Tomasz Ciesielski „Karaoke”, fot. Marta Ankiersztejn
Wydawać się może, że w dobie epidemii COVID-19 realizacja idei „poruszenia” jest niemożliwa. Twórcy projektu „poRuszenie” uważają jednak, że sytuacja epidemiczna poszerza ją jedynie o nowy wymiar i stawia wyzwanie nowej choreografii, do którego i tak prędzej czy później musiało dojść – „poruszania” w wirtualnej rzeczywistości.
„poRuszenie” to wyjątkowy projekt, w którym twórcy nowej choreografii chcą (po)ruszyć widzów ze zwykłej pozycji obserwatorów, miejsca, do którego rozwój konwencji teatralnych ich sprowadził. Współcześni choreografowie coraz chętniej dają widzom moc sprawczą w swoich spektaklach. Publiczności jednak często brakuje odwagi, by jej użyć. „poRuszenie” chce pomóc widzowi odważyć się, by lepiej zrozumieć ideę „poruszających” przedstawień.
Projekt będzie miał trzy odsłony, a pierwszą zainauguruje Karaoke Tomasza Ciesielskiego. Pokaz spektaklu zaprosi widzów do przejścia przez wyzwanie obecności w teatrze w warunkach dystansu fizycznego i nierozerwalnie łączącego się z nim dystansu psychicznego. Po spektaklu odbędzie się rozmowa z widzami, w której poruszone zostaną tematy wpływu na odbiór spektaklu warunków obostrzeń epidemiologicznych oraz wartości, które niesie „normalna” sytuacja teatralna oraz pozytywów, które może przynieść taki dystans. Następnie na początku października odbędzie się pokaz nagrania tego samego spektaklu na Zoomie. Platforma Zoom stanie się wirtualnym teatrem. Widzowie będą mogli wyłącznie oglądać spektakl, przedstawiona zostanie im jednak możliwość pozostawienia włączonej kamery, która umożliwi im zerkanie czasem na innych widzów. Doświadczenie to będzie przesłanką do kolejnej pospektaklowej rozmowy z widzami o ich doświadczeniach.
O spektaklu:
Karaoke Tomasza Ciesielskiego jest taneczną wersją/artystyczną próbą wykorzystania mechanizmu japońskiej zabawy do skomentowania kondycji współczesnego człowieka.
Jej/Jego codzienność zdaje się rozpływać w naśladowaniu, powtarzaniu, zastępowaniu siebie za każdym razem jeszcze ciekawszą wersją kogoś innego. Jak pisze Dubravka Ugrešić, karaoke daje możliwości „transformacji, metamorfozy i teleportacji (…)”, pozwala na ucieczkę „od autentycznego ja. JA stało się nudne i należy do innej kultury. Kultura narcyzmu zmutowała się w kulturę karaoke”.
Punktem wyjścia dla twórców są nie tyle popularne utwory wokalne, ile różnorodne formy performansów – politycznych, społecznych i popkulturowych – traktowanych jako źródła kodów tożsamościowych zamkniętych w obrazach. W dialogu z nimi tancerki spróbują rozpoznać, z czego i jak zbudowana jest ich własna tożsamość.
Czy z masowo reprodukowanych, często opresyjnych wzorców są w stanie wypreparować kobiecą tożsamość?
Spektakl Tomasza Ciesielskiego.
Choreografia stworzona w ścisłej współpracy z performerkami: Liwią Bargieł („Sarna” Natalia Kladziwa), Emilią Biskupik, Agnieszką Janicką.
Muzyka: Paweł Odorowicz i Joanna Chmielecka
Projekcje: Justyna Jakóbowska
Współpraca dramaturgiczna: Marta Olejniczak
Lektor: Sean Palmer
Projekt kostiumów: DK Damian Kretschmer
Wykonanie kostiumów: ADA fashion Beata Bielak
Reżyseria światła: Tomasz Krukowski
Współpraca produkcyjna Aleksandra Łaba
Wstęp wolny.
Rezerwacja bezpłatnych wejściówek pod adresem: zmianapolozenia@gmail.com lub przez wiadomość na stronie https://www.facebook.com/zmianapolozenia .
Liczba miejsc ograniczona.
Projekt dofinansowano w ramach programu Stypendia artystyczne Prezydenta Miasta Łodzi 2018.
Partnerzy:
Fabryka Sztuki w Łodzi
Stowarzyszenie Teatralne CHOREA
Projekt „poRuszenie” jest współorganizowany przez Instytut Muzyki i Tańca w ramach programu Scena dla tańca 2020.
***
O kolejnych odsłonach projektu:
W drugiej odsłonie „poRuszenia” widzowie będą mogli obejrzeć na kanale YouTube trzyodcinkową serię edukacyjną pt. Poradnik survivalowy widza nowej choreografii. Co gdy spektakl Cię atakuje a performer manipuluje autorstwa Martyny Jagodyńskiej. Seria będzie wykładem performatywnym o historii związanej ze spektaklami angażującymi fizycznie widzów, jak i o motywach ich tworzenia. Przedstawi zabiegi, jakie w teatrze wykorzystuje się do interakcji fizycznej z widzami oraz zbierze rady, które umożliwią swobodniejsze wejście widza w zaproponowane przez „poruszone” spektakle „poruszenia”. Odsłona ta zakończy się spotkaniem z widzami (na Zoomie), zatytułowanym Nie taki twórca nowej choreografii straszny, jak go malują. Spotkanie to nierozerwalnie będzie związane z poradnikiem, można powiedzieć, że będzie to czwarty odcinek z serii oparty na interakcji z widzami.
W trzeciej odsłonie performans Sense-action, stworzony przez Tomasz Ciesielskiego, przemieni się w indywidualne doświadczenie sensoryczne, którego widz będzie mógł doświadczyć w swoim domu. Na bazie oryginalnego performansu, w którym uczestnicy prowadzili się nawzajem przez performatywne ślady wspomnień Lolka Lubińskiego, powstanie nagranie wykorzystujące techniki binauralne i dźwięk 3D. Widzowie zostaną zaproszeni w przestrzeń wytworzoną przez dźwięk i opowieść, a także zachęceni do doświadczenia jej w ruchu, w słuchawkach, które umożliwiają taniec. Trzy dni po udostępnieniu nagrania odbędzie się ostatnie spotkanie na Zoomie, będące okazją do porozmawiania o doświadczeniach widzów.
***
W ramach programu Scena dla tańca, będącego programem własnym Instytutu Muzyki i Tańca, wsparcie otrzymują projekty, dzięki którym spektakle taneczne mogą być regularnie i gościnnie prezentowane na scenach teatralnych i w instytucjach (jak centra sztuki czy galerie) w całej Polsce.
