Lublin/XVI Międzynarodowe Spotkania Teatrów Tańca: Vera Mantero (Portugalia) „Olympia”, „Bieg ciszy”(film), „Co można powiedzieć o Piotrze?”

Zdjęcie: Lublin/XVI Międzynarodowe Spotkania Teatrów Tańca: Vera Mantero (Portugalia) „Olympia”, „Bieg ciszy”(film), „Co można powiedzieć o Piotrze?”

Fot. Jakub Wittchen

Wersja do druku

Udostępnij

Olympia

„Maraton Taneczny to już historyczne wydarzenie, zorganizowane w 1993 przez grupę tancerzy i choreografów, którzy postanowili obudzić kraj. Obudzić na taniec, który odbywał się w ramach wydarzenia. Gdy zaprosili mnie do wzięcia udziału, zgodziłam się z pełnym entuzjazmem i zaczęłam zastanawiać się, co mogłabym zrobić, żeby „obudzić” ludzi. W tamtym czasie czytałam Asphyxiating Culture Jeana Dubuffeta i wydawało mi się absolutnie odpowiednie, by odczytać niektóre fragmenty książki przy tej okazji wszystkim, którzy mieli się pojawić w Maria Matos Theatre. Ale jak odczytać? I czy nie byłoby to trochę pretensjonalne, pójść tam i powiedzieć, że to ja jestem tą osobą, która wie, czym jest prawdziwa kultura, albo najlepsza kultura? Może powinnam być naga…muszę czytać Dubuffeta nago. Wryta w ziemię przed mikrofonem? Nie, to niemożliwe…W takim razie robić coś? Nago…? Ta nagość przywołała mi na myśl Olimpię Maneta, którą niedawno widziałam w Muzeum D’Orsay w Paryżu, gdzie w owym czasie mieszkałam. A co gdybym była Olimpią czytającą Dubuffeta? O nie! To okropne, wszyscy będą mnie posądzać o profanację obrazu etc, etc. Powiedziałam Andre Lepeckiemu, że chciałam czytać Dubuffeta nago, ale nie wiedziałam jak to zrobić, by tak po prostu nie czytać Dubuffeta nago. Nawet nie wspomniałam mu o obrazie. Nie uwierzycie, co powiedział. „Och, Vera, nie pamiętasz OlimpiiManeta [którą widzieliśmy razem]? Myślę, że powinnaś ją jakoś wykorzystać.” [!!!] Tak właśnie zrobiłam.

Vera Mantero

choreografia: Vera Mantero
taniec: Vera Mantero
muzyka: fragmenty Cameroon
projekt świateł: João Paulo Xavier
adaptacja i realizacja świateł:Bruno Gaspar
kostiumy: Vera Mantero
czas trwania: 17min.
tekst: Jean Dubuffet

specjalne podziękowania dla Any Mantero i Miguela Ângelo Rochi

Bieg ciszy – wersja Vera Montero – film

Festival Temps d’Images we współpracy z Circular-Festival of Performative Arts zaprosiły Verę Mantero i Miguela Gonçalves Mendesa do zaprezentowania wspólnego spektaklu, w którym miały przenikać się właściwe im dziedziny – kino i taniec. Z tego zaproszenia powstało „Curso de Silêncio”, dwa filmy oparte na plastycznym wszechświecie Marii Gabrieli Llansol.

Prace nad scenariuszem rozpoczęły się od licznych książek i wywiadów przeprowadzonych z autorką, które pozwoliły nie tylko na przekrojowe podejście do jej pracy, ale także na skupienie się na jednym z głównych pomysłów autorki, tak zwanych “scenach blasku”. Są to obrazy jądrowe, w których nie istnieją tymczasowość lub przestrzenność. Logika sekwencji, w które ułożone są te sceny wymyka się zrozumieniu czytelnika (tutaj widza), tym samym uniemożliwiając ich sklasyfikowanie.

scenariusz i reżyseria: Vera Mantero oraz Miguel Gonçalves Mendes
aktorzy: Vera Mantero, Ariana Maia, Iúri Peres, Rafael Bouça Nova, Raquel Pinto, Rodrigo Laranjeira, Telma Cruz
zdjęcia: Edmundo Diaz
kierownictwo artystyczne: Paulo Reis
dźwięk: Filipe Tavares
redakcja: Cláudia Rita Oliveira oraz Vera Mantero
czas trwania: 45 min.
manager: Ana Jordão oraz Patrícia Romão
produkcja: O Rumo do Fumo oraz JumpCut

Co można powiedzieć o Piotrze

„W 2006 podczas obchodów Światowego Dnia Tańca zaprezentowałam krótką improwizację do dźwięku głosu Gillesa Deleuze prowadzącego wykład na temat Spinozy i jego teorii trzech rodzajów wiedzy dostępnej istotom ludzkim (wykład, o którym mowa, skupia się na pierwszym rodzaju wiedzy, najbardziej podstawowym, w którym prawie wszystko pozostaje w ruchu). Dokonałam pewnych ingerencji w tymczasowości mowy Deleuze’a, ale tylko minimalnych, jako że sama mowa posiadała już pewne bardzo ciekawe cechy. Swój ruch oparłam na nacisku i gruntowaniu, na ciele, które naciska i popycha przestrzenie oraz jest całkowicie skierowane w stronę ziemi. Ta propozycja jest zgodna z wieloma innymi moimi pracami, w których promuję różnorodność – filozofia i intuicja wchodzą w interakcję, podobnie jak komunikaty werbalne i pozawerbalne, racjonalne i irracjonalne.”

Vera Mantero

choreografia: Vera Mantero
taniec: Vera Mantero
ścieżka dźwiękowa: Gilles Deleuze (fragmenty Spinosa: Immortalité et Éternité)
światło: Bruno Gaspar
kostiumy: Vera Mantero
czas trwania: 17 min.
montaż ścieżki dźwiękowej: Vera Mantero wraz z Vítorem Rua i António Duarte


Spotkanie z artystką odbędzie się o 22 w Warsztatach Kultury, poprowadzi je Anna Królica.

KALENDARIUM

ARCHIWUM WYSTAWIEŃ

godz. 18:00

Warsztaty Kultury, ul. Popiełuszki 5, Lublin

W ramach naszej witryny stosujemy pliki cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb.

Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu końcowym.

Kliknij tutaj, aby dowiedzieć się więcej.

Close