Fot. Marta Ankiersztejn
Powodem dla zaproszenia Dawida Lorenca i Marcina Maseckiego do wspólnej pracy była improwizacja Steve’a Paxtona do Wariacji Goldbergowskich Jana Sebastiana Bacha w wykonaniu Glenna Goulda, której nagranie pokazujemy w ramach wystawy. Marcin Masecki w zeszłym roku wydał płytę zawierającą interpretację innego utworu Bacha – Sztuki fugi, która w swej ciężkiej i z pozoru niezróżnicowanej strukturze różni się od barwnej i różnorodnej wewnętrznie struktury Wariacji…. Punktem wyjścia współpracy Masecki / Lorenc jest więc Sztuka fugi i jej współczesne interpretacje, równocześnie dźwiękowe i ruchowe (we wzajemnym wpływaniu na siebie), ale także improwizacja – punktu dojścia nie da się więc przewidzieć.
Marcin Masecki (1982) warszawiak, pianista, kompozytor, dyrygent, absolwent prestiżowej Berklee College of Music w Bostonie, laureat wielu nagród, w tym pierwszego miejsca na Międzynarodowym Konkursie Pianistów Jazzowych w Moskwie 2005, oraz Grand Prix w Jazz Hoeilaart’98 w Brukseli z zespołem Alchemik. Prowadzi, bądź jest członkiem niezwykle różnorodnej ilość projektów o szerokim zasięgu stylistycznym. Kreatywnie przekracza granice między poszczególnymi gatunkami oraz między tak zwaną sztuką wysoką i niską. Obecnie jest członkiem międzynarodowego zespołu rockowego PARISTETRIS, prowadzi sekstet jazzowy PROFESJONALIZM oraz 10-osobową orkiestrę dętą POLONEZY grającą polonezy własnego autorstwa. Jego równoległą pasją jest muzyka klasyczna, którą prezentuje w nieortodoksyjny sposób i najczęściej również w nieortodoksyjnych miejscach. Gra najczęściej jak tylko może na swoim spersonalizowanym 6 oktawowym pianinku i stara się w swoich interpretacjach ożywić dość już skostniałe pomniki kultury europejskiej. Współpracuje/ował z wieloma artystami m. in. Raphael Rogiński, Tomasz Stańko, Macio Moretti, Pink Freud, Muzykoterapia, Michał Górczyński, Niewinni Czarodzieje, Piotr Orzechowski, Waglewski/Fisz/Emade, TAQ, Ziv Ravitz, Wacław Zimpel, Tomasz Pokrzywiński oraz Pictorial Candi. Napisał również muzykę do spektakli Solaris (Teatr Rozmaitości, Warszawa 2010) oraz Pasażerka (Teatr Współczesny, Wrocław 2009). Mieszka w Warszawie i w Buenos Aires.
