl Oops (koprodukcja z NRW Düsseldorf, Art Stations Foundation, Poznań 2012). W 2013 powołała zespół Kwartet Patetyczny, z którym zrealizowała spektakl gloria! (zrealizowany w ramach Gdańskego Festiwalu Tańca). Pracuje oraz uczy tańca i jogi w Warszawie.
Bojan Jablanovec – słoweński reżyser teatralny, założyciel i dyrektor artystyczny międzynarodowego kolektywu Via Negativa w Ljubljanie. Ukończył Wydział Reżyserii na Akademii Teatralnej. Tworzył spektakle na deskach Teatru Narodowego w Ljubljanie oraz innych publicznych teatrach w Słowenii. Od 1999 roku realizuje własne wizje artystyczne poprzez systematyczne budowanie spójnej metody twórczej oraz współpracę z wieloma artystami ze Słowenii i innych krajów. Jego prace powstałe w ramach projektu Via Negativa prezentowane były na wielu międzynarodowych festiwalach, między innymi na Biennale w Wenecji. Od lat prowadzi roczne Laboratorium twórcze dla wszystkich zainteresowanych nowymi strategiami w sztuce performansu; regularnie zapraszany jest na warsztaty z autorskiej metody twórczej.
Po spektaklu, o godzinie 21.00 odbędzie się spotkanie z Daisuke Yoshimoto, Tomaszem Bazanem i Anitą Wach, które poprowadzi krytyczka tańca Anna Królica.
***
Bilety dostępne w kasie Ośrodka Dokumentacji Sztuki Tadeusza Kantora CRICOTEKA w Krakowie od 23 listopada 2015 roku. Bilety dostępne na stronie internetowej: bilety.cricoteka.pl i w kasie Cricoteki.
VII MAAT FESTIVAL „KANTOR NOW!” 2015
idea, koncept: Tomasz Bazan / zespół kuratorski: Tomasz Bazan, Patrycja Płanik, Anna Królica / multimedia/wideo: Patrycja Płanik / rezydenci programu: Justyna Jasłowska, Karol Tymiński, Ramona Nagabczyńska, Marta Ziółek, Sławek Bendrat oraz: Anita Wach, Magdalena Tuka, Mikołaj Mikołajczyk, Patrycja Płanik, Marcin Janus, Tomasz Bazan, Daiusuke Yoshimoto, Jan Duszyński/ produkcja: Maria Sapeta/ technika: Maciej Połynko, Karol Rębisz / współpraca: Małgorzata Drozd, Małgorzata Bartkiewicz, Maciej Rukasz, Damian Dubielis, Joanna Jankowska, Marta Seredyńska /program kuratorski Tomasza Bazana Maat Festival zrealizowany ze środków Centrum Kultury w Lublinie, Teatru Maat Projekt/ Współpraca: Izabela Zawadzka, Ośrodek Dokumentacji Sztuki Tadeusza Kantora CRICOTEKA w Krakowie, Instytut Polski w Tokio.
Do pobrania:
Anna Królica, Kantor jako wizjoner ciała
