Fot. materiały organizatorów
Spektakl Gry [w] Pana Cogito stanowi rozpisanie myśli poety na przestrzeń sceny. Precyzyjne poetyckie konstrukcje zostają rozłożone na części. Taki zabieg prowadzi do odsłonięcia ich elementarnych, żywych znaczeń oraz do wydobycia autentycznej siły słów. Fragmenty tekstów Zbigniewa Herberta składane są w nowe związki. Trzy źródłowe środki teatralne – słowo, ruch i muzyka – budują rządzącą się własnymi prawami rzeczywistość sceniczną. Tworzą nierozerwalną jednię – nową choreę. Ruch nie ilustruje słowa. Muzyka nie dopowiada treści. Dopiero z ich równoprawnego połączenia rodzi się wielopoziomowy świat przewrotnych znaczeń i fizycznie odczuwalnych napięć. Surrealizm przenikający obrazy sceniczne oddziałuje z jednakową siłą na zmysły, podświadomość i cogito. Zmierzenie się z ideami Pana C. dokonywane jest w szesnastu rozgrywkach, rozpisanych według zasad przewrotnej metody Chorei. Gra z myślami poety stanowi próbę odpowiedzi na pytanie o to co Herbert ma nam do powiedzenia w dzisiejszej rzeczywistości. Stwarza okazję, żeby poeta sam zapytał nas gdzie dziś jesteśmy. Do kogo mówi? Kto go dziś słucha?
„Uczymy się grać, patrząc jak grają inni. Jak jednak obserwator odróżni błąd graczy od posunięcia prawidłowego? (…) Przypatrz się temu co nazywamy grami. Co jest im wszystkim wspólne? A może wszędzie istnieje wygrana i przegrana albo współzawodnictwo graczy? Zobacz jaką rolę grają sprawność i szczęście. (…) W jakiż sposób zamknięte jest pojęcie gry? Co jeszcze jest grą a co już nią nie jest? Czy możesz podać granice? Nie. Możesz je wytyczyć. Dotąd bowiem ich jeszcze nie wytyczono. (…) Pojęcie gry jest pojęciem o rozmytych brzegach. Czy jednak pojęcie rozmyte jest w ogóle pojęciem? A czy nieostra fotografia jest w ogóle obrazem człowieka? I czy zastąpienie nieostrego obrazu ostrym jest zawsze korzystne? Czyż obraz nieostry nie jest często właśnie tym, czego nam trzeba?”
(Ludwig Wittgenstein, Dociekania filozoficzne)
Spektakl Gry [w] Pana Cogito
na podstawie tekstów Zbigniewa Herberta
reżyseria: Tomasz Rodowicz
muzyka: Tomasz Krzyżanowski, Maciej Maciaszek
choreografia: Chorea
animacje i projekcja: Piotr Wdówka, Jaromir Dziewic, Joanna Chmielecka
światło i dźwięk: Tomasz Krukowski
współpraca literacka: Joanna Chmielecka
występują: Dominika Krzyżanowska, Małgorzata Lipczyńska, Julia Jakubowska, Joanna Chmielecka, Janusz Adam Biedrzycki, Hubert Domański, Tomasz Krzyżanowski, Maciej Maciaszek, Sebastian Klim
bilety: 20 PLN (ulgowy), 25 PLN (normalny)
informacje / rezerwacja: chorea.warsztaty@gmail.com
